Абу Усмон Наҳдий буюк тобеинлардан бўлиб, у кишидан: “Сизнинг наздингизда Қуръондаги энг умидбахш оят қайси?” деб сўралди. Шунда у зот: “Менинг наздимда бу уммат учун Қуръондаги энг умидбахш оят Аллоҳ таолонинг “Бошқалар эса, гуноҳларини эътироф қилдилар; улар яхши ва ёмон амални аралаштириб қилганлардир. Шоядки Аллоҳ уларнинг тавбасини қабул қилса. Албатта, Аллоҳ мағфиратли ва раҳмли зотдир” деган оятидир” деб жавоб бердилар. 

***** 

إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ

“Албатта, Унинг Ўзи ўта эшитгувчи, ўта билгувчи зотдир” (Духон сураси, 6-оят).

У Зот сизнинг сўзларингизни, тавба-тазарруларингизни эшитади, аҳволингизни, паноҳига, ҳимоясига муҳтожлигингизни билади.

Саъдий тафсиридан

***** 

Барча сезги аъзолари ухлайди. Таъм билиш, ҳид билиш, кўриш, ушлаб кўриб сезиш каби сезгилар ухлайди. Аммо қулоқ сезгиси ухламайди. Ухлаётган одамга қўлингизни яқинлаштирсангиз, сезмайди, уйғонмайди. Агар хонани хушбўй ифорга ёки заҳарли газга тўлдирсангиз, у нафас олиб-олиб, уйғонмасдан вафот этади. Бордию ухлаётган кишининг олдида баланд овозда гапирсангиз, у уйғониб кетади. Чунки қулоқ сезгиси ухламайди. Аллоҳ таоло Қуръонда “Асҳоби Каҳф” қиссасини зикр қилган. Ғорга кирган йигитларни узоқ муддатга ухлатиб қўйган. Ухлатиш жараёнини шундай баён қилган:

  فَضَرَبْنَا عَلَى آذَانِهِمْ فِي الْكَهْفِ سِنِينَ عَدَداً

“Бас, каҳфда уларнинг қулоқларига бир неча йиллар (парда) урдик”. (“Қулоққа парда урди” дегани, қулоғини эшитмайдиган қилиб қўйди, деганидир. Йигитлар қочиб келиб ғорга жойлашганларида Аллоҳ таоло уларнинг қулоқларини эшитмайдиган қилиб қўйган, яъни, ухлатиб қўйган. Яъни, йигитлар ғорда узоқ вақт ҳеч нарсани эшитмай ухлаб ётганлар.) (Каҳф сураси, 11-оят).

*****

Аллоҳ таоло Қуръони Каримда шундай марҳамат қилган:

وَيُنَزِّلُ مِنَ السَّمَاءِ مِن جِبَالٍ فِيهَا مِن بَرَدٍ فَيُصِيبُ بِهِ مَن يَشَاءُ وَيَصْرِفُهُ عَن مَّن يَشَاءُ يَكَادُ سَنَا بَرْقِهِ يَذْهَبُ بِالْأَبْصَارِ

“У зот осмондан, ундаги тоғлардан дўл тушириб, у билан Ўзи хоҳлаган кишиларга мусибат етказур ва уни Ўзи хоҳлаган кишилардан буриб юборур. Унинг чақмоғининг ярқираши кўзларни кетказгудек бўлур” (Нур сураси, 43-оят).

Олимлар яқинда аниқлашди: чақмоқ фақат баланд булутларнинг дўл пайдо бўладиган бўронли ҳудудларида содир бўлар экан. Бу илмий ҳақиқатни олимлар 2007 йилда эълон қилишди. Аммо Қуръони Карим ушбу ҳақиқатни 14 асрдан бери юқоридаги оятда айтиб келади. 

***** 

“Қуръоннинг мўъжизалари” саҳифасидан

Нозимжон Иминжонов таржимаси