Mamlakatimizda muqaddas dinimizni, ulamolarimizning boy merosini o‘rganish, tarixiy obidalarni asrab-avaylashga alohida e’tibor qaratilmoqda. Davlatimiz rahbarining 2017 yil 23 iyundagi “O‘zbekiston Respublikasi Vazirlar Mahkamasi huzurida O‘zbekistondagi Islom sivilizatsiya markazini tashkil etish chora-tadbirlari to‘g‘risida”gi qarori bu borada muxim qadam bo‘ldi.
Yaqinda Toshkent viloyatining Piskent tumaniga ijodiy safarda bo‘lganimizda tumanning diqqatga sazovor joylarini tasvirga oldik. Ohangaron daryosi shu joyda Tuyabo‘g‘iz suv omboriga quyiladi. Tabiati g‘oyat go‘zal.
Daryo bo‘yidan uncha uzoq bo‘lmagan joyda Hakim Polvonov nomidagi jamoa xo‘jaligi bor ekan. Ma’lum bo‘lishicha, ushbu jamoa xo‘jaligida istiqomat qiluvchi Qo‘ydiniso Quronova xonadonida 4 avloddan beri Payg‘ambarimiz Muhammad aylahissalomning muborak mo‘ylari saqlanib kelinarkan. Biz uni tasvirga olishdan avval O‘zbekiston musulmonlari idorasiga murojaat qildik. Bu topilma ularni ham qiziqtirib qoldi.
Qishloqdagi oddiy xonadonda 14 asrga teng mo‘yi muborakning borligi, to‘g‘risi, barchani hayratga soladi. Payg‘ambarimizning mo‘ylari kichkina shisha idishdagi suvda saqlanarkan. Shayx hazratlari boshchiligidagi ijodiy guruh uni diqqat bilan o‘rganib chiqdi.
O‘zbekiston musulmonlari idorasi raisi o‘rinbosari Shayx Abdulaziz Mansur hazratlari: “Payg‘ambarimiz Muhammad sollallohu alayhi vasallamga tegishli bo‘lgan buyumlar, uy anjomlari hozirgi kunda dunyoning sanoqli davlatlaridagina saqlanadi. Mo‘yi muborak Orif akaga bobosining akasidan meros. U to‘rtinchi avlod vakili hisoblanadi”, dedilar.
Bugun mamlakatimizda diniy qadriyatlarimizni asrab-avaylashga katta e’tibor qaratilyapti. O‘zbekistonda Islom sivilizatsiya markazi tashkil etilishi, yakunlanib borayotgan haftada O‘zbekiston Respublikasi Prezidentining “Diniy-ma’rifiy soha faoliyatini tubdan takomillashtirish chora-tadbirlari to‘g‘risida”gi farmonining e’lon qilinishi bu boradagi sa’y-harakatlarni yangi pog‘onaga olib chiqadi.
U.Hamroqulov,
jurnalist
Bir yigit masjidga kelib biroz o‘tirgach, imomga e’tiroz bildirdi:
– Endi masjidga kelib o‘tirmasak ham bo‘larkan...
Imom undan nima uchun bunday deganining sababini so‘radi. Yigit yon-atrofdagi hamma odam telefonga qarab o‘tirgani, ba’zilari o‘zaro gaplashayotgani uchun shu gapni gapirganini aytdi.
Imom biroz o‘ylab turgach, bunday dedi:
– Yaxshi, e’tirozing o‘rinli. Men bu haqda odamlarga eslatib turibman. Lekin sen endi masjidga kelmoqchi bo‘lmasang bir ish qilib ket.
Yigit rozi bo‘ldi. Imom unga bir piyolani to‘ldirib suv berdi va shu suvni bir tmchi ham to‘kmasdan masjidning ichini bir aylanib chiqishini iltimos qildi. Yigit bor diqqat-e’tiborini jamlab, ohista qadamlar bilan, ikki ko‘zini piyoladan uzmagan holda vazifani muvaffaqiyatli ado etdi.
Imom unga dedi:
– Barakalloh! Endi menga ayt-chi, sen shu topshiriqni bajarayotganingda kimlar gapirib o‘tirdi, kimlar telefoniga qaradi?
Yigit javob berdi:
– Men qayerdan bilay, axir butun diqqatim suvni to‘kib qo‘ymaslikda edi.
Imom dedi:
– Ana ko‘rdingmi? Sen topshiriqni bajarayotganingda butun fikru hayolingni bir joyga jamlading. Allohning huzurida turganimizni his qilib, xayolimizni ibodatga, Uning zikriga qaratsak, boshqalarning xatosini ko‘rishga vaqtimiz ham qolmaydi. Albatta, kimdir xato qilsa bu sening hidoyatdan yuz burib ketishingga sabab bo‘lmasligi kerak. Chunki xato dinniki yo masjidniki emas, balki bandaniki...
Yigit o‘ylab ko‘rib, xato qilganini tushundi. Keyingi jamat namozlarida xushu bilan qatnashishda davom etdi.
Akbarshoh RASULOV