Дунёда шундай ҳудудлар борки, ўғрилик, гиёҳвандлик, қотиллик каби жиноятлар содир этилиши меъёр даражасидан ортиб кетган. Кўчалардаги ўқ овозлари, ноҳақ одам ўлдирилиши ва маҳаллий аҳоли учун оддий ҳолатга айланган.
Дунёнинг энг криминал ҳудудлар асосан Лотин Америкаси, Африка ва Яқин Шарқ минтақаларида жойлашган. Узоқ муддатли ҳарбий қарама-қаршиликлар, ҳокимият учун ички курашлар, террорчилик хавфининг ошиши, гиёҳванд моддалар савдоси ва бошқа жиноятлар жиноий тўдаларни шаклланишига асос бўлган. Бу эса ўз навбатида мазкур давлатларнинг иқтисодий тараққиётга эришишига тўсқинлик қилади.
Шаҳар ва мамлакатларга оид маълумотлар асосидаги рейтингларни эълон қилиб борадиган “Numbeo”портали дунёнинг энг криминал давлатлари рейтингини эълон қилди.
ВЕНЕСУЭЛА – жиноятчилик даражаси юқорилиги бўйича етакчилик мамлакат ҳисобланади. 30 миллионга яқин аҳоли яшайдиган ушбу ҳудудда қотиллик деярли ҳар куни содир этилади. Мамлакат мунтазам равишда полиция назоратига олинган бўлса-да, шавқатсиз тўдалар шаҳар кўчаларида шиддатли жангларни бошлаганларида улар ўз масъулиятидан деярли кечади. Ҳар 100 минг аҳолига ўртача 120-200 та қотиллик нисбати тўғри келади. 1998 йилда мамлакатда содир этилган қотилликлар сони 4500 та бўлиб, 2010 йилга келиб бу кўрсатгич 20 мингга етгани мамлакатда йил сайин криминал ҳаёт ривожланиб бораётганини кўрсатади.
ПАПУА-ЯНГИ ГВИНЕЯ – дунёдаги ишсизлик даражаси юқори бўлган мамлакат (аҳолисининг 4/1 қисми ишсиз) ҳисобланади. Жиноятчилик кўрсатгичи 2020 йил ҳолатига кўра 80 фоизни ташкил этган. Мамлакатда инсон ҳуқуқлари ҳимоясига қаратилган қонунлар мавжуд бўлса-да, улар ижроси таъминланмаган. Мамлакат табиий ресурсларга бой бўлса-да, аҳолининг асосий қисми қашшоқликда яшайди, дейилади БМТ баёнотида.
ЖАНУБИЙ АФРИКА РЕСПУБЛИКАСИ – жиноятлар кўрсатгичи ушбу ҳудудда 1980 йиллардан бошлаб ошди. 2000 йиллар бошида кримиинал тизим авж олди. Жиноятчиликнинг доимий ўсиб бориши ҳудудда уюшга жиноятчиларнинг кўпайишига сабаб бўлиб, демографик ўзгаришларга, мамлакат адлия тизимига салбий таъсирини кўрсатди. Ҳудудда талончилик, зўравонлик ва қотиллик кенг тарқалган бўлиб, республика бўйлаб кунлик қотиллик сони 50 тадан ошади.
МЕКСИКА – жиноятчилик даражаси юқори бўлган давлатлар рейтингининг кейинги ўрнини эгаллаган. Мамлакатнинг энг криминал туман Сьюдад-Хуарес айнан АҚШ билан чегара ҳудудида жойлашган. 2009 йилда бу туман қотилликлар бўйича дунёда биринчи ўринга чиққан. Гиёҳванд савдоси ўчоғига айланган ҳудудда бир неча йиллар аввал автоматдан отилган ўқлар ва жиноий тўдалар шовқини тинчликни бузган бўлса, ҳозирда эса жиноятчилар анча тинч ҳаракатланмоқда. Ўтган йилларда жиноят оламида “Эл чапо” номи билан танилган мексикалик жиноятчи Хоакин Гусман АҚШга экстрадиция қилинган. Бунга сабаб Мексика қамоқхоналаридаги хавфсизлик тизими ишончсиз эканлиги бўлди.
СУРИЯ – 2011 йил давлат тўнтарилиши бошлангунга қадар сайёҳлар учун хавфсиз мамлакат ҳисобланган. Ҳукумат ва президент бошқарувига қарши норозилик ҳаракатларида мамлакатнинг бир қисми “Ислом давлати” терор гуруҳи томонидан вайронага айлантирилган. Бугунги кунда мамлакатнинг катта қисми террор гуруҳларидан холи қилинган бўлса-да, тўлиқ бехавотир деб бўлмайди.
“Syrian Observatory for Human Rights” ташкилоти ҳисоботига кўра, мамлакатда 2011 йил бошланган нотинчликлар оқибатида 100 мингдан ортиқ аҳоли ҳалок бўлган. Минглаб одамлар ўз юртини ташлаб кетган. 2018 йил Сурия тарихида энг кўп аҳоли қурбон бўлган. 2012 йилдан буён мамлакатда ҳар ой 5 мингтадан ортиқ одам ҳалок бўлмоқда.
“Numbeo” порталининг жиноятчилик, қотиллик энг авж олган нотинч мамлакатлари рўйхатининг кейинги поғоналаридан Ироқ, Ливия, Бразилия, Эрон, Россия, Буюк Британия каби номдор мамлакатлар ўрин олган.
Маълумот ўрнида, ушбу рўйхатда 137 та мамлакат киритилган бўлиб, Ўзбекистон 101-ўринда, қўшни давлатлар – Қозоғистон 40-ўринда, Қирғизистон – 30-ўринда, Афғонистон эса 4-ўринда қайд этилган.
Зуҳра МИРЗАБОЕВА, ЎзА
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм
Бир кун келиб, фарзандларингизни ҳам қарғаб қўйсангиз нима бўлади?
Қиз бола мусибат келганда, қийинчилик пайтида ўзини ўзи қарғашга ўрганиб қолса, афсуски, бу нарса тилига ўрнашиб қолади. Йиллар ўтиб, худди шу ишни фарзандларига ҳам қилмайди деб, ким кафолат бера олади? Бундай ёмон одатга ўрганиб қолган аёл болалари ёшлик қилиб, жаҳлини чиқарса, уларни қарғаб ташлайди, уларга қўшиб, «Худо жонимни олса-ю, шулардан қутулсам» деб, ўзини ҳам қарғайди. Аслида бошингизга тушган ҳар қандай мусибат – Аллоҳнинг синовидир. Ёмон дуоларингиз, қарғишларингиз ижобат бўлиб, афсус-надоматда қоладиган кун келиб қолмасин, бугуноқ ўзингизни ўнгланг! Зеро, ҳаётда фарзандларини дуоибад қилган учун қанча-қанча оилалар хароб бўлган!
Ўзингизга ўлим тилаганмисиз?
Бошимизга оғир иш тушиб қолса, кўзимизга дунё қоронғи бўлиб, яшагимиз келмай қолади. Бу – Аллоҳни танимаслик, динни тушунмаслик, ҳаётнинг қадрига етмасликдир. Бундай кимса учун гўё келажак ҳаёти зимистондан иборат, уни ҳеч қандай яхшилик кутмаётгандек туюлади. Гўёки бу ҳаётда бирорта меҳрибони қолмагандек бўлиб қоади. Бундай ҳолатда инсон беихтиёр ўлимни орзу қилиб қолади, бундай азоблардан халос этишини сўраб, Аллоҳ таолога ёлвора бошлайди.
Шу ўринда бир савол туғилади: қаршимиздаги ҳамма эшиклар ёпилиб, яшашдан умидимиз узилиб қолса, бу азоблардан қутулиш учун ўлимни орзу қилишга ҳаққимиз борми ўзи?
Бу саволга Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам шундай жавоб берганлар:
«Ҳеч бирингиз бирор кулфат туфайли ўзига ўлим тиламасин! Шунда ҳам бошқа чораси қолмаса, «Аллоҳим, агар мен учун яшаш хайрли бўлса, мени яна яшатгин. Агар мен учун ўлим хайрли бўлса, жонимни олгин», десин».
Саҳобалар ҳам Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васалламнинг гўзал одоблари билан зийнатланганлар. Шунинг учун ҳаётларининг энг қийин онларида ҳам ўлимни орзу қилмаганлар.
Қайсдан ривоят қилинади: «Ҳаббоб ибн Аратни кўргани бордик. У қорнидаги ярага етти марта куйдирма босган экан. Борсак, «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам бизни ўлим тилашдан қайтармаганларида, ўзимга ўлим тилаган бўлардим», деди» (Имом Бухорий ривояти).
Бир қиз айтади: «Гўдаклигимда отам менга Пайғамбаримизнинг «Ҳеч бирингиз зинҳор ўзига ўлим тиламасин», деган сўзларини ўргатганлар. Отам бу ҳадисни менга жуда кўп эслатар эдилар. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг «Аллоҳим, мен учун яшаш хайрли бўлса, мени яна яшатгин. Агар мен учун ўлим хайрли бўлса, жонимни олгин», дейишни ўргатганларини яхшилаб ёд олишга ундар эдилар. Отам: «Инсон ҳаётда кўп қийинчиликларга, мусибатларга дуч келиши мумкин. Аллоҳ асрасин, шундай пайт келиб қолса, ҳеч қачон ўзингга ўлим тиламагин! Умидсизликка тушсанг, Аллоҳга таваккул қилгин-да, «Аллоҳим, мен учун яшаш хайрли бўлса, мени яна яшатгин. Агар мен учун ўлим хайрли бўлса, жонимни олгин», деб дуо қилгин!» дер эдилар.
Отам бу дуони ёд олишимга нима учун бунчалик ҳаракат қилганларига, ўзига ўлим тиламасликни бунчалик қаттиқ тавсия қилганларига ҳайрон бўлиб юрардим. Йиллар ўтиб, ўсмирлик ёшига етдим. Ўша даврга хос муаммоларга дуч кела бошладим. Ана шунда беихтиёр отамнинг сўзларини эслаб қолдим. Кўпчилик дугоналарим салгина қийналса ҳам, ўзига ўлим тилаётганини кўриб, ҳайрон қолар эдим. Мен ҳам улардек бўлиб қолишим ҳеч гап эмас эди. Лекин отам ўргатган набавий дуолар туфайли Аллоҳ мени бундай қисматдан асради.
Пайғамбаримизнинг ўлимни орзу қилишдан қайтаришларида яна бир гўзал маъно борлигини англаб етдим. Ўлимни орзу қиладиган, яшашни ёмон кўрадиган қиз Аллоҳга ўлим тилаб дуо қилаверса-ю, Аллоҳ унинг дуосини ижобат қилмаса, ўз жонига қасд қилишга ҳам журъат қилиб қолиши мумкин. Бу эса жуда катта гуноҳ! Ўлим тилашнинг нечоғлик хатарли эканини яхши англаган қиз эса жонига қасд қилиш нақадар ёмонлигини тушуниб, бу ҳақда ўйлашдан ҳам эҳтиёт бўлади. Жуда қайғуга ботиб, умидсизликка, тушкунликка тушиб қолса ҳам, «Аллоҳим, мен учун яшаш хайрли бўлса, мени яна яшатгин. Агар мен учун ўлим хайрли бўлса, жонимни олгин», деб дуо қилса, Аллоҳга таваккул қилса, мабодо вафот этиб қолса ҳам, албатта яхшилик бўлади. Аллоҳ унга умр берса, Аллоҳга ишонгани учун «Демак, ҳали ҳаётимда жуда кўп яхшиликлар бор экан», деб яшайди. Аллоҳ таоло банданинг дуосини албатта ижобат қилади. Мана шундай тушунча қиз болани умидсизликдан, жонига қасд қилиш каби хаёллардан асрайди. Мен бу дуонинг фойдасини ҳаётимда жуда кўп синаб кўрганман, бу дуо менга ҳар доим умид бахш этган, мени янада кўпроқ сабр қилишга чорлаган, келажакка умидимни оширган. Албатта, буларнинг барчаси Аллоҳнинг фазлидир».
Абдуллоҳ Абдулмуътий, Ҳуда Саъид Баҳлулнинг
“Қулоғим сенда қизим” китобидан Ғиёсиддин Ҳабибуллоҳ, Абдулҳамид Умаралиев таржимаси.