08 Январ, 2025, 8 Ражаб, 1446
08 Январ, 2025, 8 Ражаб, 1446
Масжидлар Аллоҳ таолога энг маҳбуб масканлардир. Пайғамбаримиз Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи ва саллам: “Шаҳарларнинг Аллоҳга энг маҳбуб жойи – масжидларидир” (Имом Муслим ривояти), деб марҳамат қилганлар. Чунки масжидларда Аллоҳ таолога ибодат қилинади, У зотга зикрлар айтилади, тасбеҳлар туширилади.
Ана шундай маъволардан бири Тошкент вилояти Ангрен шаҳридаги “Ёшлик” маҳалла фуқаролар йиғини ҳудудидаги Оҳангарон ва Бахт кўчалари чорраҳасида барпо этилиши режалаштирилди. Барча қулайликларга эга бўладиган бу жоме масжид Тошкент билан водий вилоятларини бир-бирига боғловчи А-373 халқаро автомобиль йўли бўйида 0.70 гектра майдонда барпо этилаётгани юртимизнинг ҳам ички, ҳам халқаро сайёҳлик салоҳиятини янада мустаҳкамлайди.
Масжидлар Аллоҳ таолонинг Ер юзидаги уйларидир. Улар ер юзидаги энг покиза маконлардир. Миноралардан азон садолари янграйди, тавҳид калималари такрорланади. Масжидлар узра раҳматлар ёғилади, масжид аҳлини сакинат ўраб олади, масжид аҳлининг устига баракалар ёғилади.
Масжидлар маърифат масканидир. Саодат асрида элчилар масжидларда кутиб олинган. Турли мамлакатларга мусулмон элчилар масжидлардан тарқалишган. Аллоҳ таоло масжидларни ширк ва куфрдан тоза сақлаб, бундай марҳамат қилади: «Албатта, (барча) масжидлар Аллоҳникидир. Бас, (масжидларда) Аллоҳ билан қўшиб яна бирор кимсага дуо (ибодат) қилмангиз!” (Жин сураси, 18-оят).
Масжидлар ободлиги тоат-ибодат билан, зикрлар, тасбеҳу тамҳидлар ила бўлади. Аллоҳ таоло Қуръонда каримда: «(У) бир уйлардаки, Аллоҳ уларнинг кўтарилишига ва уларда Ўз исми зикр қилинишига изн бергандир. Уларда Унга эртаю кеч тасбеҳ айтурлар» деб марҳамат қилинган (Нур сураси, 36-оят).
Динимиз бизларни масжидлар қуришга ва уларни обод этишга чақирган. Бу ишни жаннатга олиб борадиган ва Аллоҳнинг ризосига эриштирадиган йўл деб эълон қилган: “Ким Аллоҳнинг розилигини тилаб бир масжид қурса, Аллоҳ жаннатда унга ўшанинг мислини қуриб беради”, (Имом Бухорий ривояти).
Мўмин киши Аллоҳ таолонинг уйларини обод қилишга, у ерда намоз ўқиб, маънавий файзли қилишга уринар ва қалби доими масжидларга боғлиқ экан, икки дунё бахту саодатига, хайру баракасига эришажак, иншоаллоҳ.
Ангрен, Чирчиқ ва Олмалиқ шаҳарлари ҳамда вилоятимизнинг бошқа ҳудудларидаги масжидларни барпо этилишига ўзининг ҳиссасини қўшаётган саховатпеша мўмин-мусулмонларга Раббим жаннатлардан Ўзи ваъда қилган қасрларни насиб айласин.
Жасурбек домла РАУПОВ,
Тошкент вилояти бош имом-хатиби
"Ли ийлафи қурайш" сураси, Қурайш қабиласига берилган неъматларга урғу беради.
Бу суранинг нозил бўлиши сабабини ўрганганда, Аллоҳдан янада қўрқиш ҳисси пайдо бўлади. Бу сура ҳаётдаги муҳим муаммолардан бири - неъматга одатланиб, уни қадрсизлантириш ҳақидадир.
Аллоҳ қурайшликларни икки мавсум - қиш ва ёздаги савдо сафарлари орқали тирикчиликларининг яхши кетишига одатланиб қолганликлари, лекин улар бу неъматларнинг ҳақиқий Эгасини тан олиб, шукр қилмаганларини айтади.
Жоҳилият даврида Қурайш қабиласи фақирлик ва очарчиликда яшаган, ҳаётлари жуда ночор ва қийин бўлган. Ҳаттоки, қашшоқлик кучайганида, баъзилар ўз оиласини олиб, “хубо” деб аталган жойга боришар ва ўша ерда очликдан ҳаммаси ҳалок бўлгунига қадар қолишарди. Бу одат жоҳилият даврида “иътифар” деб номланар эди.
Макканинг катта тожирларидан бўлган Ҳошим ибн Абдуманофга бир куни Бани Маҳзум қабиласининг барча аъзолари жуда қаттиқ очликда қолиб, ҳалок бўлиш арафасида экани ҳақидаги хабар етади. У Аллоҳнинг байти Каъбанинг хизматида турган одамларнинг шундай қашшоқлик ва ўта жоҳилона аҳволда эканликларидан ўкинди ва қаттиқ ғазабланди.
Шу сабабдан Ҳошим ибн Абдуманоф бу ёмон одатни ўзгартиришга қарор қилди ва қуйидагиларни амалга оширди:
– Сизлар Аллоҳнинг байтини хизматида бўлатуриб бутун арабларга ўзингизни шарманда қиладиган ёмон одатларни жорий қилгансизлар, деди ва бир қабилани бир нечта уруғларга бўлиб ташлади. Ҳар бир уруғдаги бой кишилардан ўз қариндошлари билан мол-мулкини тенг бўлишишни талаб қилди. Шундай қилиб, камбағал ҳам бой билан тенг бўлди.
Шундан кейин у Қурайш қабиласига тижорат усулларини ўргатди ва уларни йилда икки марта тижорат сафарига чиқиш йўлларини белгилаб берди. Ёзда мева-сабзавотлар савдоси учун Шомга, қишда эса, қишлоқ хўжалиги маҳсулотлари савдоси учун Яманга сафарларини ташкил қилди.
Шундай қилиб, Шом ва Яманнинг баракаси Маккага олиб келинди ва қурайшликларнинг иқтисодий ҳолати яхшиланди. Шу билан бирга, “иътифар” одати ҳам йўқ бўлди. Бироқ, вақт ўтиши билан Қурайш қабиласи Аллоҳнинг бу неъматларига шукр қилиш ўрнига, уларга одатланиб қолди ва неъматни қадрламай қўйди. Неъматга ношукурлик қилиш – бу унга одатланиб, уни неъмат деб билмасликдир.
Қурайш қабиласи Аллоҳ томонидан туширилган неъматларга одатланиб, уни қадрсизлантиргани учун Аллоҳ уларга бу сурани туширди: "Мана шу Байт (Каъба)нинг Парвардигорига (шукрона учун) ибодат қилсинлар. Зеро, У уларни очликдан (қутқариб) тўйдирди ва хавфу хатардан омон қилди".
Ҳомиджон домла ИШМАТБЕКОВ
Иймон 
Намоз 
Рўза 
Закот 
Ҳаж 
Қуръон 
Ислом сабоқлари 
Aлоқа