Тобеин олимлардан Абул Асвад ад-Дуалий ҳикоя қилади: Ҳазрати Умарнинг халифалик йилларининг бирида Мадинага боргандим. Ўша кунларда Мадинада бир касаллик пайдо бўлганди, инсонлар бир-бирининг ортидан ўлаётган эдилар. Ҳазрати Умарнинг ёнида ўтиргандим. Шу вақт у ердан бир тобут кўтардилар. Шу ерда ҳозир бўлганлар ўлган одам ҳақида чиройли сўзларни сўзладилар. Шу чокда ҳазрати Умар: "Қабул бўлди”, деди. Сўнгра яна бир тобут кўтарилди. Бу тобутдаги одам ҳақида ҳам чиройли гапларни айтдилар. Ҳазрати Умар яна: “Қабул бўлди”, деди. Ундан кейин учинчи тобут кўтарилди. Бу сафар мусулмонлар ўлган одам ҳақида ёмон гапларни гапирдилар. Ҳазрати Умар яна: "Қабул бўлди”, деди. Мен ундан ажабланиб:
- Нима қабул бўлди, эй мўминларнинг амири? - деб сўрадим. Ҳазрати Умар бундай жавоб берди:
- Мен Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам ўргатганлари каби сўзладим. У зот бундай марҳамат қилган эдилар: "Ҳар қандай мусулмон ҳақида тўрт киши "яхши одам эди", деса Аллоҳ уни жаннатига киритади". Шу гапни айтганларидан кейин у зотга бир неча саволлар берган эдик.
– Уч киши унинг яхши одам эканини сўзласа нима бўлади, ё Расулуллоҳ?
– Уч кишининг яхши дейиши ҳукми ҳам шундай бўлади, - дедилар.
- Икки киши яхши деса-чи? - деб сўрашда давом этдик.
– Икки кишининг яхши дейиши ҳам шу ҳукмдадир, - дедилар. Кейин Пайғамбар алайҳиссаломдан бир кишининг яхши дейиши-чи? деб сўрашдан ҳаё қилдик.
«Саҳобадан 101 хотира» китобидан.
Қандай қилиб хонадонингиз жаннатга элтувчи йўл бўлиши мумкин?!
Сотиб олаётган ёки ижарага олаётган уйингиз имкон қадар масжидга яқин жойдан бўлсин. Азон товуши сизни намозларни жамоат билан ўқишга, шунингдек, кундалик намозларингизни вақтида адо этишга ундайди.
Бирон уйни ватан тутишдан аввал қўшниларни яхшилаб сўраб-суриштиринг. Агар улар солиҳ кишилар бўлсалар, нархи сал қимматроқ бўлса-да, уйни сотиб олишга шошилинг. Ёмон қўшни турмушингизни издан чиқариб, ҳаётингизни заҳарлаши мумкин.
Агар ҳовли-жой қурсангиз дераза-ойналарингизни қўшнининг уйига кўзингиз тушадиган қилиб ўрнатманг. Ўз обрўингизни сақлагандек, уларнинг шаънларини ҳам сақлашга ҳаракат қилинг.
Агар иложи бўлса, аёллар ва эркаклар учун алоҳида эшик қолдиринг. Эркак-хотин аралаш бўлишига имкон қадар йўл қўйманг.
Уйингизни баланд қилиб, қўшнилар билан мусобақалашманг, безатишда ҳам исрофга йўл қўйманг.
Намоз ўқийдиган алоҳида хона ажратинг.
Кераксиз буюмларни кўпайтириб юборманг. Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам эҳтиёждан ташқари кўрпа-тўшак, кийим-кечаклардан огоҳлантириб: “Эр учун бир кўрпа, аёлига битта кўрпа ва битта кўрпа меҳмон учун. Тўртинчиси шайтонга”[1], деганлар.
Ўғил-қиз фарзандларингизга алоҳида хона ажратинг.
Агар зарурат бўлмаса уй жиҳозларини алмаштираверманг. Бу шариат қоралаган исрофнинг айнан ўзидир. Агар уй жиҳозларингиз кўзингизга хунук кўринаётган бўлса, уларнинг жойларини ўзгартиринг. Бу сизга бошқа кўриниш имконини беради.
Биттадан ортиқ телевизор ўрнатишдан сақланинг. Айниқса болалар хонасига телевизор ўрнатманг. Чунки бу билан фарзандингиз кун бўйи бекорчи нарсаларни томоша қилиб ўтиришга одатланади.
Компьютерни ҳам ҳаммага кўриниб турадиган очиқ жойга ўрнатинг.
Кичикроқ бўлса-да, китоб жавонига, албатта, жой ажратинг.
Аҳли аёлингиз, ўғил-қизларингизга меҳр-муҳаббатли бўлинг. Дуоларингизда Аллоҳ таолодан оилангизга икки дунё саодатини насиб этишини сўранг.
Ҳассон Шамсий Пошонинг
“Жаннат бўстонидаги оилавий оқшомлар” номли китобидан
Ғиёсиддин Ҳабибуллоҳ, Илҳом Оҳунд, Абдулбосит Абдулвоҳид таржимаси.
[1] Имом Муслим ривояти.