Бугун, 11 апрель куни Ўзбекистон мусулмонлари идораси раиси, муфтий Усмонхон Алимов ҳазратлари бошчилигидаги уламолар Иштихон туманининг олис ҳудудида жойлашган “Эшон Темирхон тўра” масжиди ва мажмуасини зиёрат қилгандан сўнг янги таъмирланган масжиднинг тантанали очилиш маросимида қатнашдилар. Муфтий ҳазратларига Диний идора ишбошқарувчиси Рустам ҳожи Жамилов ва вилоят бош имом-хатиби Зайниддин домла Эшонқулов ҳамрохлик қилишмоқда. Маросимда таниқли уламолар, нуроний отахонлар, тажрибали имом-хатиблар, масжид жамоаси, узоқ-яқиндан келган меҳмонлар иштирок этди.
Маросимда муфтий Усмонхон Алимов ҳазратлари йиғилганларни масжид очилиши ва муборак Рамазон ойи билан қутладилар. Юртимиз ва дунёда бўлаётган воқеа-ҳодисалар, улуғ ойдаги ибодатларнинг фазли, уни ғанимат қилиш тўғрисида маъруза қилдилар.
“Эшони Темирхон тўра” жоме масжиди 1993 йилларда халқ ҳашари йўли билан қурилган бўлиб, масжиднинг янги биноси 2019-2021 йиллар давомида замонавий лойиҳа асосида таъмирланди, – дейди масжид имом хатиби Тошмуҳаммад Абилов. – Масжид ҳовлисининг умумий майдони 5 гектар, янги бинога 1000 нафар намозхон сиғади. Масжиднинг мовий гумбази узоқ-узоқдан кишиларни ўзига жалб этиб турибди.
Шунингдек, маъмурият (имом-хатиб, ноиблар) хоналари, ошхона, қоровулхона ва меҳмонхона каби қўшимча бинолар мавжуд.
30 кишига мўлжалланган эркаклар таҳоратхонаси ва аёлларнинг алоҳида таҳоратхонасида барча зарур шароитлар қилинган. Масжид “Соҳибкор”, “Орлот”, “Қайирма”, “Ўзбек қўрғон”, “Боғихон” маҳаллаларидан яшовчи мўмин-мусулмонларга хизмат қилади. Кундалик беш вақт намозда 100 дан зиёд, жума ва ҳайит намозларида 1000 дан ортиқ киши қатнашади.
Тадбирдан сўнг масжиднинг янги биносида йиғилган мўмин-мусулмонлар жамоат бўлиб пешин намозини адо этдилар, муфтий маъруза қилдилар.
Аллоҳ таоло ушбу масжидни барчага муборакбод айлаб, қиёматга қадар мўмин-мусулмонларга хизмат қилишини насиб этсин!
Ўзбекистон мусулмонлари идораси матбуот хизмати
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм
Биз яшаётган дунё ҳаёти битмас-туганмас имтиҳонлардан иборат. Ундаги синовларнинг ниҳояси йўқ, бирининг ортидан тўхтамай иккинчиси, учинчиси..... етиб келади. Зеро, бу дунё – Аллоҳ таолонинг вақтинчалик, жуда оз муддатга берган синов майдонидир, холос.
Аллоҳ таоло ҳар бир бандани абадий дунё учун синайди. Мўмин банда абадий дунёси – жаннатдаги маскани обод бўлишлиги учун яшайди. Роббисининг ҳузурига борганида пушаймон бўлиб қолишдан, азобига дучор бўлишдан қўрқади.
Аллоҳ таоло бу ҳақда бундай огоҳлантиради: “Сизларни бироз хавф-хатар, очлик (азоби) билан, молу жон ва мевалар (ҳосили)ни камайтириш йўли билан синагаймиз” (Бақара сураси, 155-оят).
Яхшилик ҳам, ёмонлик ҳам Аллоҳдан эканига имон келтирган банда ҳаётда дуч келадиган ҳар бир ҳолатда фақат Роббисига юзланади, ёлғиз Ундангина умидвор бўлиб, Унинг розилигини топишга уринади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: "Аллоҳ кимга яхшиликни ирода қилса, унга мусибат беради", деганлар.
Шу боис, Аллоҳ таолонинг энг маҳбуб бандалари Пайғамбарлар алайҳимуссалом ҳаммадан кўра кўпроқ азият, озор чекишган. Бу ҳақда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Инсонлар ичида мусибати энг оғири пайғамбарлардир. Сўнгра уларга эргашган солиҳлар, ундан сўнг ўшаларга эргашган солиҳларга бўлади”, деганлар.
Юнус алайҳиссалом мусибатга учраганларида: «Лаа илааҳа иллаа анта субҳаанака инний кунту миназ золимийн» (Анбиё сураси, 87-оят) деб Аллоҳ таолога илтижо қилдилар. Аллоҳ таоло дуоларини қабул этди: «Биз унинг дуосини ижобат қилдик ва ғам-ғуссадан нажот бердик» (Анбиё сураси, 88-оят).
Айюб алайҳиссаломга мусибат етганда: «(Эй, Раббим!) Менга мусибат етди. Ўзинг раҳмлиларнинг раҳмлироғидирсан» (Анбиё сураси, 83-оят), деб Роббул аъламийнга юзландилар. Аллоҳ таоло илтижоларини қабул этди: «Биз унинг дуосини ижобат қилдик ва унга етган зарарни кетказдик» (Анбиё сураси, 84-оят).
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам қийинчилик вақтида «Ҳасбуналлоҳ ва ниъмал-вакил!» (Оли Имрон сураси, 173-оят) деб Аллоҳга суяндилар. Аллоҳ таоло: «Улар Аллоҳнинг неъмати ва фазли ила қайтдилар, уларга асло зарар етмади» деб марҳамат қилди (Оли Имрон сураси, 174-оят).
Демак, ҳар бир банда синовга дучор бўлар экан. Банданинг синовга мубтало бўлиши унга Аллоҳ ғазаб қилганини англатмайди. Акс ҳолда, пайғамбарлар мусибатга учрамаган бўлишарди.
Шундай экан, мўмин банда Аллоҳ таолонинг синовига учраганида ёлғиз Роббисига юзланиб, Унгагина илтижо қилиши лозим. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: "Мўмин худди навниҳол ўсимликка ўхшайди. Барги шамол эсган томонга қайрилаверади, (шамол) тинса, тикланиб қолади. Худди шунингдек, мўмин ҳам бало-мусибатга қайишади. Кофир эса худди қарағайга ўхшайди, то Аллоҳ уни Ўзи хоҳлаган пайтда синдиргунича ғўдайиб, типпа тик тураверади", дедилар (“Олтин силсила” китобидан. Саҳиҳул Бухорий).
Аллоҳ таоло Ўз фазли ва раҳмати ила барча мўмин-мусулмонларга офият ато этсин. Ўзининг розилигини топадиган амалларда бардавом қилсин!
Даврон НУРМУҲАММАД