10 Январ, 2025, 10 Ражаб, 1446
10 Январ, 2025, 10 Ражаб, 1446
Дунёда сирларга ўрин йўқдек туюлади. Бироқ, фаразлар ва саргузаштларни севувчиларнинг тасаввурини уйғотадиган нарса ҳали ҳам мавжуд. Россияда олимлар Иван Грознийнинг кутубхонасини қаердан излаб топиш ҳақида баҳслашаётган бўлса, худди шундай топишмоқни Марказий Осиёда ҳал қилишга ҳаракат қилинмоқда, деб хабар беради "МИР" телеканали.
Бу ё қисса, ё афсонадир, Темурийлар сулоласидан бўлган Ўрта Осиё ҳукмдори, Темурнинг набираси ва Шарқнинг энг буюк олимларидан бири – Мирзо Улуғбекнинг йўқолган кутубхонаси ҳақидаги ҳикоялар ҳайратланарлидир.
Аслида кутубхонанинг асл эгаси Улуғбек эмас , балки сулоланинг боши -Амир Темурнинг ўзи эди.
Маълумки, Темур Ўрта Осиёнинг кўп қисмини, Кавказни, шунингдек, Сурия, Ироқ ва Эрон ҳудудларини босиб олган. Яъни энг қадимги цивилизациялар бир вақтлар гуллаб – яшнаган ҳудудлар-форс, оссурия, бобил. Бу империяларнинг барчаси жаҳон маданияти ривожига улкан ҳисса қўшган.
Тарихчиларнинг гувоҳлик беришича, Темур фақат забт этилган ерларни бириктириб, бойликларини кўпайтирмаган. Ҳарбий кампаниялардан қурувчилар, олимлар, ҳунармандлар ва, албатта, ўз давлатининг пойтахти – Самарқандга китоблар олиб келди. Ўша даврларда форс тили адабиёт тили, араб тили эса дин тили бўлган.
Темур туфайли Ўрта Осиёда пайдо бўлган хазиналардан бири Усмон Қуръонидир. Асосий манба (!) уч дунё динларидан бирининг муқаддас китобларидан. Ҳозир китоб Тошкентдаги Мўйи Муборак мадрасасида сақланмоқда ва намойиш этилмоқда.
– Бу энг қадимги Қуръон, китоб шаклида тўпланган илк Қуръон, – дейди Усмон Қуръони музейи директори Фаррух Худойбердиев. – Қуръон еттинчи асрда ёзилган. Яъни бу ислом туғилишининг манбаларидир. Халифа Усмон даврида Қуръоннинг 6 нусхаси ёзилган. Халифа Усмон улардан 5 нафарини Ислом давлатининг йирик шаҳарларига юборди. Бири уйида сақланди. Ҳозир бизда айнан шу Қуръон нусхаси.
Айтишларича, бу Қуръонни ўқиётиб Халифа Усмон ўлдирилган. Унинг қони ҳали ҳам бу муқаддас китобнинг биринчи саҳифаларида кўринади."
Дастлаб Қуръон матни оғиздан-оғизга ўтди. Муқаддас матнни ёддан биладиган одамларнинг ички урушлари пайтида оммавий қирилиб кетиши ҳамда уни бирлаштириш учун Халифа Усмон ибн Аффон муқаддас китобни ёзишга буйруқ берган. Матнлар эски ҳижозий араб ёзувида кийик терисида ёзилган. Ҳар бир саҳифанинг ўлчами 53 га 68 сантиметр.
"Ҳозир бу Қуръонда 338 саҳифа бор", - деб изоҳ беради Фаррух Худойбердиев. – Бу Қуръоннинг учдан бири. Қолган қисмлар 1 400 йил давомида йўқолган. Унинг учдан бир қисми бизгача етиб келди".
Демак, тарихчиларнинг фикрича, Ўрта Осиёга Усмон Қуръони Амир Темур туфайли пайдо бўлиб қолган. Уни Ироқнинг Басра шаҳридан олиб келиб, узоқ йиллар китоб Самарқандда сақланган. 1869 қадар. Чор Россияси томонидан Ўрта Осиёни босиб олгач, Туркистон генерал-губернатори фон Кауфман Қуръонни Санкт-Петербургга юборишни буюрди.
Муқаддас китоб 1924-йилдагина Ўзбекистонга қайтиб келди.
Аммо Усмон Қуръони Амир Темур кутубхонасининг жавоҳири бўлганми? Ва умуман, кутубхона ҳақиқатан ҳам мавжудми?
Тошкентдаги Сергей Есенин адабиёт музейи тадқиқотчиси, ёзувчи ва маҳаллий тарихчи Борис Голендернинг айтишича, "бу кутубхонадан алоҳида китоблар бор, ҳатто улар ўша ердан келган деган ёзув билан ҳам. – Лекин китобларнинг асосий қисми йўқолиб кетган. Унинг қаердалигини ҳеч ким билмайди. Мусулмон қўлёзмаларидан ташқари, бу кутубхонада қадимги юнон, сурия ва арман қўлёзмалари ҳам бўлган экан. Амир Темур китобларнинг қадрини яхши биларди. Афтидан, у бу хил бойликни Самарқандга олиб бориш керак, деган буйруқ чиқарди. Шунинг учун улар бу кутубхонага келиб тушган".
Мирзо Улуғбек дунёдаги энг буюк алломалардан бири эди. Бутун Европа унинг китобларини таржима қилди. Кўп жиҳатдан, китобларни қайта ёзиш анъанаси унинг илмий ва нафақат асарларининг тарқалишига ёрдам берди. Бугун Регистон майдонини безаб турган Улуғбекнинг шу мадрасасида ҳаттотлар ўз асарларини кўпайтирдилар. Ўша даврда хаттотлик ўқув дастурининг мажбурий қисми эди. Дарвоқе, Ўзбекистонда ХХ аср бошларигача китоблар қайта ёзилган.
Ҳозирги кунда Ўзбекистон Республикаси Фанлар Академиясининг Абу Райхон Беруний Шарқшунослик институтида дунёдаги энг бой ва ноёб тўпламлардан бири – 25 минг 500 дан ортиқ Шарқ қўлёзмалари мавжуд. Улар орасида Трансоксиана ҳукмдори Мирзо Улуғбекнинг ўрта асрлардаги каталоги ҳам бор. Бироқ, бу асл емас, балки рўйхат.
Китоблардан нусха кўчириш ва шу тариқа уларни кўпайтириш анъанаси туфайли Мирзо Улуғбекнинг математика ва астрономияга оид илмий асарлари ҳамда унинг шеърияти авлод учун сақланиб қолган. Хўш, унинг кутубхонасига нима бўлди? Улуғбекнинг фожиали ўлимидан сўнг унинг излари изсиз йўқолди.
"Эҳтимол, бу XV асрнинг охирида содир бўлган", - дейди ёзувчи ва маҳаллий тарихчи Борис Голендер. - Кейин фуқаролдар, кейин эса умуман Шайбонийлар (изоҳ - ўзбек ҳукмрон сулоласи) Темурийлар давлатига ҳужум қилди. Кимдир эса, эҳтимол, Улуғбекнинг издошлари ана шундай қимматли кутубхонани яширишга қарор қилишган. Яширишди! Ва тамом! Ҳозир уни тополмаймиз. Лекин бир кун келиб топилишига ишонаман. Агар Афросиёбни кўрган бўлсангиз-бу улкан майдон бўлиб, у бугунги кунда қазишмалар орқали атиги 10 фоизга ўрганиб чиқилган. Шундай қилиб, бундай кашфиётлар у ерда ҳали бўлиши мумкин".
Афросиёб Самарқанддаги маскан бўлиб, унинг тупроғи остида бу абадий шаҳарнинг тарихи яширинган: Искандардан тортиб Чингизхонгача бу шаҳарни вайрон қилган. Темурийлар янги Самарқандни эскиси атрофига қурдилар. Афросиёбнинг яна қандай сирларини ким билади? Мирзо Улуғбек кутубхонасини излаб топиш керак бўлган бошқа версиялари ҳам бор. Шу жумладан Самарқанд яқинида ҳам. Айтишларича, шаҳар остида ер ости туннель тизими мавжуд. Кўп тахминлар бор. Ҳаттоки кутубхона талон-тарож қилинган ва йўқ қилинган деган эҳтимол ҳам мавжуд. Ҳозиргача бу фаразларнинг ҳеч бири тасдиқланмаган ёки инкор этилмаган. Бу шуни англатадики, қидирув давом этиши ва эҳтимол, бир кун китоб хазинаси дунёга очилиши эҳтимоли бор.
Ўзбекистон мусулмонлари идораси матбуот хизмати
- 56وَتُعْطَى الْكُتْبُ بَعْضًا نَحْوَ يُمْنَى وَبَعْضًا نَحْوَ ظَهْرٍ وَالشِّمَالِ
Маънолар таржимаси: Номаи аъмоллар баъзиларга ўнг томондан берилади, баъзиларга орқа ва чап томондан (берилади).
Назмий баёни:
Айримларга номалар келар ўнг қўлдан
Баъзиларга берилар орқа ва сўлдан.
Луғатлар изоҳи:
تُعْطَى – икки мафъулли феъл.
الْكُتْبُ – ноиб фоил, биринчи мафъул. كُتْبُ калимаси كِتَابٌ нинг кўплиги бўлиб, аслида, كُتُبٌ дир. Бу ерда назм заруратига кўра كُتْبُ қилиб келтирилган.
بَعْضًا – иккинчи мафъул.
نَحْوَ – наҳв калимасининг бир қанча маънолари бўлиб, бу ерда “томон” маъносида келган. Зарфликка кўра насб бўлиб турибди. Қуйидаги байтларда نَحْو калимасининг беш хил маъноси баён қилинган: 1. “қасд”; 2. “жиҳат”; 3. “миқдор”; 4. “мисл”; 5. “қисм”.
نَحَوْنَا نَحْوَ دَارِكَ يَا حَبِيبِي
لَقِينَا نَحْوَ أَلْفٍ مِنْ رَقِيبِ
وَجَدْنَاهُمْ جِيَاعاً نَحْوَ كَلْبٍ
تَمَنَّوْا مِنْكَ نَحْوًا مِنْ شَرِيبِ
Эй дўстим, йўл олдик ҳовлинга томон,
Йўлиқдик минг қадар рақибга ҳамон.
Уларнинг ит мисол очлигин билдик,
Бирор қисм ютиминг кутишар ҳар он.
يُمْنَى – “ўнг” маъносида бўлиб, тараф ва аъзога нисбатан ишлатилади.
وَبَعْضًا – олдин ўтган بَعْضًا га атф қилинган.
ظَهْر – орқа тараф маъносини билдиради. Масалан, ظَهْرُ الاِنْسَان деганда инсон елкаси ортидан белигача бўлган қисми тушунилади.
الشِّمَالِ – чап тараф маъносини англатади.
Матн шарҳи:
Қиёмат кунида ҳамма маҳшар майдонига тўпланади. Барчага бу дунёда қилган ишлари ёзиб қўйилган китоб – номаи аъмол тарқатилади. Ушбу номаи аъмоллар инсонларнинг ҳаётлари давомида қилган барча ҳатти-ҳаракатлари давомида ёзилган бўлади. Бу ҳақида Қуръони каримда шундай хабар берилган:
“Ҳолбуки, сизларнинг устингизда (барча сўзингиз ва ишингизни) ёдлаб турувчи (фаришталар) бор. (Улар номаи аъмолга) ёзувчи улуғ зотлардир. (Улар) сиз қилаётган ишларни билурлар”[1].
Яъни инсонларнинг қилаётган амалларини кузатиб, ёзиб турувчи фаришталар бор. Улар Аллоҳ таоло ҳузурида энг ҳурматли фаришталар бўлиб, инсонларнинг талаффуз қилган барча сўзларини ва қилган барча амалларини ёзиб турадилар. Қуртубий ушбу оят ҳақида: “Устиларингизда кузатиб турувчи фаришталар бордир” маъносини англатади, – деган. Ушбу ҳурматли фаришталар инсонлар тарафидан содир бўлган барча яхшию ёмон ишларни билиб турадилар ҳамда қиёмат кунида қилмишларига яраша жазо ё мукофот олишлари учун номаи аъмолларига ёзиб турадилар.
Қиёмат кунида фаришталар барча инсонларни бир жойга тўплаганларидан сўнг ҳар бири билан алоҳида ҳисоб-китоб бошланади. Ҳисоб-китобдан олдин уларга бу дунёда қилган барча ишлари ёзиб қўйилган номаи аъмоллари берилади. Ашаддий кофирларга номаи аъмоллари орқа томондан берилади ва улар уни чап қўллари билан оладилар. Баъзи кофирларга чап томондан берилади.
Тақводор мўминларга ўнг томондан берилади. Тавба қилишга улгурмасдан ўлган фосиқ мўминга номаи аъмоли қайси тарафдан берилиши ҳақида уламолар икки хил қарашда бўлганлар:
– Ўнг тарафдан берилади;
– Бу ҳақида гапирмасликни афзал кўришган.
Ўнг тарафдан берилади, деганлар ҳам қачон берилиши ҳақида ўзаро икки хил гапни айтганлар:
1. Дўзахга киришидан олдин берилади ва бу унинг дўзахда абадий қолмаслиги аломати бўлади;
2. Дўзахдан чиққандан кейин берилади.
Номаи аъмоллари ўнг тарафларидан берилганлар осонгина ҳисоб китобдан сўнг жаннатдаги аҳллари олдига хурсанд ҳолда қайтадилар:
“Бас, кимнинг номаи аъмоли (қиёмат куни) ўнг томонидан берилса, бас, у осон ҳисоб билан ҳисоб-китоб қилинажак ва (жанннатга тушган) ўз аҳли (оиласи)га шоду хуррам ҳолда қайтажак”[2].
Сўфи Оллоҳёр бобомиз ушбу масала тўғрисида қандай эътиқодда бўлиш лозимлиги ҳақида бундай ёзган:
Билур гарчи жамиъи ҳолимизни,
Юборур номайи аъмолимизни.
* * *
Юборса номани раҳмат йўлидин,
Келур нома у қулни ўнг қўлидин.
* * *
Қизил юзлик бўлуб ул ҳам сарафроз
Суюнганидин қилур ул банда овоз.
* * *
Ўқунг номамни эй турғон халойиқ
Келубдур нома ихлосимға лойиқ.
Яъни Аллоҳ таолога барча ҳолатларимиз маълум бўлса-да, амалларимиз ёзилган саҳифаларни юборади. У зотнинг буйруқларини бажариб, раҳматига сазовор бўлганларга амаллари ёзилган саҳифаларни ўнг тарафидан юборади.
Бундай бахтли инсонлар китоблари ўнг томондан берилиши биланоқ ўзларининг абадий бахт-саодатга эришганларини биладилар ва мислсиз хурсандчиликдан қувонч кўз-ёшлари билан энтикишиб:“Мана, менинг китобимни ўқиб кўринглар! Албатта, мен ҳисоб-китобимга йўлиқишимга ишонардим”, – дейдилар:
“Бас, ўз китоби (номаи аъмоли) ўнг томонидан берилган киши айтур: “Мана, менинг китобимни ўқингиз! Дарҳақиқат, мен ҳисоботимга рўбарў бўлишимни билар эдим”, – дер”[3].
Аммо кимки Аллоҳга иймон келтирмай, Унинг буйруқларини бажармасдан ўзига берилган фурсатни фақат айшу ишратда яшашга эришиш, гўё дунё лаззатларининг охиригача етиш йўлида сарф қилиб юборган бўлса, унга китоби орқа тарафидан берилади. Китоби орқа тарафидан берилганлар қизиб турган дўзахга кирадилар:
“Аммо кимнинг номаи аъмоли орқа томонидан берилса, бас, (ўзига) ўлим тилаб қолажак ва дўзахда куяжак”[4].
Баъзиларга китоби чап тарафидан берилади. Бундай кимсалар китоби чап тарафдан берилганнинг ўзидаёқ шарманда бўлганларини биладилар. Олдиндаги даҳшатли азоб-уқубатларни ҳис этганларидан титраб-қақшаб: “Вой шўрим, кошки менга китобим берилмаса эди”, – деб қоладилар.
“Энди, китоби чап томонидан берилган кимса эса дер: “Эҳ, қанийди, менга китобим берилмаса ва ҳисоб-китобим қандай бўлишини билмасам! Эҳ, қанийди, ўша (биринчи ўлимим ҳамма ишни) якунловчи бўлса! Менга мол-мулким ҳам асқотмади. Салтанатим ҳам ҳалок бўлиб мендан кетди”[5].
Хулоса қилиб айтганда, барчанинг қилган қилмишлари ва ҳолатлари маълум бўлса-да, Аллоҳ таоло уларга номаи аъмолларининг ҳам берилишини ирода қилган. Ушбу номаи аъмолларнинг қандай берилишининг ўзидаёқ яхши амал қилганларни тақдирлаш кўриниши бор.
Кейинги мавзу:
Амалларнинг ўлчаниши ва сирот ҳақидаги эътиқодимиз
Иймон 
Намоз 
Рўза 
Закот 
Ҳаж 
Қуръон 
Ислом сабоқлари 
Aлоқа