Навбатдаги “жума суҳбати” кўрсатувининг меҳмони Ўзбекистон мусулмонлари идораси Фатво маркази мутахассиси Отабек домла Мамадиев
Уламоларимиз: Қуръони каримдаги энг умидбахш оят Зумар сурасининг 53-оятидир, деб таърифлаганлар.
Аллоҳ таолони мағфиратли зот эканлиги ва барча нарсаларни У Зотдан сўрашлик лозимлиги, бандаларнинг қилган ибодатлари фақат ўзи учун асқотишлиги ҳақида келган ҳадислар.
Мусулмон инсон Аллоҳ таолонинг раҳматидан умидвор бўлиши билан, у зотга билиб билмай қилган гуноҳларига азобда қолишлигидан қўрқиши даркор, яъни банда хавф ва ражонинг ўртасида бўлиши лозимлиги ҳақида.
Улуғларимиз гуноҳларга мубтало бўлган кишиларни гуноҳлардан тийилишларига ёрдам берувчи насиҳатлари.
Диндан узоқлашар эканмиз, асл мақсаддан, рисолатдан ва инсоний қадриятлардан йироқлашган бўламиз. Натижада жамиятда ёмонлик, зулм ҳукм суради, ёвузликка, маст қилувчи ичкиликларга қизиқиш ортади, оилага, соғлом турмуш тарзига рағбат йўқолади, ота-она билан фарзанд ўртасидаги муносабатларга ҳам футур етади, иқтисодий ҳаёт эса рибо ва қимор билан тўлиб-тошади. Оқибатда гуноҳлар кескин кўпайиб кетади.
Шу боис инсон доимо динга эҳтиёж сезади ва ундан ҳеч қачон беҳожат бўлмайди!
«Ҳанафий мазҳабига теран нигоҳ» китобидан