САВОЛ: Бир кишининг иймон келтиришига сабаб бўлиш минглаб файз ва завқдан устунроқми?
Жавоб: Бир инсон иккинчи бир инсоннинг иймон келтиришига сабаб бўлса, унинг топган савоблари қадар савоб, унга сабаб бўлган кишининг ҳам номаи аъмолига ёзилади. Бу жуда яхши. Кишининг фақат ўзи учун интилмай, ўзгаларни ҳам ҳақ йўлига бошлаши улуғларимизнинг бизга амридир. Бу фаолиятни «хизмат» деб атаймиз. Мусулмонларнинг иймон келтиришлари, исломни ўрганишлари, моддий ва маънавий қийинчиликларни енгишлари йўлида хизмат қилиш савобли ишдир. Тасаввуфий нуқтаи назардан шундай деймиз. Фақат буни тасаввуфга қарши бир муддао сифатида ўртага қўйиш хато, шайтоний бир ишдир. Яъни:
– Сен мутасаввиф бўлма!
– Э, нима учун?
– Бошқаларнинг имон келтиришлари учун ҳаракат қил!
– Бундай нарса йўқ! Инсон нима учун мутасаввиф бўлади? Яхши мусулмон бўлиш учун... Нимага тасаввуф йўлига киради? Тақво соҳиби бўлиб, қалбини нурлантириб, гўзал аҳлоқли мусулмон бўлиши учун... Яхши мусулмон бошқа мусулмонлар учун янада фойдали ишлар қилади. Тарих давомида шундай бўлган. Ўзи яхши бўлмаган киши бошқалар учун фойдали бўлолмайди, аксинча, зарарли бўлади.
Тасаввуфдан қочиш керак эмас. Бу билан киши ўзини қутқарадиган дорилардан қочган бўлади.
"Ислом ва ахлоқ" китобидан олинди
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм
Савол: Намоздан кейин имом «Оятал курсий»ни бошидан ўқиганда жамоат қолганини ичида давом эттирадими ёки бошидан бошлайдими? Зикрларни айтишдачи?
Жавоб: Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм. Намоздан кейин оятал курсий ва тасбеҳларни айтиш мустаҳаб амал саналиб, уларни имом ҳам, жамоат ҳам ўқишлари мандуб, яъни гўзал ва савобли иш ҳисобланади. Шунинг учун имом бошлаб берганидан кейин жамоатдагилар ҳам оятал курсийни бошидан ўқийдилар.
Шунингдек, тасбеҳларни 33 тадан айтадилар. Имом уларни овоз чиқариб бошлаб беришининг сабаби жамоатга айтиладиган зикрни эслатиш учундир.
Пайғамбаримиз алайҳиссалом фарз намозлардан кейин «Оятал курсий»ни ўқишнинг фазилати ҳақида бундай дейдилар: “Ким ҳар бир фарз намозидан кейин Оятал курсийни ўқиса, кейинги намозгача Аллоҳ таолонинг зиммасида бўлади” (Имом Табароний ривоятлари).
Бошқа бир ҳадиси шарифда бундай дейилади:
“Ким ҳар бир фарз намознинг ортидан Оятал курсийни ўқиса, уни жаннатга киришдан фақатгина ўлим тўсиб туради” (Имом Насоий ривояти).
Намоздан кейин тасбеҳларни айтиш борасида Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинган ҳадисда: Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Ким ҳар намоздан кейин ўттиз уч марта Аллоҳга тасбеҳ айтса, ўттиз уч марта Аллоҳга ҳамд айтса, ўттиз уч марта Аллоҳу акбар”, деса ҳаммаси тўқсон тўққиз бўлади. Юзинчисида “Лаа илаҳа иллаллоҳу ваҳдаҳу лаа шарийка лаҳу лаҳул мулку ва лаҳул ҳамду ва ҳува ала кулли шайьин қодийр”ни айтса, унинг гуноҳлари денгиз кўпикларича бўлса ҳам мағфират қилинади”, дейилган (Имом Муслим ривояти).
Шунга кўра имом домла “Субҳаналлоҳ”, “Алҳамдулиллаҳ”, “Аллоҳу акбар” дейиши ўзи учун ҳисобга ўтади. Жамоатдаги намозхонлар 33 тадан ўзлари айтишлари керак бўлади. Валлоҳу аълам.
Ўзбекистон мусулмонлари идораси
Фатво маркази.