27 Феврал, 2025, 28 Шаъбон, 1446
27 Феврал, 2025, 28 Шаъбон, 1446
Шу кунларда Ўзбекистон мусулмонлари идорасининг Қорақалпоғистон Республикаси, вилоятлар ва Тошкент шаҳри вакилликларида имом-хатиблари иштирокида 2020 йилда қилинган ишлар, ютуқ ва камчиликларга бағишланган сарҳисоб тадбирлари бўлиб ўтмоқда.
Ана шундай тадбирлар Наманган, Фарғона, Бухоро, Тошкент вилояти, Сирдарё, Жиззах, Самарқанд вилоятларида бўлиб ўтди. Уларда Ўзбекистон мусулмонлари идораси раҳбар ва ходимлари, “Шамсуддинхон Бобохонов” нашриёт матбаа ижодий уйи вакиллари қатнашди.
Тадбирларда сўзга чиққанлар сўнги йилларда диний соҳада амалга оширилган ишлар, йўл қўйилган камчиликлар таҳлил қилинди, келгусидаги долзарб вазифаларга тўхталиб ўтишди. Жумладан, вилоят бош имом-хатибларининг йил якуни бўйича ҳисоботлари тингланди.
Очиқ мулоқот шаклида ўтаётган йиғилишларда диний-маърифий соҳа фаолиятини янада такомиллаштириш, масжидлар фаолиятини яхшилашда имом-хатиблар келгусида қилиши лозим бўлган ишлар кўриб чиқилиб, зарурий тавсиялар берилди.
Жумладан, имом-хатиблар фаолияти самарадорлигини ошириш, ёшлар билан ишлаш, интернет ва ижтимоий тармоқларда фаоллик кўрсатиш, Исломни аҳолига кенг етказишда фидоийлик билан хизмат қилиш каби қатор кўрсатма ва топшириқлар берилди. Пандемия сабаб юртимиздаги масжидлар фаолиятини вақтинча тўхтатгани, бу даврда имом-хатиблар хайрия ишларига урғу беришди. Ҳозирда Республикамиздаги барча масжидларда намозхонларимиз карантин қоидаларига риоя қилган ҳолда ибодатларини адо этаётгани таъкидланди. Сўнги йиллар янги масжидлар қуриш ва мавжудларини таъмирлаш йиллари бўлаётганини қайд этишди. Имом-хатиблар билдирган таклифлар қўллаб-қувватланди.
Тадбирлар давомида 2020 йилда фаол хизмат қилган, чуқур билими, тажрибаси, намунали хулқи, фидокорлиги билан Аллоҳнинг байтига, динимизга сидқидилдан хизмат қилиб келаётган имом-хатиб ва ноиблар турли йўналишларда тақдирланди.
Йиғилишлар якунида Ўзбекистон мусулмонлари идораси ҳузуридаги “Шамсуддинхон Бобохонов” нашриёт матбаа ижодий уйида нашр этилаётган “Ҳидоят”, “Мўминалар” журналлари ва “Ислом нури” газеталарига аҳолини обуна қилишда фаоллик кўрсатган имом-хатибларга ташаккурнома, фахрий ёрлиқ ва эсдалик совғалар топширилди. Имом-хатибларнинг Аллоҳ таолонинг розилиги йўлида дин хизматчиси сифатида қилаётган солиҳ амаллари ҳусни қабул бўлиши, уларнинг келгусидаги фаолиятига куч-қувват сўраб, хайрли дуолар қилинди.
Ўзбекистон мусулмонлари идораси матбуот хизмати
Инсон бирор ишни қилаётганида мен бу касбни Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга эргашиб, зиммамдаги ҳақни адо қиляпман, деб ният қилса, ўша ишга сарф қилган ҳар дақиқа вақти улкан ибодат даражасига кўтарилади.
Абу Махориқдан ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам саҳобалари билан ўтирганларида, ёш аъробий йигит ўтиб қолди. Абу Бакр ва Умар розияллоҳу анҳумо: “Агар у йигитлигию куч-қувватини Аллоҳ йўлида сарфлаганида, катта ажр олган бўларди”, дейишди.
Шунда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтдилар: “Агар қариб қолган отаонасига ёрдам беришга ҳаракат қилса, у Аллоҳ йўлидадир. Кичик болалари учун ҳаракат қилса, у Аллоҳ йўлидадир. Агар у ўз нафси учун, одамлардан беҳожат бўламан, деб ҳаракат қилса, у Аллоҳ йўлидадир. Агар одамлар кўрсин ва эшитсин, деб ҳаракат қилса, у шайтон йўлидадир” (Имом Табароний ривояти).
Ҳадисдан халқ орасида кенг тарқалган “дин бошқа, дунё бошқа” деган фикрнинг хато эканини англаймиз. Ўйлаб кўрадиган бўлсак, биз дунёвий иш, деб ўйлайдиган ҳалол ризқ талаб қилиш ҳам диннинг бир бўлаги экан. Фақат шарт шуки, талабимиз шариатга мувофиқ, жоиз йўл билан бўлсин.
Шариатда: “Диним менга аҳли аёлимнинг нафақасини вожиб қилган, ҳалол йўл билан луқма топиб, оиламга тутай”, деган ният билан далада ишлаётган деҳқон, дастгоҳ олдида турган ишчи, ўз касбидан қолмаётган ҳунарманд, ўз вазифасини адо этаётган идора ходими ёки зиёли, ибодат қилаётган бўлади. Бундан бошқа ниятни қилган одам эса мўлжалидаги нарсага эришиши мумкин, аммо ажру савобга етиша олмайди.
Умар розияллоҳу анҳудан ривоят қилинган ҳадисда Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Амаллар фақат ниятларга кўрадир. Ҳар кимга ният қилганигина бўлади”, деб бежизга айтмаганлар (Имом Бухорий ривояти).
Хуллас, ўзига муносиб қудрати, илми, маърифати етадиган, рисоладагидек адо этишига ишончи комил ишга кирган инсон ҳар куни ишга кетаётиб, яхши ниятини такрорлайди. Ҳалолдан ризқ топиш, элга, ватанга хизмат қилиш, ишни пухта адо этиш, дангасаликка йўл қўймаслик каби нарсаларни ният қилади. Бу билан ризқ топишга сарфлаган вақти ҳам ибодатга айланади.
Хулоса ўрнида шуни айтиш мумкинки, мўмин-мусулмон қандай ишда бўлмасин, энг яхши ишчи, энг яхши косиб, яхши деҳқон, яхши муҳандис, яхши хизматчи, яхши табиб, яхши ўқитувчи, хуллас, ҳар бир касбнинг энг моҳири, энг омили, энг тадбирлиси бўлишга ҳаракат қилиши, Аллоҳнинг розилигини ва ҳалол ризқни ният қилиши лозим бўлади.
“Ҳалол касб-ҳунар – қут-барака келтирар” китобидан
Иймон 
Намоз 
Рўза 
Закот 
Ҳаж 
Қуръон 
Ислом сабоқлари 
Aлоқа