Испан тилидаги энг йирик «El Mundo» халқаро газетасида «Ипак йўли ва Самарқанд сеҳри. Нима учун Ўзбекистон сизнинг саёҳатларингиз рўйхатида бўлиши керак?» сарлавҳали мақола чоп этилди, деб хабар бермоқда «Дунё» АА мухбири.
«Ушбу Марказий Осиё мамлакати мозаика билан қопланган ажойиб масжидлари ва Ипак йўли тарихи билан кўплаб саёҳатчиларни ўзига жалб қилиб келмоқда, - дейилади мақолада. - Биз бошқа ҳеч кимга ўхшамайдиган маршрутларни қидираётганлар учун Ўзбекистоннинг бетакрор тарихий шаҳарлари ҳақидаги муҳим маълумотларни илиндик».
Муаллифга кўра, меҳмондўст ва такрорланмас Ўзбекистон маданияти, тарихи ва гўзал табиати билан жуда машҳур. Ўзбекистонга саёҳат очилмаган жойларни кашф қилишни ва янги саргузаштларни бошдан кечиришни истаган туристлар учун ажойиб имконият.
«Ўзбекистоннинг пойтахти Тошкент мамлакат тарихининг жонли гувоҳи. Қадимги Ипак йўлининг муҳим нуқтаси бўлган ушбу ажойиб шаҳар ўз кўчаларида Осиё ва Европа маданиятини уйғунлаштирган. Унинг таъсирчан архитектураси ва бой тарихи сизни ўтмишга саёҳат қилишга чорлайди», - қайд этган нашр мухбири.
Испан газетаси Самарқанд шаҳрини туризм марвариди сифатида баҳолаган. «Афсоналари билан машҳур бу шаҳар Ўзбекистон дурдонасидир. ЮНЕСКОнинг Жаҳон мероси рўйхатига киритилган ва 2700 йилдан ортиқ тарихга эга бўлган унинг мафтункор ислом меъморчилиги қадим кентнинг тарихий илдизларидан дарак беради, - деб ёзган нашр. - Бибихоним масжиди бўйлаб сайр қилиш ва тўлиқ кошинлар билан қопланган 35 метрлик маҳобатли фасадга эга ушбу тарихий бино шаҳардаги диққатга сазовор жойдир. Бундан ташқари, Афросиёб музейига ташриф буюриб, шаҳар тарихи билан танишишингиз ёки Регистон майдонининг улуғворлигига қойил қолишингиз мумкин. Бу ердаги ҳар бир кошин ўтмишдан сўзлайди».
Мақолада 2500 йиллик тарихга эга қадимий Бухоро шаҳри ҳақидаги маълумотлар муштарийлар эътиборига ҳавола қилинган. «Шеърият ва эртаклар шаҳри деб аталадиган Бухоро тарихий бинолари билан «осмон остидаги музей» ҳисобланади. Шаҳарнинг масжид, мадраса ва мақбаралари Ўзбекистоннинг бой маданий меросидан дарак беради. Шаҳарда 140 дан ортиқ архитектура ёдгорликлари мавжуд», - деб таъкидлаган газета.
«El Mundo»да босилган мақолада қаламга олинган Хива шаҳри ҳақидаги муҳим маълумотлар ҳам тарихий жойларга саёҳат қилишни хуш кўрадиганларни бефарқ қолдирмаслиги аниқ.
Нашрда қайд этилганидек, ҳудудида ҳақиқий ўрта аср қалъаси жойлашган ягона шаҳар - бу Ичан-қалъадир. «Ғарбий Ўзбекистондаги ушбу кичик шаҳарча анъанавий архитектуранинг ҳақиқий намунаси ҳисобланади. ЮНЕСКОнинг Бутунжаҳон мероси рўйхатига киритилган эски шаҳар сизни Ўзбекистоннинг, эҳтимол, ҳар бир гўшасида сақланиб қолган бой тарих билан танишишга чорлайди», - деб ёзган «El Mundo»да.
Ўзбекистон мусулмонлари идораси
Матбуот хизмати
- 59وَدُنْيَانَا حَدِيثٌ وَالْهَيُولَى عَدِيمُ الْكَوْنِ فَاسْمَعْ بِاجْتِذَالِ
Маънолар таржимаси: Дунёмиз йўқдан бор қилингандир ва “ҳайуло” эса бўлмаган нарсадир (буни сен) шодлик билан эшитгин.
Назмий баёни:
Дунёмиз яратилган, “ҳайуло” эса,
Шодлик-ла эшитгин бўлмаган нарса.
Луғатлар изоҳи:
وَدُنْيَانَا – мубтадо, музоф музофун илайҳ. Бу калимадан Алоҳ таолодан бошқа мавжудотлар кўзда тутилган.
حَدِيثٌ – хабар. “Ҳодис” луғатда “янги”, “яқинда бор бўлган” маъноларига тўғри келади. Дунё йўқдан бор қилингани учун унга нисбатан шу калима ишлатилади. فُعْلَى вазни музаккар ва муаннисликда тенг ишлатилгани учун хабар музаккар шаклда келтирилган.
وَ – “ибтидоия” маъносида келган.
الْهَيُولَى – ушбу калима ташдидли қилиб هَيُّولَى деб ҳам ўқилади. Бу калима, аслида, юнонча сўз бўлиб, “асл”, “асос” ва “модда” каби маъноларни англатади. Жумҳур файласуфлар ҳайулони “қадим жавҳар” ёки “бирлашиш ва ажралишни қабул қилувчи қадим нарса”, деб ҳисоблашган.
عَدِيمُ – хабар, музоф. Луғатда “номавжуд” маъносига тўғри келади.
الْكَوْنِ – музофун илайҳ. Луғатда “мавжуд” маъносига тўғри келади.
اسْمَعْ – амр феъли. Фоили зоҳир келтирилмаслиги вожиб бўлган замирдир.
بِ – “мусоҳаба” (бирга бўлиш) маъносидаги жор ҳарфи.
اجْتِذَالِ – “шодланиш”, “хурсанд бўлиш” маъноларини англатади. Жор мажрур اسْمَعْ га мутааллиқ.
Матн шарҳи:
Баъзи жоҳил файласуфлар ҳайуло ҳар бир нарсанинг аслидир, яъни бутун олам ҳайуло деб аталадиган бирламчи моддадан вужудга келган, уни биров яратмаган, деган фикрни илгари суришган. Ушбу байт ўша жоҳилларнинг даъволарига раддия сифатида ёзилган. Уларнинг “илмий” даъволари мусулмонлар томонидан кескин рад этилган. Чунки бу гапни айтаётган киши оламни қадим, яъни у ўз-ўзидан бор бўлган деяётган ва Аллоҳ таолонинг бутун борлиқни Ўзи яратгани тўғрисидаги хабарларини инкор этаётган бўлади. Бундай инкор этиш эса очиқ-ойдин куфр ҳисобланади. Ҳақиқий мўмин киши эса барча нарсаларни Аллоҳ таоло йўқдан бор қилган, деган тушунчада бўлади.
Ўший раҳматуллоҳи алайҳ ушбу “бирламчи модда” тўғрисида қандай эътиқодда бўлиш лозимлигини қисқагина қилиб “ҳайуло – бўлмаган нарса” дея баён қилган. Қуръони каримда осмонлару ердагиларнинг ҳаммаси истаса ҳам, истамаса ҳам, Аллоҳ таолонинг белгилаб қўйган қонунларига бўйсуниб яшашларини, борлиқдаги бирор нарса ўз-ўзидан бор бўлиб қолмаганини, балки барча нарсаларнинг яратувчиси Аллоҳ эканлиги баён қилинган:
“Осмонлар ва Ердаги барча жонзот ва уларнинг соялари хоҳ ихтиёрий, хоҳ мажбуран, эртаю кеч саждани Аллоҳга қиладилар. (Эй Муҳаммад!) Айтинг: “Осмонлар ва Ернинг Парвардигори ким?” (яна ўзингиз) “Аллоҳ”, – деб жавоб қилинг! “Бас, Уни қўйиб, ўзларига на фойда ва на зарар етказишга қодир бўлмайдиган (бут ва санам)ларни дўст тутдингизми?” – денг! Яна айтинг: “Кўр (гумроҳ) билан кўрувчи (ҳидоят топган киши) баробар бўлурми? Ёки зулматлар билан нур баробар бўлурми?” Ё улар Аллоҳга Унинг яратиши каби ярата оладиган бутларни шерик қилиб олишган ва улар ҳам яратганлар-у, сўнгра уларга (икки) яратиш ўхшаш бўлиб қолдими?! Айтинг: “Аллоҳ барча нарсанинг яратувчисидир ва У Танҳо ва Ғолибдир”[1].
Яъни осмон ва ер аҳлларининг барчалари истасалар ҳам, истамасалар ҳам ёлғиз Аллоҳ таолога бўйсунишдан ўзга чоралари йўқ. Ҳасан раҳматуллоҳи алайҳ ушбу оят ҳақида: “Мўмин киши Аллоҳ таолога ўз ихтиёри билан бўйсунган ҳолда сажда қилади, кофир эса даҳшатга тушган ва чорасиз қолганида мажбуран сажда қилади”, – деган.
Шунингдек, уларнинг соялари ҳам куннинг аввалида ва охирида сажда қилади. Ушбу оятда коинотдаги барча мавжудотни, ҳатто одамларнинг сояларини ҳам Ўзига сажда қилишга бўйсундириб қўйган Зотнинг буюклиги хабари берилган. Ояти кариманинг давомида “Кўр (гумроҳ) билан кўрувчи (ҳидоят топган киши) баробар бўлурми?”, – дейилган. Бу ерда кўзи кўрдан кофир киши, кўрувчидан эса мўмин киши ирода қилинган. Зулматлардан залолат йўллари, нурдан эса ҳидоят ирода қилинган. Умумий маъноси шуки, кўзи кўр билан кўрувчи, зулматлар билан нур баробар бўлмагани каби, ҳақиқат зиёсини кўрадиган мўмин киши билан, бу зиёни кўра олмайдиган кофир ҳам ҳеч қачон баробар бўла олмайди. Шунга кўра шариатда берилган хабарларни тасдиқлаш ҳақиқат зиёсини кўриш, бу хабарларни инкор қилиш эса ушбу зиёни кўра олмасликдир.
Кейинги мавзу:
Жаннат ва дўзахнинг яратиб қўйилгани баёни