Турк рассомининг масжидларни безашдаги 28 йиллик меҳнати
Ислом хаттотлиги ва наққошлиги соҳасида фаол ижод қилган турк рассоми 28 йилдан буён масжидларни безаш билан шуғулланиб, бутун Туркия бўйлаб ўнлаб масжидларни ўз санъати билан безатган.
Бундан қарийб 28 йил муқаддам турк рассоми Серҳат Язар ислом санъатини ўзлаштириш йўлини бошлаган ва бугунги кунда унинг нақшинкор асарлари бутун Туркия бўйлаб 100 дан ортиқ масжидни безатиб турмоқда, - деб хабар қилди “IQNA” сайти “ Hurriyet Daily ”га таяниб.
Туркиянинг шарқий қисмидаги Елазиг шаҳрида яшовчи 46 ёшли рассом Сарҳат Язар талабалик чоғида хаттотлик ва таҳзиб санъатига бўлган меҳрини кашф этган ва ўзининг расм чизишга бўлган табиий истеъдодини анъанавий турк санъатига бўлган иштиёқи билан уйғунлаштирган.
Унинг 28 йил давомида яратган санъат асарлари, жумладан, барокко услубидаги асарлари, хаттотлик ва масжид безаклари унга катта мақтовлар олиб келди. Язар ўзининг ижодий фаолияти ҳақида шундай деди: “Мен ўзимнинг қизиқувчанлигим туфайли шу соҳада ишлай бошладим”.
Бу қизиқувчанлик уни бошқа машҳур хаттотлар қаторига қўшилиб, масжидларни безаш билан шуғулланувчи жамоа тузишга ундади. Йиллар давомида Язар ўзининг чиройли чўткаларини (мўйқаламини) Туркиянинг турли минтақаларидаги масжидларга олиб келган. Унинг лойиҳалари давомийлиги ҳар хил бўлиб, масжид тафсилотлари ва ишлатилган нақшларга қараб 20 кундан бир йилгача давом этади.
Ишининг машаққатлилигига қарамай, у тайёр маҳсулотдан катта завқ олади, жараённи игна билан қудуқ бурғулашга қиёслайди. Язар айни дамда Елазиғдаги Саҳоба масжидидаги ишини якунламоқда.
Ижодий фаолиятини давом эттиришга қизиқиш билдирар экан: “Меҳр билан қилинган ҳар қандай иш нафақат чарчоқни кетказади, балки катта завқ келтиради, токи Аллоҳ бизга умр берса, кучимиз бор экан, биз бу санъатни давом эттирамиз. Санъат - бу чексиз саёҳатга ўхшайди ва мен ҳар куни, ҳар сафар ва ҳар бир янги масжидда янги нарсаларни қўшиб, янада чиройли асарлар яратишга ҳаракат қиламан”.
Ўзбекистон мусулмонлари идораси ходими И.Аҳмедов тайёрлади
Жаннат калити: “Лаа илаҳа иллаллоҳ”
“Лаа илаҳа иллаллоҳ” жаннат калитидир. Ҳар бир калитнинг тишлари бўлганидек, тавҳид калимаси – “Лаа илаҳа иллаллоҳ”нинг ҳам тишлари мавжуд. Улар қуйидагилардир.
1. Илм. Аллоҳ таоло бундай буюради: “Аллоҳдан ўзга илоҳ йўқ эканини билинг” (Муҳаммад сураси, 19-оят).
Усмон розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Ким Аллоҳдан бошқа илоҳ йўқлигини билиб вафот этса, жаннатга киради”, дедилар (Имом Муслим ривояти).
2. Шубҳадан ҳоли бўлган тўлиқ ишонч. Аллоҳ таоло бундай марҳамат қилади: “Ҳақиқий мўминлар Аллоҳ ва унинг пайғамбарига имон келтириб, сўнгра шубҳа қилмаган ва моллари ва жонлари билан Аллоҳ йўлида жиҳод қилган зотлардир. Айнан ўшаларгина (имонларида) содиқдирлар” (Ҳужурот сураси, 15-оят).
Муоз ибн Жабал розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Кимнинг охирги сўзи “Лаа илаҳа иллаллоҳ” бўлса, жаннатга киради», дедилар (Имом Абу Довуд, Имом Ҳоким ривояти).
3. Кибрдан йироқ бўлиш. Аллоҳ таоло бундай марҳамат қилади: “Чунки уларга: «Аллоҳдан ўзга илоҳ йўқ», дейилганда, кибрланган эдилар” (Соффот сураси, 35-оят).
Расулуллоҳ соллалоҳу алайҳи васаллам: «Ким “Ёлғиз Аллоҳдан ўзга илоҳ йўқ, Унинг шериги йўқдир, Муҳаммад Унинг Расулидир деб гувоҳлик берса”, Аллоҳ унга дўзахни харом қилади», деганлар (Имом Муслим ривояти).
4. Итоат этиш ва буйсуниш. Аллоҳ таоло бундай марҳамат қилади: “Сизларга азоб келиб, сўнгра ёрдам берилмай қолишидан илгари Роббингизга қайтингиз ва Унга бўйин сунингиз!” (Зумар сураси, 54-оят).
Убода ибн Сомит розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Ким “Ашҳаду ан лаа илаҳа иллаллоҳу ваҳдаҳу лаа шарика лаҳу ва анна Муҳаммадан ъабдуҳу ва расулуҳу…”, деб гувоҳлик берса ҳамда жаннат ва дўзахни ҳақ деб билса, Аллоҳ таоло жаннатдаги саккиз эшикнинг хоҳлаганидан киргизади», дедилар.
5. Чин ихлос. Аллоҳ таоло бундай марҳамат қилади: “Ҳолбуки, улар фақат ягона Аллоҳга, Унинг учун динни (ширкдан) холис қилган, тўғри йўлдан оғмаган ҳолларида ибодат қилишга ва намозни баркамол адо этишга ҳамда закот беришга буюрилган эдилар. Мана шу тўғри (ҳаққоний) диндир” (Баййина сураси, 5-оят).
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳу айтадилар: “Ё Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам одамлар ичида қиёмат куни шафоатингиз билан энг саодатманд бўладиган киши ким?” дедим. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Эй Абу Ҳурайра, аниқки, шу гапни сендан олдин ҳеч ким сўрамаслигини билар эдим, чунки ҳадисга ўта ҳарислигингни кўрганман. Одамлар ичида қиёмат куни шафоатим билан энг саодатманд бўладиган киши “Лаа илаҳа иллаллоҳ”ни қалбидан ихлос билан айтган кишидир», дедилар (Имом Бухорий ривояти).
6. Аллоҳга муҳаббат. Аллоҳ таоло бундай марҳамат қилади: “Одамлар орасида Аллоҳдан ўзга нарсаларни (сохта маъбудаларни) Унга тенг билиб, уларни Аллоҳни севгандек севадиган кимсалар ҳам бордир. Имон келтирганларнинг Аллоҳга бўлган севгилари эса (уларникидан) кучлироқдир” (Бақара сураси, 165-оят).
Анас ибн Молик розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Учта (хислат) борки улар кимда бўлса, у имон таъмини ҳис қилади. Кимгаки Аллоҳ ва Унинг Расули бошқа барча нарсалардан севимли бўлса, яхши кўрган кишисини Аллоҳ учун яхши кўрса, куфрга қайтишни оловга улоқтирилишни ёмон кўргандек ёмон кўрса”, дедилар (Имом Термизий ривояти).
Даврон НУРМУҲАММАД