Хорижий оммавий ахборот воситалари маълумотларига кўра, Латвияда Ислом дини оммавийлашиб бормоқда. Таҳлилчилар яқин йилларда Латвия ҳам худди Европанинг аксар давлатлари сингари кўплаб мусулмонларнинг ватанига айланишини башорат қилишяпти.
Ҳозирги вақтда Латвияда 12 та исломий ташкилот рўйхатга олинган. Улар Ригадаги “Имон”, “Қуръон”, “Ислом” ташкилотлари ва бошқа шаҳарлардаги “Омина”, “Марзоний”, “Салом”, “Раййон” ҳамда Екабпилс, Рига шаҳри атрофидаги Видземск ва Земгальск шаҳарчаларидаги мусулмон жамоаларидир.
Латвия университети илоҳиётшунослик факультети ўқитувчиси Валдис Тераудкалис мамлакатда мусулмонлар тез кўпаяётганини эътироф этди. У бунинг ажабланадиган жойи йўқлиги, чунки жамиятда Исломнинг муносиб ўрни борлигини таъкидлади.
– Мамлакатда мусулмонлар сони ортиб бормоқда. Бу бир қарашда кўзга яққол ташланмайдиган жараён. Исломга кираётганларнинг кўплари латишлар ва руслардир. Аммо Латвияда ҳам бошқа давлатлардаги каби исломофобия мавжуд ва одамлар кўпчиликка унча таниш бўлмаган диндан қўрқади, – дейди илоҳиётшунос эксперт.
– Ислом ҳақидаги салбий тасаввурлар кўпинча у хусусда етарлича маълумотга эга бўлмаслик оқибатида ҳосил бўлади. Ҳолбуки, барча динда тажовузкорлик қаттиқ қораланади. Ҳар бир дин кенг ёйилиш ёки жамият манфаатини ифода этиш хусусиятига эга.
Исломни қабул этган маҳаллий аҳоли ўртасида олиб борилган сўровлардан аён бўлишича, Латвия аҳолисидан мусулмон бўлганларнинг кўпчилиги Ислом таълимоти покизаликка алоҳида эътибор қаратгани, ибодатларнинг мунтазамлиги ҳамда инсонни ҳар доим ҳушёрликка даъват қилгани учун динимизни танламоқда.
Дамин ЖУМАҚУЛ тайёрлади.
"Ислом нури" газетасидан
Уч яшар қизи уйни бетартиб қилиб ташлагани учун отаси унга қаттиқроқ танбеҳ берди. Эртасига қизи отасига бир қути ҳадя қилди. Отаси бўш қутини кўриб, қизининг бу ишини тушунолмади ва: “Бу нимаси, қизим, мени масхара қиляпсанми?” деди. Қизи эса: “Кеча мени уришган пайтингиз сизга айтишдан қўрқиб шу қутини очдим ва ичига сизни яхши кўришимни айтиб, оғзини беркитиб қўйдим. Бугун жаҳлингиз чиқмай тургани учун олиб келиб бердим”, деди. Шунда ота хато йўл тутаётганини англаб етди. Қизини опичлади. Унинг бундан нақадар хурсанд бўлгани кўз олдида қолди.
Орадан йиллар ўтса-да, иши юришмаса ё кайфияти бўлмаса ўша кунни эслаб, бўш қутини очиб қараркан, ташвишларини унутди.
Дарҳақиқат, қиз фарзанд отасига ўғил фарзанддан ҳам кўпроқ меҳрли бўлишар экан. Ҳадисларда бир қиз фарзандни бўлса-да, тарбиялаб ўстирган отага жаннат башорати берилгани бежизмас экан.
Аллоҳ берган бу неъматларнинг қадрига етайлик. Зеро, қанча одамлар, ўғил бўлсин, қиз бўлсин – кўп йиллар давомида фарзанд неъматига зор.
Акбаршоҳ РАСУЛОВ