16 Июн, 2025, 20 Зулҳижжа, 1446
16 Июн, 2025, 20 Зулҳижжа, 1446
Ҳадиси қудсийда шундай дейилади:
أوحى الله إلى داوود «عليه السلام» إن العبد ليأتي بالحسنة يوم القيامة، فأحكمه بها في الجنة، قال داوود: يا رب ومن هذا العبد؟ قال: مؤمن يسعى لأخيه المؤمن في حاجته، يحب قضاءها، قضيت على يديه أو لم تقض»
(رواه الخطيب وابن عساكر).
яъни: “Аллоҳ таоло Довуд алайҳиссаломга “Бир банда қиёмат кунида битта яхшилик билан келади ва Мен уни ўша яхшилик сабабли жаннатга ҳукм қиламан”, - деб ваҳий қилди. Довуд алайҳиссалом: “Роббим! У банда ким бўлди?” деди. Аллоҳ таоло: “У мўъмин биродарининг ҳожатини чиқариш учун сай-ҳаракат қиладиган, ўша биродарининг ҳожатини чиқара оладими йўқми, бундан қатъий назар унинг ҳожати раво бўлишини хоҳлайдиган банда, - деди” (Хатиб, Ибн Асокир ривоят қилишган).
Мазкур ҳадиси шариф мусулмонларни ўз биродарларининг ҳожатларини чиқариш, ғам-ғуссаларини енгиллатиш, орзу-умидларини амалга оширишда ҳамиша ҳаракат қилишга тарғиб қилиб, мана шундай хайрли ишларни қилишда ҳимматли бўлишга ундайди.
Бир оз тин олиб, ушбу ҳадисдаги Аллоҳ таолонинг “Мен уни ўша яхшилик сабабли жаннатга ҳукм қиламан”, деган сўзини тааммул қилиб кўрсак, Аллоҳ таоло ўзгаларга яхшилик қилиш учун сай-ҳаракат қилувчи мўмин бандага жаннатда ўзи хоҳлаган неъматларини бериши, ўша неъматлардан у истаганича фойдаланиш имтиёзига эга бўлишини, англаб етамиз.
Аллоҳ субҳанаҳу ва таоло ушбу ҳадиси қудсийда Довуд алайҳиссаломга ваҳий қилиб, “мўмин банда бу дунёда фақат Аллоҳ таолонинг розилиги учун, холис, эвазига бирор кишидан раҳмат умид қилмай солиҳ амал қилса, Аллоҳ таоло банданинг қилган яхшилиги учун мукофот ўлароқ Ўз ҳузурида жаннатнинг олий неъматлари ила ҳузурланиш имкониятини унга тортиқ қилади”, деб хабар қилмоқда. Во ажаб, Аллоҳ таоло бундай бандага тайёрлаб қўйган мартаба нақадар улуғ!
Аллоҳ таоло ушбу ҳадиси қудсийда мусулмон биродарларига яхшилик қилишни севадиганлар ва уларнинг эҳтиёжларини қондириш йўлида сай-ҳаракат қиладиганлар учун шу дунёнинг ўзида уларга жаннат башоратини бермоқда. Аллоҳ таоло мусулмон биродарларининг эҳтиёжларини қондирадиган ёки эҳтиёжини қондиролмаса ҳам шу йўлда сай-ҳаракат қиладиган кишиларга кўплаб мукофотлар тайёрлаб қўйгандир.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам бизларни ушбу фазилатли ишни қилишимизга ундаб шундай деганлар:
ان لله خلقا خلقهم لحوائج الناس، يفزع الناس اليهم في حوائجهم اولئك الآمنون من عذاب الله (رواه الطبراني).
яъни: “Аллоҳ таоло баъзи инсонларни одамларнинг ҳожатлари учун яратди ва инсонлар ўз эҳтиёжларини қондиришда уларга мурожаат қилади. Ана ўша кишилар қиёматда Аллоҳ таолонинг азобидан омонда бўладилар” (Табароний ривоят қилган).
عن ابن عمر رضي الله عنهما وعن ابن عباس ر ضي الله عنهما قال عن النبي صلى الله عليه وسلم «من مشى في حاجة أخيه كان خيراً له من اعتكاف عشر سنين، ومن اعتكف يوماً (أي مكث في المسجد يوماً) ابتغاء وجه الله جعل الله بينه وبين النار ثلاثة خنادق، كل خندق أبعد مما بين الخافقين
яъни: Ибн Умар ва Ибн Аббос розияллоҳу анҳумодан ривоят қилинади: Расулуллоҳ соллалоҳу алайҳи васаллам: “Ким биродарининг ҳожатида сай-ҳаракат қилса, унинг бу ҳаракати ўн йил давомида эътикофда ўтиришдан яхшироқдир. Кимки Аллоҳнинг розилигини кўзлаб бир кун (масжидда) эътикоф ўтирса, Аллоҳ таоло у билан жаҳаннам ўртасида учта хандақ (чуқур) қилади, ҳар бир хандақнинг кенглиги машриқ билан мағрибнинг оралиғидан ҳам кенгдир”, дедилар.
Инсонларнинг эҳтиёжини қондириш кишини қиёматда Аллоҳ талонинг азобидан омонда қилади. Ҳеч кимга сир эмаски, эътикоф бандани Раббисига яқинлаштирадиган энг афзал ибодатлардан бири бўлиб, эътикоф ўтирувчи билан шайтоннинг васвасаси ўртасида тўсиқ бўлади. Бироқ, мусулмон биродарининг эҳтиёжларини қондириш йўлида сай-ҳаракат қилиш унданда афзалдир.
Қарангки, Аллоҳ таоло баъзи инсонларни бошқа кишиларнинг ҳожатини чиқариш учун вазифадор қилиб қўйган. Модомики, улар ўзларининг зиммаларида ўзгаларнинг ҳақлари бор деб билар эканлар, уларга жаннат ваъда қилинмоқда. Шундай экан, муҳтож кимсалар уларнинг олдига такрор-такрор боришларидан малолланмасинлар. Зеро, Аллоҳ азза ва жалла бошқа мусулмонларнинг ҳожатлари билан машғул бўлишлари учун уларга неъматлар ато қилгандир. Агар улар бу неъматнинг ҳаққини адо қилиб, ўз эгаларига топширсалар, Аллоҳ уларни неъмат ичра бардавом қилади ва барокатли қилади. Агар малоллансалар, Аллоҳ таоло улардан бу неъматини олиб қўяди, бошқа бандасига беради.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам марҳамат қилдилар:
ان لله عند قوم نعماً أقرها عندهم ما كانوا في حوائج المسلمين، ما لم يملوهم فإذا ملوهم نقلها إلى غيرهم
яъни: “Баъзи кишиларга Аллоҳ таоло неъмат ато қилганки, модомики улар мусулмонларнинг ҳожатини чиқаришда малолланмасалар, Аллоҳ таоло улардаги бу неъматни бардавом қилиб беради. Бордию, малолланадиган бўлсалар,неъматларини улардан олиб, ўзгаларга топширади”.
Дарҳақиқат, киши ўз ҳожатини қондиришга кучи етмай турган бир пайтда унинг кўнглига хурсандчилик сиғадими? Ана шундай паллада бирор ҳожатбарор рўпарадан чиқиб, ҳожатини раво қилса, қандай ҳолга тушади. Шубҳасиз, қалбини кучли ҳаяжон ва хурсандчилик қамраб олади.
Агар Аллоҳ таоло сизни мусулмонларнинг ҳожатларини чиқаришга муяссар қилган бўлса, бу сиз учун катта бахт ва улкан шарафдир. Чунки, мусулмон биродарининг қалбига хурсанчилик киргизиш Аллоҳнинг наздидаги энг афзал ва суюкли амалдир. Пайғамбаримиз Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам:
أحب الناس إلى الله أنفعهم للناس، وأحب الأعمال إلى الله عز وجل سرور تدخله على مسلم، تكشف عنه كربه، أو تقضي عنه ديناً، أو تطرد عنه جوعاً، ولأن أمشي مع أخ في حاجة أحب إلي من اعتكف في هذا المسجد شهراً ـ يعني مسجد المدينة ـ ومن كظم غيظه ولو شاء أن يمضيه أمضاه ملأ الله قلبه يوم القيامة رضى ومن مشى مع أخيه في حاجة حتى يقضيها له، ثبت الله قدميه يوم تزول الأقدام
яъни: “Аллоҳга энг севимли банда одамларга кўпроқ манфаати тегадиганидир. Аллоҳ таолога энг маҳбуб амал мусулмоннинг қалбига хурсандчилик киргизишинг, ундан ғам ташвишларини аритишинг, зиммасидаги қарзини узиб беришинг, очлигини кетказишингдир. Мусулмон биродаримнинг ҳожатини чиқариш йўлида юришим масжидун набавийда бир ой эътикоф ўтиришимдан яхшироқдир. Ким ўч олишга қодир бўла туриб ғазабини ютса, Аллоҳ унинг қалбини қиёмат кунида ўзининг розилиги билан тўлдиради. Ким биродарининг ҳожати билан юриб, уни раво қилса, Аллоҳ қадамлар тоядиган кунда унинг қадамларини собит қилиб қўяди”,- дедилар.
Мазкур ҳадисдан, модомики банда биродарининг ёрдамида бўлар экан, Аллоҳ таоло унинг ёрдамида эканлиги маълум бўлади.
Эй Аллоҳим, бизларни мусулмонларнинг ҳожатларини чиқарувчилардан қилгин ҳамда уларнинг қалбларига сурур киргизиш билан қиёмат куни Ўз розилигингни топишимизни насиб эт. Эй, раҳимлилар раҳимлиси!
Ўзбекистон мусулмонлари идораси
раисининг биринчи ўринбосари
Ҳомиджон Ишматбеков
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм
Аннотация: Мазкур мақолада мўғуллар истилоси даврида яшаган, ҳанафий фиқҳ ва мотуридий ақида йўналишининг етук вакилларидан бири бўлган аллома Абул Баракот ан-Насафийнинг илмий мероси ўрганилади. Унинг калом, фиқҳ ва тафсир соҳаларига оид муҳим асарлари, хусусан “Мадорик ат-Танзил ва Ҳақоиқ ат-Таъвил” номли тафсири алоҳида таҳлил қилинади. Ушбу тафсир асари ҳанафийлик ва аҳли сунна таълимотига асосланган бўлиб, унда Замахшарийнинг “Кашшоф” ва Байзовий тафсирларидан танлаб олинган жиҳатлар, аммо мўтазилий ёндашувлардан ҳоли услуб қўлланилган.
Муаллиф Қуръон оятларини фиқҳий, тилшунослик ва каломий жиҳатдан изоҳлаб, тафсирни мўътадил, ихчам, исроилийлардан пок ва илмий ёндашувга асосланган ҳолда ёзган. Шунингдек, мақолада Абул Баракот Насафийнинг бошқа машҳур асарлари ва уламолар томонидан берилган таърифлар ҳам баён этилган. Бу мақола тафсир илми ривожига қўшилган бой илмий меросни очиб бериш баробарида, ҳанафий тафсир мактабининг ўзига хос жиҳатларини ҳам ёритади.
Калит сўзлар: Абул Баракот ан-Насафий, Мадорик ат-Танзил, Тафсир ан-Насафий, ҳанафий мазҳаби, мотуридий ақида, тафсир илми, Кашшоф, Байзовий, аҳли сунна вал жамоа, фиқҳ, калом, Қуръон тафсири, мўғуллар даври, исроилият, қироатлар, тафсир услуби.
Насафдан етишиб чиққан улуғ олимлардан бири Абул Баракот Насафий ўзининг тафсир, фиқҳ, ақида соҳаларига оид асарлари билан машҳур бўлган. У туғилиб, яшаган пайт мўгуллар ҳукмронлиги даври бўлганлиги учун Мовароуннаҳрда илмий, маданий ва иқтисодий ҳолат таназзулга тушиб қолган эди. Шундай бўлишига қарамасдан Абул Баракот Насафий каби фидоий олимлар илмни жонлантиришга ва қайта тиклашга ҳаракат қилганлар. Абул Баракот Насафийнинг турли соҳалардаги асарлари;
“Ал-Мусаффо фи шарҳ ал-манзума ан-Насафия” (“ан-Насафий назмининг мусаффо шарҳи ”) – илми каломга оид;
“Ал-Мустасфо фи шарҳ ал-фиқҳ ан-нофи” (“Танланган фойдали фиқҳ шарҳи”) – ислом ҳуқуқшунослигига оид;
“Умдат ал-ақоид” (“Ақидалар асоси”) – калом илмига оид.
Абул Баракот Насафийнинг тафсир илми бўйича аҳли илм орасида “Тафсир ан-Насафий” номи билан машҳур бўлган ва ҳанафий мазҳабига мувофиқ битилган “Мадорик ат-танзил ва ҳақоиқ ат-таъвил” (Қуръон маънолари ва таъвил ҳақиқатлари) китоби бошқа асарлар орасида энг қимматлиларидан бири десак, ҳеч ҳам муболаға бўлмайди. Чунки бошқа тафсир китоблари орасида катта шуҳрат қозонган “Тафсир ан-Насафий” китоби дунё бўйича энг кенг тарқалган ҳанафий мазҳабига биноан ёзилган, ундаги оятлар айнан мотуридия таълимотига биноан баён этилиб, ўша даврнинг илм марказлари Бухоро ва Самарқанднинг олимлари фикрлари билан бойитилгандир. Бу асарни ёзишда Насафий Замахшарийнинг “ал-Кашшоф ан ҳақоиқи-т танзил”, Байзовийнинг “Анворут-танзил ва асрорут-таъвил” ва бошқа тафсирлардан фойдаланган.
Аллома Лакнавий Абул Баракот Насафий 1310 йилда Бағдодга келгани, мударрислик қилгани ва шу ерда вафот қилганлини айтиб ўтган. 1310 йили раби ал-аввал ойининг жума куни кечаси Бағдодда вафот этган ҳамда Исфаҳон яқинидаги Изаж шаҳрида (Хузистон ва Исфаҳон оралиғида) дафн қилинган.
Қуйида ушбу буюк имом ҳақида баъзи уламоларнинг фикрлари келтирамиз: Имом Лакнавий уни шундай таърифлаган: “Комил имом, замонасининг зийрак олимларидан, фиқҳда асосий манбаларга амал қилган, ҳадис ва унинг маъноларида етук олим".
Имом Ибн Ҳажар уни “дунёнинг алломаси” деб атаган.
Ибн Камол Паша унинг юксак илмий мақоми ҳақида шундай деган: “У мутақаддим фақиҳлар ва муҳаққиқлар қаторида юқори мавқега эга бўлиб, заиф ва мавзуʼ ҳадисларни ўз асарларида келтирмаган, балки мустаҳкам далилларга таянган”.
Шунингдек, у шундай деган: “Ижтиҳод эшиги у киши билан ёпилган, ундан кейин ҳеч бир мазҳабда янги мужтаҳид келмаган”.
Абул Баракот Насафийнинг бир қатор асарлари Ўзбекистон Республикаси Фанлар академиясининг Абу Райҳон Беруний номидаги Шарқшунослик институтида сақланади.
Насафий тафсири таърифи ва муаллифининг ундаги услуби.
Бу тафсирни Имом Насафий роҳимаҳуллоҳ “Тафсирул Байзовий” ва Замахшарийнинг “Кашшоф” тафсирлаидан мухтасар қилиб олган. Лекин у Кашшофдаги мўтазила эътиқодидаги фикрларни ташлаб, Аҳли сунна вал Жамоа мазҳабига кўра таълиф қилган. Бу тафсир узун тафсирлар билан қисқа тафсирлар орасидаги ўртача тафсирдир. Бу тафсирда Имом Насафий роҳимаҳуллоҳ қироат ва таркиб қоидалари ўртасидаги важҳларни жамлаган. Бунга Кашшофда келган балоғат қоидалари ва яширин нозик маъноларни кашф этишдан иборат бўлган бир қанча нарсаларни ҳам киритган.
Шу билан бирга, Замахшарий ўз тафсирида қўллаган савол ва жавобларни ҳам келтирган. Лекин имом Насафий раҳматуллоҳи алайҳ ўзининг бу тафсирида оятларни асос қилиб олган. Шунинг учун “Кашшоф”нинг соҳиби сураларнинг фазилати ҳақида мавзуʼ ҳадисларни келтирганидек у киши мавзуʼ ҳадисларни келтирмаган.
Имом Насафий роҳимаҳуллоҳ грамматик қоидаларга чуқур кирмай, балки енгил тўхталиб ўтган. Мутавотир етти қироатни лозим тутиб, ҳар бир қироатни ўз қорисига нисбатини берган. Ҳукм оятларнинг тафсирида фиқҳий мазҳабларга қисқача тўхталиб ўтган. Ҳар бир мазҳаб келтирган фикрларни қисқача баён қилиб, асосан, кўпинча ўзининг ҳанафий мазҳабини қўллаб-қувватлаган. Мазҳабига мухолиф келганларга раддиялар берган. Бу тафсирда Исроилиёт ривоятларининг зикри камдан-кам учрайди. Шунда ҳам бундай ривоятларни келтириб туриб, сўнгра рад қилади.
Дарҳақиқат, имом Насафий роҳимаҳуллоҳ ўз тафсирининг аввалида қисқа бир иборани келтириб, унда ўзининг бу тафсирини ёзишдаги йўналиши ва услубини баён қилиб, жумладан, шундай дейди: “Тафсир илмида қироат ва таркиб важҳларини жамлаган, «Бадиʼ ва ишорат” илмининг нозик жиҳатларини ўз ичига олган, Аҳли суннат вал жамоатнинг сўзлари билан безалган, бидъат ва залолат аҳлининг ботил фикрларидан холи бўлган, малол келадиган даражада жуда узун бўлмаган ва халал берадиган даражада жуда қисқа бўлмаган, ўртача бир китобни ёздим».
Ҳамидуллаев Нўмонхон,
Имом Бухорий номидаги Тошкент Ислом институти талабаси.
ФОЙДАЛАНИЛГАН МАНБА ВА АДАБИЁТЛАР РЎЙХАТИ
Иймон 
Намоз 
Рўза 
Закот 
Ҳаж 
Қуръон 
Ислом сабоқлари 
Aлоқа 