Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтдилар: “Рамазонда умматимга бошқа умматларга берилмаган бешта хислат берилди: Рўзадорнинг оғзидан келаётган нохуш ҳид Аллоҳ таоло наздида мушк-анбардан ҳам хушбўйроқдир. Уларга фаришталар то оғизларини очгунларича истиғфор айтади. Аллоҳ азза ва жалла жаннатига: “Бандаларим учун тайёрлангин ва безангин. Улардан тезда дунё қийинчиликлари, ташвишлари кетиб, Менинг жаннатим ва зиёфатимга келадилар”, дейди. Рамазонда шайтонларнинг энг қайсарлари кишанланади ва одатда қиладиган ишларини қила олмайди ва Аллоҳ таоло бандаларини Рамазоннинг сўнги кечасида мағфират қилади”, деган эдилар (атрофдагилар): “Ё Расулллоҳ, у Лайлатул қадрми?” дейишди. Шунда у зот алайҳиссалом: “Йўқ, амал қилган агар ишини тўлиқ қиладиган бўлса, ажр-савоб унга тўлиқ қилиб берилади”, дедилар (Имом Аҳмад ривояти).
Аллоҳ таоло бу хислатларни фақатгина “Уммати Муҳаммадия” га берди ва бу билан уларни бошқа умматлардан ажратиб олди.
Биринчиси: Рўзадорнинг оғзидан келаётган нохуш ҳид Аллоҳ таолонинг наздида энг ширин ҳушбўйликдан ҳам афзалдир. Рўзадор киши кун бўйи ҳеч нима емай юрган пайтда оғзидан инсонлар наздида ёқимсиз бўлган нохуш ҳид пайдо бўлади. Лекин бу ҳид Аллоҳ таоло наздида энг ҳушбўй ҳиддан афзалдир. Нима учун? Чунки у бандадаги ҳолат Аллоҳ таолога ибодат қилиш натижасида пайдо бўлган.
Иккинчиси: Рўзадор то оғзини очгунига қадар фаришталар унинг ҳаққига истиғфор айтадилар. Фаришталар ким? Улар Аллоҳ таолонинг энг азиз махлуқотлари. Аллоҳ таоло айтади: “Улар Аллоҳнинг амрига исён қилмаслар ва нимага буюрилсалар, шуни қилурлар” (Таҳрим сураси, 6-оят).
Шундай улуғ ва дуоси ижобат фаришталар рўзадорни мағфират этилишини Аллоҳ таолодан илтижо қилиб сўрайдилар.
Учинчиси: Аллоҳ таоло ҳар куни улар учун тайёрланган жаннатни зийнатланишга буюради ва унга қарата: “Бандаларимдан азият ва қийинчиликлар кетиб, ҳузурингга келишларига оз қолди” - дейди. Шу сабабдан, уни солиҳ бандаларига тайёрлаш ва унга рағабтларини ошириш учун зийнатлайди.
Тўртинчиси: Иблис-шайтонлар кишанбанд қилинади ва натижада рўзадор бандани яхшиликлардан тўсиб, гуноҳ маъсиятга ундаш каби ёмонликларини қила олмайди. Бу эса рўзадор бандаларига берилган Аллоҳ таолонинг ёрдамидир.
Бешинчи: Агар банда Аллоҳ таоло бу ойда фарз қилган амалларни ихлос билан қилса, Аллоҳ таоло ”Уммати Муҳаммадия”ни бу фазилатли ойнинг сўнгги кечасида мағфират қилади. Банда учун бундан катта ютуқ борми?!!
Аллоҳ таоло барчамизни шундай хислатларга эга бўлишимизни ва бу ойдан барча гуноҳлардан покланган ҳолда чиқишимизни насиб қилсин.
Муҳаммад Али МУҲЙИДДИН,
Тошкент Ислом институти 3-босқич талабаси.
Олдига қўйган олий мақсадига эришган ва жаннатни қўлга киритган одам ғам-ташвиш чекиши мумкинми? Бу саволга аввалгию охиргиларнинг саййиди Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васаллам жавоб бериб: “Жаннат аҳли бирор нарсага қайғурмайди, фақатгина Аллоҳни зикр қилмай ўтказган онларига афсус қиладилар, холос”[1], деганлар.
Эътибор беринг-а! Улар жаннат боғларида бўла туриб нимага ачинадилар, нимага афсус қиладилар? Фақатгина Аллоҳни зикр қилмай ўтказган онларига! Бизнинг эса қанчадан-қанча вақтимиз Аллоҳнинг зикридан холи тарзда ўтиб кетяпти... Бу дунёда ўтган вақтимиз учун ачиняпмизми?!
Имом Авзоий айтадилар: “Дунёдаги бирор вақт йўқки, бандага қиёмат куни кўрсатилмаса. Банданинг дунёдаги ўтказган вақти сонияма-сония, дақиқама-дақиқа, соатма-соат, кунма-кун кўрсатилади. Бирор вақт Аллоҳнинг зикрисиз ўтиб кетган бўлса, банданинг қалби ҳасратдан тилка-пора бўлади. Борди-ю, шу тарзда соат кетидан соат, кун кетидан кун Аллоҳнинг зикрисиз, истиғфор ва тафаккурсиз ўтказилган бўлса, у ёғини тасаввур қилаверинг...".
Набий алайҳиссалом: “Якка-яккаловчилар ўзиб кетишди”, дедилар. Саҳобалар: “Якка-яккаловчилар кимлар, ё Аллоҳнинг Расули”, дея сўрадилар. У зот алайҳиссалом: “Аллоҳни кўп зикр қилувчи эркаклар ва аёллар”[2], дедилар.
Аллоҳ таоло Раъд сураси, 28-оятида: «Улар иймон келтирган ва қалблари Аллоҳнинг зикри билан ором оладиган зотлардир...», дея марҳамат қилади. Ким нимани яхши кўрса, унинг зикрини кўпайтиради. Аллоҳнинг чин мухлисларидек Унинг зикри ила машғул бўлинг! Ким нимани улуғласа, унинг қадрини кўтаради. Ориф бандалардек Аллоҳни улуғланг!
Аллоҳнинг зикри гуноҳкорлар учун зидди заҳардир. Умрини Аллоҳга бағишлаганлар учун улфат, инонганлар учун озиқа ва Аллоҳга ошиқларнинг шаробидир. Кечаю кундуз, сафару ҳазарда, тўқлигу йўқликда, беморлигу соғликда, пинҳону ошкорда Аллоҳнинг зикри ила машғул бўлинг. «Эй иймон келтирганлар! Аллоҳни кўп зикр қилинглар. Ва эртаю кеч У Зотни поклаб тасбеҳ айтинглар!»[3].
Ҳасан Басрий раҳимаҳуллоҳ шундай дейдилар: “Иймон ҳаловатини уч нарсада қидиринглар: намоз, зикр ва Қуръон тиловатида. Топсангиз топдингиз, акс ҳолда, бу эшик сизлар учун қулф эканини билинг!”. Мабодо сиз юқорида зикр қилинган уч амалда иймон ҳаловатини ҳис қилмасангиз, тун қоронғусида – одамлар уйқуда эканида икки ракат намоз ўқиб, дуо ва истиғфор орқали Аллоҳга яқинлашинг.
Ҳассон Шамсий Пошонинг “Жаннат бўстонидаги оилавий оқшомлар” номли китобидан
Ғиёсиддин Ҳабибуллоҳ, Илҳом Оҳунд, Абдулбосит Абдулвоҳид таржимаси.
[1] Имом Табароний, Имом Байҳақий ривояти.
[2] Имом Муслим ривояти.
[3] Аҳзоб сураси, 41–42-оятлар.