РЎЗА КИТОБИ
Рўза – қодир бўлган кишининг ният қилиб, субҳи содиқдан кун ботгунгача, қасддан ёки янглишиб еб-ичишдан ва жинсий алоқадан тийилишидир.
Рамазон рўзасининг фарз бўлиш сабаби
Рўзанинг фарз бўлиш сабаби рўза тутиладиган ойда ё унинг бир қисмида ҳозир бўлишдир. Рамазоннинг ҳар бир куни ўша куннинг рўзасини тутиш фарз бўлишининг сабабидир.
Ҳукми ва фарз бўлишининг шартлари
Қуйидаги учта шарт мавжуд бўлган кишига Рамазоннинг рўзасини вақтида тутиш, агар тута олмаган бўлса, унинг қазосини тутиш фарз бўлади:
Рўза тутишнинг вожиб бўлиш шартлари
Рўза тутишнинг дуруст бўлиш шартлари учта
Рукни
Рўзанинг рукни қорин ва жинсий аъзоларнинг истагини ёки буларнинг истаклари ҳукмида бўлган ишларни қилишдан, бажаришдан сақланишдир.
Рўза тутиш натижаси
Фарзни бўйнидан соқит қилиш ва охиратда ажр-савобга эга бўлиш.
Рўзанинг сифати ва қисмлари
Рўза қуйидаги қисмларга бўлинади:
1.Фарз.
Изоҳ: Каффорат рўза тутишни фарз қиладиган асосий ҳолатлар: Рамазон рўзасини билиб туриб бузиш, одам ўлдириш, зиҳор, яъни кишининг ўз хотинини ёки унинг бир аъзосини онасига ёки онасининг ўша аъзосига ўхшатиши. Бу учта ҳолат учун танаффуссиз икки ой рўза тутиш керак. Қасамни бузгани учун уч кун, ҳажда иҳромда бўлиб ов қилса, ўлдирилган ҳайвон жинсига кўра, турли миқдорда рўза тутилади.
а) ҳар арабий ойнинг уч кунида рўза тутиш.
Бу уч кун ойнинг кечалари ойдин бўлган 13-14-15-кунларидир.
б) ҳафтанинг душанба, пайшанба кунлари рўза тутиш.
в) шаввол ойида бўлиб-бўлиб олти кун рўза тутиш.
г) тутилса савоб бўлади, деб ҳадисларда айтилган рўзалар. Довуд, алайҳиссалом, рўзалари каби (у киши бир кун рўза тутиб, иккинчи кун тутмас эдилар). Бу нафл рўзаларнинг энг фазилатлиси ва Аллоҳга хуш келадиганидир.
Бу айтилган рўзалардан бошқа вақти тайин бўлмаган, мақруҳлигига далил бўлмаган рўзалар ҳам бор.
Танзиҳий мақруҳ Муҳаррам ойида тўққизинчи ёки ўн биринчи кунларини қўшмасдан, фақат ўнинчи – Ашуро куни тутилган рўзадир.
Таҳримий макруҳ Рамазон ҳайити ва Қурбон ҳайити, ташриқ кунлари, фақатгина жума ёки фақатгина шанба кунида, Наврўз (21 март) ва Меҳржон (17 сентябр) байрамлари куни рўза тутишдир. Бироқ Наврўз ва Меҳржон рўза тутишни одат қилган кунларига тўғри келса, у кунда рўза тутишнинг кароҳати йўқдир.
Икки кун, ўртада оғиз очмай, бирданига рўза тутиш, йил бўйи рўза тутиш (танзиҳий) мақруҳдир.
Саҳарда ният қилиниш шарт бўлмаган рўзалар:
Бу рўзаларга саҳардан то кун тиккага келишидан олдинга зуҳо вақтгача ният қилса бўлади.
Яна бу рўзаларни, хоҳ мусофир, хоҳ касал бўлса-да, «эртага рўза тутаман» ёки «нафл рўза тутаман» деб ният қилса ҳам, рўза дуруст бўлади.
Соғлом ва муқим киши Рамазон рўзасига бошқа фарз нияти билан ният қилса-да, Рамазон рўзасидан ҳисобланади. Аммо мусофир бўлса (унга Рамазон) рўзаси фарз бўлмагани учун) бошқа ниятда тутган рўзаси Рамазон рўзаси ўрнига ўтмайди. Чунки мусофир қайси ниятда рўза тутса, шу ниятдаги фарз рўзани адо этган бўлади.
Бемор киши Рамазон ойида бошқа фарз рўза тутишга ният қилса, тутган рўзаси Рамазондан ёки ният қилган бошқа фарз рўзадан ҳисоб бўлиши ҳақида уламолар ихтилоф қилганлар.
Вақти тайин назр рўзани бошқа фарз рўза нияти билан тутиш дуруст эмас.
Саҳарда ният қилиниши шарт бўлган рўзалар:
Рамазон ойининг кўриниши.
Шубҳали кун Рамазон қандай собит бўлади?
Ойни кўриш
Ой (ҳилол)
Бир ўлкада ой кўрилиши, бошқа ўлкаларда ҳам рўза тутишни фарз қилади. Фатво шунга кўрадир. Уламоларнинг кўпчилиги шу фикрдалар.
Тушдан олдин ё тушдан кейин кўрилган ой ўтган кечага эмас, кейинги кечага тегишлидир.
Рўзани бузмайдиган нарсалар
Улар йигирма учтадир:
Изоҳ: Пайғамбаримиз, соллаллоҳу алайҳи ва салаам: «Рўзадор киши рўзасини эсдан чиқиб бирор нарса еб қўйса, егани Аллоҳ берган ризқидир, қазо қилмайди», деганлар. Таом еб, турган ҳолатида рўзадорлиги эсига тушса, ейишини тўхтатади, оғзидаги луқмани чиқариб ташлайди. Рўзаси эсига тушганида ҳам, ейишда давом этса ёки оғзидаги луқмани чайнайверса, бунга каффорат лозим бўлади. Рўзадорнинг жинсий алоқа қилишининг ҳукми шу кабидир.
Рўзани бузиб, қазо ва каффоратга сабаб бўладиган ҳолатлар
Қуйидага 22 ҳаракатни ўз хоҳиши билан қасддан қилган кишининг рўзаси бузилади, унга ҳам қазо, ҳам каффорат вожиб бўлади.
17-18-19-20-21-бандларда келган масалаларда киши бир фиқҳ олимининг фатвосига таяниб ёки ҳадиснинг шархини билмагани учун (нотўғри тушуниб) рўзасини очса, каффорат лозим бўлмайди. Агар киши ҳадис шарҳини билса ҳам рўзасини очса, каффорат вожибдир. Мажбур ҳолда, яъни эркакка бўйсуниб жинсий алоқада бўлган аёлга ҳам каффорат вожиб бўлади.
Каффоратни бекор қилувчи ҳолатлар
Рўзаси очилиб, каффорат қилиши керак бўлган кунда киши рўза очишни мубоҳ қиладиган касалликка учраса, аёл ҳайз ёки нифос кўрса, каффорат бекор бўлади.
Каффорат лозим бўлган киши (шу кунда) мажбурий сафарга чиқадиган бўлса, каффорат бекор бўлмайди.
Рўза каффорати
Каффорат лозим бўлган киши, мусулмон бўлмаса ҳам, битта қул озод қилиши, бунга кучи етмаса, танаффуссиз, Рўза ҳайит ва Қурбон ҳайитлари бўлмаган вақтда икки ой рўза тутиш, агар бу тартибда рўза тута олмаса, бир кунда икки бор: эрталаб ва кечқурун (ё кечқурун ва саҳарда) 60 фақирнинг қорнини тўйғизиши керак. 60 фақирнинг ҳар бирига ярим соъ буғдой ёки ун ёки қовурилган ун ёки бир соъ хурмо ёки бир соъ арпа ёки булардан бирининг қийматини (пулини) берса ҳам бўлади.
Каффоратларнинг бирлашуви
Бир киши еб-ичиш сабаби билан бир неча куннинг рўзасини очса, бу кунлар икки Рамазондан бўлса ҳам, уларнинг ҳаммаси учун битта каффорат етарлидир. Фақат каффоратини ўтаб, сўнг яна каффорат лозим иш қилса, каффорат қайта вожиб бўлади.
Қуйидаги ҳолларда рўза очилади, каффорат лозим бўлмайди:
53.Оғиз тўлиб келган қусуқни рўзадорлигини билиб туриб, қайтариб (ичига) ютиш.
КЕЙИНГИ МАВЗУЛАР:
Қолган кун рўзасини тутиши лозим бўлган киши;
Рўзадорга нима мақруҳ ва нима макруҳ эмас;
Макруҳ бўлмаган амаллар;
Рўзадорга мустаҳаб бўлган амаллар;
Рўза тутмаслик учун сабаб бўладиган узрлар;
Мусофирлик узри;
Васият ва қазо (ўлим);
Қарилик каффорати;
Умр бўйи рўза тутишни назр қилиш;
Каффоратни тўлашдан ожиз бўлса;
Нафл рўза;
Нафл рўзанинг қазоси;
Бажарилиши шарт бўлган назр қилинган намоз ва рўза;
Эътикоф;
Эътикоф турлари;
Эътикофдаги одам қиладиган ишлар;
Кеча ва кундузлари эътикоф;
Эътикофнинг машруълиги (жоизлиги).
Такрорлаш учун саволлар.
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Ҳасан розияллоҳу анҳу зироат экинлари экиладиган ерларга эга эди. Бундан ташқари, ҳазрати Умар розияллоҳу анҳу даврида укаси Ҳусайн розияллоҳу анҳу билан бирга давлатдан йилига беш минг дирҳам маош оларди. Бу миқдордаги маошни фақат Бадр жангида қатнашганларгина олишлари мумкин эди. У киши розияллоҳу анҳу Муовия розияллоҳу анҳунинг даврида йилига юз минг дирҳам маош оладиган бўлди. Кўплаб бой саҳобалар Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васалламга бўлган муҳаббатлари туфайли Ҳасан розияллоҳу анҳу ва укаси Ҳусайн розияллоҳу анҳуга катта миқдорда ҳадялар беришарди. Бундан ташқари, баъзи саҳобалар ўлимидан олдин ўзи қолдирган меросдан уларга берилишини васият қилишарди. Масалан, Бадр ва Уҳуд жангларида қатнашган Ислом суворийси Миқдод ибн Амр ибн Саълаба ал-Киндий ўлимидан олдин бойлигидан ўн саккиз минг дирҳамни Ҳасан ва Ҳусайн розияллоҳу анҳумога васият қилади. Бу васият амалга оширилади.
Ҳасан розияллоҳу анҳу кўп марта уйланган саҳобалардан эди. Бироқ у ажрашган аёлларига нисбатан жуда сахий эди. Ана шундай аёли Оиша Ҳасамийяга йигирма минг дирҳам нафақа тўлаган. Яна ажрашган икки хотинига ўн минг дирҳамдан ташқари бошқа мол-мулкларни ҳам нафақа қилиб қўшиб берган. У никоҳига оладиган аёлларига ҳам кўп миқдорда маҳр берарди. Иккита аёлига йигирма минг дирҳамдан, бошқа бир аёлига эса юзта жория ва юз минг дирҳам маҳр берган.
Ҳасан розияллоҳу анҳу бор мол-мулкини икки марта, мол-мулкининг ярмини оёқ кийими ва маҳсиларигача уч марта ҳадя қилган. Ёрдамга муҳтож бир кишига бир юз ўттиз минг дирҳам, бошқа бирига эса юз минг дирҳам садақа қилгани ривоят қилинган. Мадина кўчаларидан ўтиб кетаётган бир йўловчини зарур бўлган улов ва озиқ-овқатлар билан таъминлаган. Эҳтиёжи учун юз минг дирҳам сўраб Аллоҳ таолога дуо қилган кишига ўшанча пул жўнатган. Масжидул Ҳаромнинг четида бир кишининг «Аллоҳим, менга ўн минг дирҳам бер», деганини эшитиб, дарҳол уйига қайтиб бориб, унга шунча пул юборган.
Ҳасан розияллоҳу анҳу ҳаж сафари чоғида ўзи ва укаси Ҳусайн розияллоҳу анҳуни, жияни Абдуллоҳ ибн Жаъфар ибн Абу Толиб розияллоҳу анҳуни қўй гўшти билан меҳмон қилган бечора аёлни Мадина бозорида кўриб қолиб, унга мингта қўй ва минг тилла бериб юборган.
Маккадан Мадинага сафари чоғида бир одам у кишини ёмғирдан ҳимоялаш учун ўз чодирида меҳмон қилади. Ана шу чодир эгасига чўпонлари билан бирга юзта туя ҳадя қилади.
Яна Ҳасан розияллоҳу анҳу ўзига бир қўй ҳадя қилган қулни қўйлари билан бирга сотиб олиб, уни озод этади ва унга сурувни ҳадя қилади. Шунга ўхшаш яна бир воқеа: итига овқатидан берган қулни ўзи қўриқлаётган боғи билан бирга сотиб олиб, уни озод қилади. Кейин ўша боғни қулнинг ўзига ҳадя қилади.
«Миллионер саҳобалар» китобидан