ТИЛОВАТ САЖДАСИ
*** Сабаби, ҳукми ва вақти ***
Шартлари: таҳорат қилиш, қиблага юзланиш ҳамда аврат жойларини беркитиш.
Вожиб бўлишининг сабаби: сажда оятини ўқиш ё эшитиш.
Сажда ояти намоздан бошқа пайт ўқилганида, дарҳол сажда қилиш шарт эмас. Фақат кечиктирилиши танзиҳий макруҳдир. Форсчага ўхшаш (араб тилидан бошқа тилда) сажда ояти ўқиган киши ҳам сажда қилиши лозим. Сажда калимасини ўзидан аввалги ва кейинги калималардан бири билан ўқиш, оятни тўла ўқиш кабидир.
Сажда ояти бўлган суралар:
Аъроф сураси, 206-оят;
Раъд сураси, 15-оят;
Haҳл сураси, 49-оят;
Исро сураси, 107-оят;
Марям сураси, 58-оят;
Ҳаж сураси, 18-оят;
Фурқон сураси, 60-оят;
Намл сураси, 24-оят;
Сажда сураси, 16-оят;
Сод сураси, 24-оят;
Фуссилат сураси, 37-ояг;
Нажм сураси, 62-оят;
Иншиқоқ сураси, 21-оят;
Алақ сураси, 19-оят.
*** Тиловат саждаси кимларга вожиб, кимларга вожиб эмас? ***
Сажда оятларидан бирини эшитган кишига, эшитишни қасд қилмаган бўлса ҳам, тиловат саждаси вожиб бўлади. Сажда оятини ўқиш ва эшитиш билан, ҳайз ва нифосдаги аёлларга сажда қилиш вожиб бўлмайди. Имомга иқтидо қилган киши сажда оятини ўқиса, имомга ҳам, жамоатга ҳам сажда қилиш вожиб бўлмайди. Фақат имом ва жамоат сажда оятини намоз ўқимаётган бир кишида эшитсалар, намоздан сўнг сажда қилишлари лозим. Бу ҳолда агар намоз асносида сажда қиладиган бўлсалар, зиммаларидаги сажда ўрнига ўтмайди, аммо намозлари ҳам бузилмайди. Ишончли нуқтаи назарга кўра, маъносини тушуниш шарти билан, форсча каби (бошқа тилда) сажда ояти эшитилса ҳам, сажда қилиш вожиб бўлади. Ухлаётган кишидан, ёш боладан, ҳайз ё нифосдаги аёлдан сажда ояти эшитилганида ҳам сажда қилиш вожиб. Тутиқуш ва акс садодан эшитилган сажда ояти туфайли сажда қилиш вожиб бўлмайди.
Изоҳ: Замонамизда мавжуд бўлган радио, телевизор ва шунга ўхшаш воситалардан Қуръони каримни тинглаш билан савоб қозонилганидек, сажда оятини эшитиш туфайли, сажда қилиш вожиб бўлади.
*** Тиловат саждасининг вақти ва шакли ***
*** Жойни ўзгартирадиган сабаблар ***
Турган ё ўтирган жойидан зарурат учун бўлса ҳам ажралиш, дарахтда бир шохдан бошқа шохга ўтиш, анҳор ёки каттароқ ҳовузда (сажда ояти ўқилган) жойдан бошқа жойга сузиб ўтиш билан, жой ўзгарган ҳисобланади.
*** Жойни ўзгартирмайдиган сабаблар ***
*** Турли масалалар ***
Сажда ояти бўлган сурани ўқиётиб, сажда оятини ўқимай ташлаб кетиш макруҳдир.
Сажда оятига бир ёки бир неча оят қўшиб ўқиш мустаҳабдир.
Ўтирган кишининг тиловат саждаси қилиш учун ўрнидан туриб, сажда қилиши мустаҳабдир.
Сажда оятини эшитган кишининг ўқиган кишидан аввал бошини саждадан кўтармаслиги ҳам мустаҳабдир.
Сажда ояти бир жамоат ичида ўқилиб, ҳамма бирдан сажда қилиши лозим бўлганида, оятни ўқиган кишининг олдинроққа ўтиши ва жамоатнинг саф тортиши шарт эмас. Ҳар ким ўтирган жойида, хоҳлаганидек сажда қилади.
*** Тиловат саждасининг саҳиҳ бўлиш шартлари ***
Тиловат саждасининг саҳиҳ бўлиш шартлари намознинг саҳиҳ бўлиш шартларидир (такбири таҳримадан бошқа).
*** Адо этиш тартиби ***
Сажда оятини ўқиган ёки эшитган киши ўтирган бўлса, ўрнидан туради. Қўлни кўтармай такбир айтиб, саждага боради ва яна такбир айтиб, ўрнидан туради. Шу тартибда бир марта сажда қилади. Сўнг ташаҳҳуд ўқимайди ва салом бермайди.
*** Шукр саждаси ***
Ҳазрати Абу Бакрдан, розийаллоҳу анҳу, ривоят қилинишича, Пайғамбаримиз, соллаллоҳу алайҳи ва саллам, инсонни хушнуд қиладиган бир нарсага рўпара келганларида ёки бирор хушхабар эшитганларида Аллоҳ таолога шукр қилиш мақсадида дарҳол сажда қилар эдилар.
Шукр саждаси Имоми Аъзамга, розийаллоҳу анҳу, кўра намоздан сўнг макруҳдир ва ҳеч қандай савоби йўқ, қилмаган афзалдир. Имом Абу Юсуф ва Имом Муҳаммадга кўра эса, савоб бўлган бир ибодатдир. Шукр саждаси тиловат саждаси каби адо этилади.
Изох,: Фиқҳ уламолари Имом Аъзамнинг, раҳматуллоҳи aлaйҳ, бу нуқтаи назарларини, қилиниши вожиб эмас деб, Имом Абу Юсуф ва Имом Муҳаммаднинг фикрларини эса, қилинишининг зарари йўқ, жоиздир деб шарҳлашганлар. Бунга кўра, ҳар бир хушхабарни эшитганида сажда қилиш шарт эмас, аммо қилиниши жоиздир.
*** Ҳар балонинг даф қилиниши ҳақида ***
Имом Насафий «Кофий» номли асарларида айтадиларки, кимки бир жойда барча сажда оятларини ўқиб, ҳар бири учун алоҳида-алоҳида сажда қилса, бу ибодат туфайли бошига келадиган барча балолардан омон қолади.
*** Жума намозининг ҳукми ***
Жума намози қуйидаги етти шартни жам қилган бўлиб, ҳар бир мусулмон учун фарзи айндир.
Фарз бўлишининг шартлари:
*** Дуруст бўлишининг шартлари ***
Ҳанафий мазҳабига кўра, жума фарзи учун етарли жамоат қул, мусофир ва беморлардан иборат бўлса ҳам, имомдан бошқа уч эркак кишидир. Мазкур жамоат билан жума намози ўқиш мумкинлигининг шарти бу кишиларнинг биринчи саждага боргунларича имом билан бирга қолишларидир. Илк саждани қилгач, (намозни бузиб) тарқайдиган бўлсалар, имом намозни ёлғиз ўзи жума намози сифатида тамомлайди. Аммо имом биринчи саждага бормасидан, жамоат тарк этадиган бўлса, намоз бузилади. Уч кишилик жамоатдан бири аёл ёки ёш бола бўлса, намоз саҳиҳ бўлмайди. Қул, мусофир ва беморнинг жума намозида имом бўлиши жоиздир.
*** Жума намозининг хутба ва суннатлари ***
Жума хутбасида тасбеҳ ёки таҳмид билан кифояланиш, кароҳат билан жоиздир.
Жума хутбасининг ўн саккиз суннати бор:
*** Жума намозига оид турли масалалар ***
КЕЙИНГИ МАЗУЛАР:
Ҳайит намозлари ҳукми ва шартлари;
Рамазон ҳайитининг мустаҳаблари;
Ҳайит намозининг вақти;
Ҳайит намозларини ўқиш тартиби;
Қурбон ҳайитининг ҳукми;
Ташриқ такбирининг ҳукми, муддати ва кимларга вожиб бўлиши;
Ташриқ такбири;
Қуёш тутилганида ўқиладиган намоз;
Ой тутилганида ўқиладиган намоз;
Ёмғир сўраш дуоси;
Хавф (қўрқув) намози;
Такрорлаш учун саволлар.
Энг кўп қандай дуо қиласиз?
Марвазий: “Энг кўп қайси дуони қиласиз?”.
Имом Аҳмад: “Аллоҳ таоло бизни одамлар ўйлаганларидек солиҳлардан қилсин ва биз ҳақимизда билмаганларини мағфират этсин”[1].
Қандай тонг оттирдингиз?
Имом Аҳмад Аллоҳдан қаттиқ қўрқарди, Унинг азоби ва иқобидан доимо хавфдан бўларди.
Кунларнинг бирида талабаларидан бири Нажийб Марвазий устозининг ҳолидан хабар олиш учун унинг олдига кириб: “Қандай тонг оттирдингиз?” деб сўради.
Имом Аҳмад лаблари титраб: “Роббиси фарз ибодатларни, Набийи суннат амалларни, фаришталар солиҳ амалларни, иблис фаҳш ишларни, ўлим фариштаси жон олишни, аҳли-аёли нафақасини талаб қилган ҳолда тонг оттирдим”.
Улар учун рухсат этилган нарса сенга рухсат этилмайди-ми?
Имом Аҳмад ибн Ҳанбал раҳматуллоҳи алайҳи Халиф Восиқнинг ҳузурига кирди.
Имом Аҳмад: “Ассалому алайкум, эй мўминлар амири”.
Восиқ: “Сенга Аллоҳнинг саломи бўлмасин”.
Имом Аҳмад: “Эй мўминлар амири, жуда беодоб экансиз. Ахир Аллоҳ таоло Қуръони каримда бундай буюрган-ку: “Қачон сизларга бирор саломлашиш (ибораси) билан салом берилса, сизлар ундан чиройлироқ қилиб алик олингиз ёки ўша (ибора)ни қайтарингиз” (Нисо сураси, 86-оят).
Аллоҳга қасамки мен учун бундан гўзалроқ ва яхшироқ нарса йўқ.
Имом Аҳмад: “Қуръон ҳақида нима дейсиз?”.
Восиқ: “Махлуқ”.
Имом Аҳмад: “Қуръон махлуқ эмаслигини Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам, Ҳазрат Абу Бакр, Умар, Усмон, Али розияллоҳу анҳум билишган-ку?! Ёки улар билмаган деб ўйлайсиз-ми?”.
Восиқ: “Улар билишмаган”.
Имом Аҳмад: “Субҳаналлоҳ! Набий алайҳиссалом, хулафои рошидийн розияллоҳу анҳум билмаган нарсани сиз биласиз-ми?”.
Халифа бироз хижолат бўлиб: “Билишган, аммо одамларни унга даъват этишмаган”, деди.
Имом Аҳмад: “Улар учун рухсат этилган нарса сенга рухсат этилмайди-ми?”.
Шундан сўнг, Восиқ ўзи ёлғиз ўтирадиган хонасига кириб кетди. Имом Аҳмад айтган гапларни ҳаёлидан такрор-такрор ўтказди. Ниҳоят, унга айтилган гапларнинг ростлиги аён бўлди. Халифа дарҳол ўрнидан туриб, имомдан кишанларни ечишни, тўрт юз динор танга беришни ҳамда озод қилишни буюрди.
Ғийбатчини афв этди
Мўминлар амири Мутаваккил Имом Аҳмадни кўп ғийбат қилувчи бир кишини тутиб олди. Ва имомга: “Агар истасанг ўзим унинг адабини бераман, хоҳласанг уни сенга бераман”, деди.
Имом Аҳмад: “Уни кечирдим”, деди.
Мутаваккил: “Наҳотки, сени шунча ғийбат қилиб, чақимчилик қилган одамни кечирсанг?!” деди.
Имом Аҳмад: “Эҳтимол, унинг ёш фарзандлари бўлса, уларга бундан махзунлик етади”[2].
Мукофоти Аллоҳнинг зиммасида
Кеч тушди. Атрофни зимистон эгаллади. Имом Аҳмад уйғониб, кун ёришгунча хўнграб йиғлади. Шогирдларидан бири: “Устоз нима сабабдан кечаси кўп йиғладингиз?” деб сўради.
Имом Аҳмад: Муътасимнинг берган азоблари Аллоҳ таолонинг қуйидаги оятларини тиловат қилганимда ёдимга тушди: “(Ҳар қандай) ёмонликнинг жазоси худди ўзига ўхшаш ёмонликдир. Бас, кимки афв этиб (ўртани) тузатса, бас, унинг мукофоти Аллоҳнинг зиммасидадир. Албатта, У золим (тажовузкор)ларни севмас” (Шуро сураси, 40-оят).
Шунда Аллоҳга сажда қилиб уни кечиришини дуо қилиб сўрадим.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг муборак сочлари
Фазл ибн Робиънинг фарзандлари зиндонда ётган Аҳмад ибн Ҳанбал раҳматуллоҳи алайҳни кўргани келишди. Имом Аҳмадга Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг муборак сочларидан учта тола беришди. Буни кўрган имомнинг кўзлари ёшга тўлди. Чуқур-ҳурмат ва эҳтиром билан сочларни кўзларига суртди. Агар имом бемор бўлса Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг муборак сочларини сувга солиб ичар ва тезда тузалиб кетарди.
Имом Аҳмад вафотидан олдин: “Вафот этсам, икки кўзимга ва тилимга Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг соч толаларини қўйинг!” деб васият қилди. Имом оламдан кўз юмганда унинг васияти бажарилди.
Ношукрлик бўлади
Фаҳиқлар имоми, муҳаддислар шайхи Имом Аҳмадга беморлик етди. Тўшакка михланиб қолди. Оғриқнинг азобидан имом “оҳ, оҳ” деб инграрди.
Шунда унга: “Товус ибн Кайсон раҳматуллоҳи алайҳини беморни инграши ношукрлик бўлади деб айтгани эслатилди”.
Шундан сўнг, Имом Аҳмаднинг то вафот этгунига қадар бирорта овози чиқмади[3].
Фақат сажда қиларди
Кеч тушди. Имом Аҳмаднинг шогирди Сулаймон ибн Абу Матор уйқуга кетди. Устози унга кечаси туриб таҳорат олиши учун сув тайёрлаб қўйди.
Тонгда отди. Имом Аҳмад сув ишлатилмаганини билди. Шунда у: “Субҳаналлоҳ, ахир талабани кечаси бажарадиган вазифаси (вирди) йўқ-ми?” деди насиҳат овозда.
Шогирди Сулаймон: “Мусофирман-ку”, деди.
Имом Аҳмад: “Мусофир бўлсанг ҳам! Масруқ ҳаж ибодатини адо этганда, ҳар кечани ибодат билан ўтказган эди”, деди[4].
Қайтаришни ният қилганман
Имом Аҳмад раҳматуллоҳи алайҳ дўстидан икки юз дирҳам қарз олди. Бироз муддат ўтгандан сўнг Имом Аҳмад қарзини қайтарди. Шунда дўсти: “Сендан бу пулларни қайтариб олиш ниятим йўқ эди”, деди.
Имом Аҳмад қатъиятлик билан: “Лекин мен қайтариб беришни ният қилганман”, деб қарзини узиб, жўнаб кетди.
Икки ярим миллион жамоат қатнашган жаноза
Имом Аҳмад бемор бўлганларида бутун Ислом олами ташвишга тушди. У киши яшаётган шаҳар одамга тўлиб, юриб бўлмай қолди. Миршаблар фақат Имомнинг ўзлари истаган одамнигина кўришга қўйишар эдилар.
Имом Аҳмад ҳижрий 241 сана 12 робиъул аввал жума куни вафот этдилар. Жанозаларига келган жамоат масжидларни, кўчаларни тўлдириб юборди.
Тарихчиларнинг маълумотларига кўра, у зотнинг жанозаларига икки ярим миллион одам қатнашган.
Аллоҳ таоло улуғ имомни раҳмат этсин, Ислом ва мусулмонлар учун қилган хизматларини муносиб мукофотласин[5].
Даврон НУРМУҲАММАД
[1] Маноқибул Имом Аҳмад. 251.
[2] Маноқибул Имом Аҳмад. 318.
[3] Маноқибул Имом Аҳмад. 353.
[4] Маноқибул Имом Аҳмад. 191.
[5] Маноқибул Имом Аҳмад. 361.