23 Ноябр, 2024, 22 Жумадул аввал, 1446
23 Ноябр, 2024, 22 Жумадул аввал, 1446
Куннинг мулоҳазаси
Ҳозиргина "Муносабат" кўрсатувининг навбатдаги сони намойиш қилинди. Нега болалар, ўсмирлар, ёшлар тарбиясиз? Нега янги туғилган чақалоқлар ўлдирилиб ёки тириклай ташлаб кетиляпти? Нега аёл жазман эркак жазманни пичоқлаб ўлдиряпти? Нега келинлар уй ишларини қилиш, боласини тарбиялаш ўрнига сериаллардан ва телефонидан кўз узмайди? Нега қарияларнинг қадри ва ўрни йўқолиб боряпти? Нима қилиш керак, нега? деган саволлар ҳурматли Қуддус Аъзам томонидан бир неча марта айтилди?
Ҳақиқатга яқинроқ жавоб кўрсатувда иштирок этган Жасур домла томонидан айтилди: Биз фарзандларимизга илм беришимиз, диёнатни ўргатишимиз керак ва Қуддус Аъзамнинг ўзи тез айтиб ўтди: Ислом дини чақалоқларни тириклайин кўмишга чек қўйган дин бўлди. Шундай қилиб, нима қилиш керак? Болаларимизни китобга қайтаришимиз керак, болаларимиз (ва катталаримиз) албатта Аллоҳдан қўрқишлари керак, яъни номаъқул ишларни қилишдан тийилишларига асос, қўрқув бўлиши керак. Демак, жамият аъзоларига Аллоҳни танитишимиз зарур. Иккинчи томондан, қонунларни ўргатишимиз, тушунтиришимиз керак. Ҳар иккала ҳолатда номаъқул иш учун жазо муқаррарлигини инсон албатта билиши, ҳис қилиши керак.
Шу ўринда, ҳар ҳафтада Умра зиёратига бориб келаётган минглаб (!) юртдошларимиз ҳеч бўлмаса ўз яқинларига маънавий руҳий покланиш нима, бировнинг ҳақини емаслик, сабр, шукур, Аллоҳдан қўрқиш нима эканини тушунтириб берсалар аъло иш бўлар эди.
PS: Айни дамда телевизорда аэробика тўғрисида кўрсатув бўляпти. Кўрсатув бекаси "Мен ҳар куни бир соат (?) миллий рақс ва бир соат (?) аэробика ҳаракатларини бажараман. Албатта болалар тарбиясига вақт топмайди.
Шоазим Миноваров,
Ислом цивилизацияси маркази директори
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Ҳожи Имдодуллоҳ Маккий раҳматуллоҳи алайҳ бир куни илмий мажлисларида шундай дедилар: «Инсонга ҳаётда ғам, мусибат ва машаққатлар етади. Агар банда чуқурроқ ўйлаб кўрса, бу машаққат ва қийинчиликлар Аллоҳ таолонинг неъматлари эканини англайди. Масалан, беморлик ҳам бир неъмат. Фақирлик ва муҳтожлик ҳам неъмат. Қалб кўзи очиқ инсон бу нарсалар Аллоҳ таолонинг неъматлари эканини кўради. Ҳақиқатда, машаққат ва қийинчиликлар неъматдир. Аммо бизнинг қосир ақлимиз уларнинг неъмат эканини сиғдира олмайди».
Шу ўринда мусибат ва қийинчиликлар қандай қилиб неъмат бўлади? деган савол туғилади. Бу саволнинг жавоби ҳадиси шарифда келади. Унда айтилишича, Аллоҳ таоло охиратда машаққат ва мусибатларга сабр қилган бандаларига беҳисоб ажр-мукофотлар беради, ўшанда дунёда у қадар мусибатга учрамаган одамлар у бандаларни кўриб, кошки, ҳаёти дунёда бизга ҳам мусибат ва машаққатлар етганда эди, биз ҳам сабр қилган ва сабримизга мана шундай ажр-савоблар олган бўлар, бу кунда сабр қилувчилар билан бирга турар эдик, деб орзу қиладилар.
Ҳожи Имдодуллоҳ Маккий раҳматуллоҳи алайҳ шундай деб турганларида, мажлисга бир одам кириб келди. У ногирон бўлиб, турли хил дардларга мубтало эди. У келиб, Ҳожи Имдодуллоҳ Маккий раҳматуллоҳи алайҳга: «Менинг ҳаққимга дуо қилинг, Аллоҳ таоло менга бу машаққатлардан нажот берсин», деди.
Мавлоно Ашраф Али Таҳонавий раҳматуллоҳи алайҳ айтадилар: «Биз ўша мажлисда ҳозир эдик. Ўшанда ҳайрон бўлдик, Ҳожи Имдодуллоҳ Маккий раҳматуллоҳи алайҳ бутун мусибатлар ва қийинчиликларнинг неъмат эканини айтиб турибдилар. Бу ёқда эса бу одам ўзидан машаққат ва қийинчиликларнинг кетишини истаб дуо сўраяпти. Агар бу ногирон одамдан машаққатлар кетишини сўраб дуо қилсалар, у ҳолда неъматнинг зое бўлишини сўраган бўладилар-ку? Ҳожи Имдодуллох Маккий раҳматуллоҳи алайҳ шу пайт қўлларини дуога кўтардилар ва: «Аллоҳим! Ҳақиқатда, барча мусибат ва машаққатлар неъматдир. Лекин, Аллоҳим, биз ожизмиз. Сен бизнинг ожизлигимизга назар сол ва бу машаққат неъматини саломатлик неъматига алмаштириб бер!» деб дуо қилдилар».
«Насиҳатлар гулдастаси» китобидан
Иймон 
Намоз 
Рўза 
Закот 
Ҳаж 
Қуръон 
Ислом сабоқлари 
Aлоқа 