Сайт тест ҳолатида ишламоқда!
07 Май, 2025   |   9 Зулқаъда, 1446

Тошкент шаҳри
Бомдод
03:42
Қуёш
05:13
Пешин
12:25
Аср
17:20
Шом
19:30
Хуфтон
20:55
Bismillah
07 Май, 2025, 9 Зулқаъда, 1446

Сичқонсимон кийик

22.11.2019   3156   1 min.
Сичқонсимон кийик

Ушбу ҳайвон камёб жонзотлардандир. Бу қўштуёқлилардан бўлиб, кийикларнинг энг кичик туридир. Бу тур Жануби Шарқий Осиё ва Африка қитъасининг марказида яшайди. Осиёда яшайдиганининг вазни 8 килограм, Африкада яшайдиганининг вазни 16 килограм келади. Узунлиги 85 сантиметрни ташкил этади. Оёқлари калта, эркагининг қозиқтишлари бор бўлиб, ундан кураш пайтида фойдаланади. Бу турдаги кийикларнинг баъзиси сувда суза олади. Аммо буларда бошқа кийиклардагидек шохлар йўқ. Қулоқлари сичқоннинг қулоғига ўхшайди. Думи калта, кўзлари катта бўлади. Урғочисининг ҳомиладорлик даври 5 ой бўлиб, битта бола туғади. Боласи тахминан 5 ойда вояга етади. “Сичқонсимон кийик” тунда овқат излайди. Улар асосан дарахт барглари, гуллар, мевалар ва кўкатлар билан озиқланади. Хатар пайтида туёқларини ерга тез-тез уриб, турдошларини хавфдан огоҳлантиради. Бу жонзот тахминан 14 йил яшайди. Табиатда жуда оз қолгани учун бугунги кунда қўриқхоналарда парвариш қилинади.

Аллоҳ таоло бутун борлиқни, шу жумладан барча тирик жонзотларни ҳам Ўзи яратган. У Зот Қуръони Каримда шундай марҳамат қилган:

وَاللَّهُ خَلَقَ كُلَّ دَابَّةٍ مِن مَّاء فَمِنْهُم مَّن يَمْشِي عَلَى بَطْنِهِ وَمِنْهُم مَّن يَمْشِي عَلَى رِجْلَيْنِ وَمِنْهُم مَّن يَمْشِي عَلَى أَرْبَعٍ يَخْلُقُ اللَّهُ مَا يَشَاءُ إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ

“Аллоҳ ҳамма жониворни сувдан яратди. Бас, улардан баъзилари қорни билан юрадир, баъзилари икки оёқ билан юрадир ва баъзилари тўрт (оёқ) билан. Аллоҳ Ўзи хоҳлаган нарсани яратур. Албатта, Аллоҳ ҳар бир нарсага қодирдир” (Нур сураси, 45-оят).

 

Интернет маълумотлари асосида Нозимжон Ҳошимжон тайёрлади

 

 

Мақолалар
Бошқа мақолалар
Янгиликлар

Бўш қутининг ҳикмати

06.05.2025   3053   1 min.
Бўш қутининг ҳикмати

Уч яшар қизи уйни бетартиб қилиб ташлагани учун отаси унга қаттиқроқ танбеҳ берди. Эртасига қизи отасига бир қути ҳадя қилди. Отаси бўш қутини кўриб, қизининг бу ишини тушунолмади ва: “Бу нимаси, қизим, мени масхара қиляпсанми?” деди. Қизи эса: “Кеча мени уришган пайтингиз сизга айтишдан қўрқиб шу қутини очдим ва ичига сизни яхши кўришимни айтиб, оғзини беркитиб қўйдим. Бугун жаҳлингиз чиқмай тургани учун олиб келиб бердим”, деди. Шунда ота хато йўл тутаётганини англаб етди. Қизини опичлади. Унинг бундан нақадар хурсанд бўлгани кўз олдида қолди. 
 

Орадан йиллар ўтса-да, иши юришмаса ё кайфияти бўлмаса ўша кунни эслаб, бўш қутини очиб қараркан, ташвишларини унутди.


Дарҳақиқат, қиз фарзанд отасига ўғил фарзанддан ҳам кўпроқ меҳрли бўлишар экан. Ҳадисларда бир қиз фарзандни бўлса-да, тарбиялаб ўстирган отага жаннат башорати берилгани бежизмас экан.


Аллоҳ берган бу неъматларнинг қадрига етайлик. Зеро, қанча одамлар, ўғил бўлсин, қиз бўлсин – кўп йиллар давомида фарзанд неъматига зор. 

Акбаршоҳ РАСУЛОВ

Ўзбекистон янгиликлари