Ой куни яқинлашиб бораётган келин эрига: “Яқинда дада бўласиз, шифокорларнинг гапига қараганда ўғил кўрамиз. Биз ҳам алоҳида ҳоли яшасак, сизга мазали таомлар пишириб кўнглингизни шод қилсам”, деди. Эри бироз асабийлашиб: “Нима, энди она бўламан деб мени ота-онамдан ажратмоқчимисан, шуни яхши билиб қўй-ки, онам менга қилган яхшиликни, хизматни ҳеч қачон ҳеч ким қила олмайди. Кўзингни каттароқ оч, агар яна бир марта шу гапингни такрорласанг, қаттиқ хафа бўламан ва сени ҳам хафа қиламан”, деди.
Келин шу заҳоти эрининг ёнбошига ўтириб: “Мени кечиринг, мен туғилажак ўғлимиз менга қандай муносабатда бўлишини билиш учун сизга шу сўзларни айтган эдим. Менинг жаннатим сизнинг ризолигингизда, сизники эса онажонимнинг ризоликларида, демак мен онажонимнинг хизматларини қилиш билан розилигингизга эришаман, албатта. Туғилажак ўғлимиз ҳам дадажонисига ўхшаган бўлсин!” дея ибо билан эрининг ёнига ўтирди.
Хулоса: Одамларга яхшилик улашиб яшаш – ҳаётимизнинг мазмуни демак! Дунёда яхши ном қолдириш, охиратда жаннатга дохил бўлиш эса – бизнинг олий мақсадимиз. Шундай экан, азиз йигитлар-қизлар, келин-куёвлар! Ушбу воқеа бизга ибрат бўлсин!
Абдулмажид ИСАҚОВ,
Қўқон шаҳар бош имом-хатиби
Инсон ҳаётида энг қимматбаҳо неъматлардан бири вақтдир. У ниҳоятда тез ўтади, бирор нарсага боғлаб, тўхтатиб, ортга қайтариб бўлмайди. Ҳар лаҳза инсон умридан бир бўлакдир. Шунинг учун вақтни самарали ўтказиш, уни қадрлаш ҳар бир ақлли инсон учун жуда муҳим.
Ҳар инсонга бир умр берилган. У йиллар, ойлар, кунлар, дақиқалар билан ҳисобланади. Бир соат бекорга кетса, умримиздан бир қисм бекор кетган бўлади. Кўпинча биз "эртага қилиб қўяман", "кейинроқ бошлайман" дея ўзимизни алдаб қўямиз. Аниқ режа асосида ҳаёт кечириш, ҳар бир кунни мақсадли ва мазмунли ўтказиш вақтдан унумли фойдаланишнинг асосий йўлидир. Илм ўрганиш, меҳнат қилиш, соғлиққа эътибор қаратиш, оила ва яқинларга вақт ажратиш — буларнинг бари вақтнинг тўғри тақсим қилиниши билан бўлади.
Тан олиш керак, замонавий технологиялар, ижтимоий тармоқлар ва ахборот оқими вақтимизни ўғирлаб, бизни чалғитмоқда. Лекин айб ўзимизда. Баъзан кераксиз нарсаларга соатлаб вақт сарфлаймиз, кейин эса "вақтим етмади" деб шикоят қиламиз. Шунинг учун ҳам ҳаётда "нималар муҳим, нималар эса вақт сарфлашга арзимайди" деган саволга аниқ жавоб топиб олиш лозим. Вақтга эътиборли инсон – масъулиятли инсондир. У ҳар бир вазифани ўз вақтида бажаради, орзулари сари қатъият билан интилади ва ҳаётини назорат қила олади.
Ислом динида ҳам вақтга алоҳида аҳамият берилган. Қуръони каримдаги Аср сурасида Аллоҳ таоло аср (вақт)га қасам билан инсоннинг зарарда экани таъкидлаган. Бу эса вақтнинг беқиёс эканини яна бир бор ёдга солади. Фақат иймон келтирган ва яхши амаллар қилган, бир-бирларига Ҳақ (йўли)ни тавсия этган ва бир-бирларига (мана шу Ҳақ йўлида) сабр-тоқат қилишни тавсия этган зотларгина нажот топиши айтилиб, улгуриб қолишга даъват этилган. Демакки, вақтни тўғри сарфлай олган инсонгина ютуққа эришади. Ҳаётимиздаги ҳар бир дақиқа – бебаҳо хазина. Ундан оқилона фойдаланиб қолиш керак, азизлар.
Абдулвоҳид ИСАҚОВ,
Наманган шаҳридаги
“Мирёқуббой Мирҳакимбой”
жоме масжиди имом хатиби