*** Таҳоратнинг фарзлари ***
Таҳоратнинг тўрт фарзи бор:
*** Таҳоратнинг ҳикматлари ***
Динимиз намозга туришдан олдин, маълум аъзоларни ювишни (таҳорат қилишни) буюрган. Бундан мақсад фақат шу аъзоларни турли ифлос нарсалардан тозалаш эмас, балки моддий тозалик билан бир қаторда, ўша аъзолар воситасида қилинган гуноҳларни маънавий, кўринмайдиган кир ва доғларни тавба, истиғфор суви билан поклаш ҳамдир. Бу жиҳатдан таҳоратда аъзоларнинг ювилиш тартибида ҳайратомуз теран ҳикматлар мавжуд. Бунда катта ҳикмат шуки, энг аввал Аллоҳнинг амрларига исён қилиб, шайтонга итоатда пешқадам бўлган аъзолар, сўнгра унга эргашиб гуноҳ ишлар қилувчи бошқа аъзолар навбати билан ювилади.
Шунинг учун гуноҳга, тақиқланган амалларга бошловчилик қилиб, йўл очиб берган бу аъзоларни, яъни юзни энг аввал ювиш буюрилган. Бу аъзолардаги кир ва ифлосликлар сув билан кетказилганидек, уларни тавба, истиғфор ва зикруллоҳ билан поклаш, яхши амалларга ишлатиш зарур, токи ҳақиқий мусулмон бўлсинлар.
Таҳоратнинг охирги фарзи оёқларни ювиш. Оёқлар вужудни гуноҳ ишлар қилинадиган жойларга элтиб, уларни бажаришга имконият яратади. Бу жиҳатдан оёқларнинг ёмон ишларга қўшган ҳиссаси оз эмас. Шу боис намоз ўқиш олдидан оёқларнинг моддий кирларини ювиб, у сабаб бўлган гуноҳларни ҳам эслаб ўтгач, меҳрибон ва раҳмли Аллоҳ таолодан мағфират сўраш жуда муҳимдир.
*** Таҳорат олишга сабаб ва унинг ҳукми ***
Фақат таҳоратли ҳолда бажарилиши зарур бўлган амал таҳорат олишнинг сабабидир. Бу таҳоратнинг дунёвий ҳукми. Ухровий ҳукми эса, охиратда савоб олишдир.
*** Таҳоратнинг вожиб бўлиш шартлари ***
Таҳорат вожиб бўлишининг еттита шарти бор:
*** Таҳоратнинг дуруст бўлиш шартлари ***
Таҳорат дуруст бўлиши учун уч шарт мавжуд:
*** Таҳоратнинг комил бўлишига доир ҳукмлар ***
Қалин соқолнинг ўзини ювиш, сийрак соқолларнинг тагига, терисига сув етказиши керак. Соқолнинг ўсиб, юзнинг доирасидан ўтган қисмини ва лабнинг оғиз юмилганида кўринмайдиган ички қисмларини ювиш шарт эмас.
Орасига сув тегмас ҳолда бир-бирига ёпишган бармоқлар орасини очиб ювиш, бармоқ учларини ёпиб қўйган узун тирноқлар ва ёпишиб қолган хамир, асал муми, ёғли бўёқ каби нарсалар остита сув етказиш лозим.
Бармоқлардаги тор узуклар, аёлларнинг сирғаларини тагига сув етиши учун қимирлатиб қўйиш вожиб. Оёқларнинг дори сурилган ёриқ, яра жойларини ювиш зарарли бўлса, дори устидан оҳиста ювиш кифоя. Таҳорат олганидан сўнг, устара теккизилган жойларни такрор ювиш, (бош каби масҳ тортиладиган жойларни) масҳ қилиш, олинган тирноқ ва мўйлаб ўрнини ювиш шарт эмас.
*** Таҳоратнинг суннатлари ***
Таҳоратнинг ўн саккизта суннати бор. Улар қуйидагилар:
Охирги тўрт суннатни мустаҳаб деганлар ҳам бор.
*** Таҳорат одоби ***
Таҳоратнинг ўн тўрт одоби бор:
*** Таҳорат олаётганида қуйндаги олти ҳолат макруҳдир:
*** Таҳорат турлари ***
Таҳоратнинг уч тури мавжуд: фарз таҳорат, вожиб таҳорат, мустаҳаб таҳорат.
Изоҳ: Ҳазрати Билолдан, розийаллоҳу анҳу, ривоят қилинган ҳадисга кўра, Пайғамбаримиз, соллаллоҳу алайҳи ва саллам, бир кеча тушларида жаннатда такуня (таҳорат учун ёғоч пойафзал кийган Ҳазрапш Билолнинг қадам товушларини эшитганларини айтдилар. Уйғонгач, Ҳазрати Билолдан қайси хайрли амали учун бундай мартабага эришганини сўрадилар. Билол Ҳабаший бунга жавобан шундай деди: "Ҳар қачон, таҳоратим бузилса, дарҳол таҳорат қилиб, икки ракат намоз ўқир эдим".
Жунуб бўлган киши ейиш, ичиш, ухлаш ёки такрор қўшилишни хоҳлаганида.
*** Таҳоратни бузадиган нарсалар ***
*** Таҳоратни бузмайдиган нарсалар ***
Қуйидаги нарсалар таҳоратни бузмайди:
КЕЙИНГИ МАВЗУЛАР:
Ғуслни вожиб қиладиган нарсалар;
Ғуслнинг ҳикматлари;
Жунуб бўлгач, нима учун ғусл қиламиз?
Ғуслни вожиб қилмайдиган нарсалар?
Ғуслнинг фарзлари;
Ғуслнинг суннатлари;
Ғусл одоби ва макруҳлари;
Суннат бўлган ғусл турлари;
Қуйидаги ўн олти ҳолатда ғусл қилиш мустаҳабдир;
Такрорлаш учун саволлар;
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Мактабимизда буфет бўлар эди. Ўша тарафдан ажойиб ҳидлар келардида ўзиям... Чўнтагимизда беш-ўн тийин пулимиз бўлса, катта танаффус бўлди дегунча ўша ёққа югурардик. Кулча, «қуш тили», икрали нон 5 тийин эди. Майизли булочка 10 тийин. «Трубочка» – 15 тийин. Иссиқ овқат учун 20 тийин керак эди. Бунча пул менда камдан-кам бўларди. Шунинг учун кўпинча, кулча ёки усти шакарли, тил шаклидаги «қуш тили» олар эдим.
Буфетимизда иккита аёл галма-гал ишларди. Бири, қўполлиги учун ҳамма ёмон кўрадиган – Шарофат опа (исм ўзгартирилди), иккинчиси жуда мулойим, болаларга меҳрибон, кичкинагина фариштасифат, татар аёли – Ҳадия опа эди. Бу аёл бизнинг қўшнимиз Карим аканинг аёли эди. Икковларини ҳам Аллоҳ раҳматига олган бўлсин.
Патнисда тахланган «қуш тили» ҳар хил бўлар эди. Орасида қийшиқ ёки чети куйганлари ҳам бўлар эди. Шарофат опадан оладиган бўлсам, негадир, «қуш тили»ларнинг орасидан энг ёмонини танлаб олиб берар эди. Индолмасдим...
Ҳадия опа эса, навбатда болалар кўп бўлишига қарамасдан, эринмай, «қуш тили»ларнинг орасидан энг яхшисини танлаб, жилмайиб берар эдилар. Ҳаммага ҳам шундай қилардилар. Бир куни онамга шуни айтдим.
– Ҳадия опа жуда яхши хотин-а, ойи?
– Ҳа, яхши аёл. Нега унақа деяпсан?
– Нарса олсам доим энг яхшисини олиб берадилар. Шарофат опа эса, энг ёмонини танлаб берадилар.
Онам бирпас ўйлаб туриб:
– Бир кунда патнисдаги ўша «қуш тили»ларнинг ҳаммаси сотиб бўлинадими? – деб сўрадилар.
– Ҳа, тўртинчи соатдан кейин борсам битта ҳам қолмаган бўлади.
– Қара, Шарофат опа ҳар бир болага патнисдаги «қуш тили»ларнинг энг ёмонидан бошлаб сотиб тугатади. Ҳадия опа эса ҳар бир болага энг яхшисидан бериб тугатади. Ўша қийшиқ «қуш тили» ҳам қолиб кетмайди. Тўғрими? Иккови ҳам бор «язик»ларнинг ҳаммасини сотиб тугатишади. Лекин, биттаси «ёмон хотин» деб танилади. Ҳамма уни ёмон кўради. Иккинчиси эса, «яхши хотин» бўлиб танилади. Ҳамма уни яхши кўради. Энди ўзинг хулоса қил, болам....
Онам раҳматлининг мана шу гаплари менга зўр дарс бўлган. Биров билан олди-берди қилаётганимда доим шу қоидани эслайман. Дўконимда иккита бир хил маҳсулотнинг энг яхшисини кўрсатишга ҳаракат қиламан. Иккинчиси ҳам қолиб кетмайди. Бир одамга иккита нарсадан яхшироғини берган бўламан. Иккинчисига эса, қўлимдаги борини берган бўламан.
Айниқса, пул олди-бердисида шундай қилсангиз, ҳаммага ёқади. Дейлик, бировга икки миллион сўм беришингиз керак. Сизда ҳар хил миқдордаги қоғоз пуллар бор. Минг сўмликдан то 200 минг сўмликкача. Мижоз кўриб турибди. Сиз унга пулларингиз орасидан энг йиригини, уларнинг ҳам орасидан ҳолати энг янги бўлганини беришга одат қилинг. Шунда рўпарангиздаги инсонда бу ишингиз билан жуда яхши таассурот қолдирасиз. Эски пулларнинг ҳам жойи чиқади, албатта. Ишлатилмай қолиб кетмайди.
Шу қоидага бир амал қилиб кўринг-а!
Шоолим Шомансуров
«Ҳилол» журнали 4(61) сон