Саудия Арабистони Подшоҳи таклифига биноан ўзбекистонлик бир гуруҳ уламолар ва илм-фан соҳасининг етук намоёндалари муборак ҳаж амалларини адо этиб, она-Ватанга қайтиб келдилар.
Ушбу меҳмонларга бошчилик қилган Ўзбекистон мусулмонлари идораси раиси маслаҳатчи Абдуҳаким қори Матқулов муборак сафар таассуротларини қуйидагича баён этдилар:
– Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм. Аллоҳ таолога битмас туганмас ҳамду саноларимиз, Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васалламга беадад дуруду саловотларимиз бўлсин!
2019 йилги муборак Ҳаж ибодатини диёримизнинг энг етук уламолари билан Саудия Арабистони подшоҳининг таклифига биноан бориб, Алҳамдулиллаҳ, адо этиб келдик.
Бутун дунё ҳожилари билан биргаликда, авваламбор, Каъбаи муаззамада, Мино, Муздалифа, Арафот тоғларида гарданимиздаги Ҳаж ибодатини адо этиш билан бирга ўзимиз, оиламиз, юртимиз ҳақида, юртимизда бўлаётган ислоҳотлар, яхшиликлар, янгиликларнинг давомли бўлишини, юртимиз бунданда гўзал, дунёдаги энг етук давлатлардан бири бўлишини Аллоҳ таолодан дуою илтижо қилиб сўрадик.
Биз, авваламбор, Ўзбекистон мусулмонлари идораси, Дин ишлари бўйича қўмитаси ва хусусан, Юртбошимизга алоҳида барчамизнинг ташаккурларимиз бор. Албатта, у кишининг ҳақларига дуода бўлдик. Юртимиздаги ислоҳотлар давомли ва халқимизга манфаатли бўлишини Аллоҳ таоло Ўзи насиб айласин!
Ҳаж ибодатини Ўзбекистондан борган барча ҳожиларимиз бутун дунё ҳожилари билан биргаликда чиройли ҳолатда адо этишди.
Шунингдек, биз уламоларимиз билан биргаликда Мадинаи Мунавварага сафар қилиб, Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васалламнинг қабрларини зиёрат қилдик. У ерда ҳам ҳожилар билан бирга ўзимиз, оиламиз, барча мўмин-мусулмонлар номидан Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васалламга дуруд, саловот ва саломларни етказдик. Барчанинг ҳақига дуолар қилдик.
Мана, Алҳамдулиллаҳ, бугун 17 август куни юртимизга соғ-саломат қайтиб келдик.
Гуруҳимиз асосан диний мадрасаларимиз ва олий ўқув юртларимиз, Ислом академиясида ёшларга таълим-тарбия бераётган устозлар, мударрислардан иборат.
Келажакда, инша Аллоҳ, бу устозларимиз ёшларимизга илм, маънавият, маърифат, тарбия бериб, Динимизга, ватанимизга садоқат билан хизмат қиладиган кадрларни етиштирадилар.
Аллоҳ таоло барчамизнинг адо этиб келган Ҳажимизни муборак айласин! Бундан кейинги йиллардан ҳожиларимизнинг сони кўп бўлишини Парвардигорнинг Ўзи насиб айласин!
Ассаламу алайкум ва роҳматуллоҳи таъалаа ва барокатуҳу.
Абу Бакр розияллоҳу анҳунинг муҳаббати
Буюк саҳобий Абу Бакр розияллоҳу анҳу бундай дейдилар: “Биз ҳижратда эдик. Мен жуда чанқаб турган эдим. Озгина сут олиб келиб Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга узатдим ва: “Ё Аллоҳнинг Расули, ичиб олинг”, дедим. Расулуллоҳ ичдилар-у, менинг чанқоғим қонди”.
Бу гаплар айнан ҳақиқат. Абу Бакр розияллоҳу анҳу чин дилдан шундай дедилар. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ичдилар ва Абу Бакр розияллоҳу анҳунинг чанқоқлари қонди. Бу муҳаббатнинг гўзаллигини ҳис қила оляпсизми? Бу ўзгача, хос бир муҳаббатдир...
Савбон розияллоҳу анҳунинг муҳаббати
Пайғамбар алайҳиссалом дастёрлари Савбон розияллоҳу анҳунинг олдида кун давомида бўлмадилар. Набий алайҳиссалом қайтиб келганларида Савбон розияллоҳу анҳу у зотга қараб: “Эй Аллоҳнинг Расули, мени ёлғиз ташлаб кетдингиз”, деди-да, йиғлаб юборди. Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Шунга йиғлаяпсанми?” – дедилар. Савбон розияллоҳу анҳу: “Йўқ, Расулуллоҳ! Лекин жаннатда сизнинг ва ўзимнинг мартабамни ёдга олиб қўрқиб кетдим. Аллоҳ таолонинг мана бу ояти эсимга тушди: «Кимда-ким Аллоҳ ва Пайғамбарга итоат этса, ана ўшалар Аллоҳнинг инъомига эришган зотлар, яъни, пайғамбарлар, сиддиқлар, шаҳидлар ва солиҳ кишилар билан биргадирлар. Улар эса энг яхши ҳамроҳлардир»[1]. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Хурсанд бўлавер! Сен ҳам ўзинг муҳаббат қўйганлар билан биргасан”, дедилар.
Савод ибн Ғозийянинг муҳаббати
Савод ибн Ғозийя Уҳуд ғазоти кунида қўшиннинг марказида турарди. Набий алайҳиссалом қўшинга қарата: “Сафларни ростланглар, тўғри туринглар!” – дедилар. Қараб борар эканлар Набий алайҳиссалом Савод розияллоҳу анҳунинг тўғри турмаганини кўриб: “Ростлангин, эй Савод!” – дедилар. Саҳобий: “Хўп”, деди-ю, бироқ тўғирланмасдан тураверди. Пайғамбар алайҳиссалом у томонга яқинлашиб, қўлларидаги мисвоклари билан саҳобийнинг биқинига ниқтаб: “Савод, тўғри тургин!” – дедилар. Савод: “Оғриттингиз, Расулуллоҳ! Аллоҳ таоло сизни ҳақ ила юборган бўлса, энди мен сиздан ўч олишим учун имкон беринг”, деди. Пайғамбаримиз алайҳиссалом қоринларини очиб: “Қасосингни олвол, Савод”, дедилар. Савод розияллоҳу анҳу эгилиб қоринларини ўпа бошлади ва: “Ё Аллоҳнинг Расули, бугун шаҳидлик кунидир, шунинг учун ҳам охирги онларимда танам сизнинг муборак танангизга тегиб қолишини хоҳладим”, деди.
Жобир ибн Абдуллоҳ розияллоҳу анҳумодан ривоят қилинади: “Минбар ясалмасидан аввал Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам хурмонинг танасига суяниб хутба қилар эдилар. Бир муддат ўтиб, минбар жойлаштирилганидан сўнг Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам минбарга кўтарилдилар. Шунда ўша хурмо танасидан (ёш боладай) ўксик овоз чиқди. Уни, ҳатто биз ҳам эшитдик. Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам келдилар-да, унга қўлларини теккиздилар. Зум ўтмай у тинчиб қолди” (Имом Бухорий ривояти).
Ҳассон Шамсий Пошонинг
“Жаннат бўстонидаги оилавий оқшомлар” номли китобидан
Ғиёсиддин Ҳабибуллоҳ, Илҳом Оҳунд, Абдулбосит Абдулвоҳид таржимаси.
[1] Нисо сураси, 69-оят.