Масжидлар Аллоҳ таолонинг ердаги уйларидир. Уни обод этиш ҳар бир мусулмон учун улкан ажру савобдир. Масжид қурилган жойда қут-барака бўлади.
Жорий йилнинг 16 июль куни Тошкент вилояти Қибрай туманидаги "Чинобод" маҳалласида фаолият юритиб келаётган "Машариб ота" жомеъ масжидининг эски, яроқсиз ҳолга келиб қолган биноси ўрнида, замонавий, намозхонларга ҳар томонлама қулай ва барча шароитларга эга қилиб янгидан қурилиши учун биринчи ғишт қўйиш маросими бўлиб ўтди.
Маросимда Тошкент вилояти бош имом-хатиби Хайруллоҳ домла Турматов, туман имомлари, маҳалла оқсоқоллари ва фаоллари иштирок этди. Илк ғишни қўйиб берган Хайруллоҳ домла Турматов йиғилганларга юртимизда дин ривожи йўлида амалга оширилаётган ислоҳотлар ва мусулмонларга ибодат қилишлари учун ташкил этилаётган шароитлар ҳақида тўхталар эканлар, бу айниқса кўркам ва замонавий тарзда қайта қурилаётган масжидларда айниқса намоён бўлаётганини таъкидладилар. Бу, ўз навбатида, юртдошларимиз қалбига шодлик улашиб, неъматга шукроналик ҳиссини зиёда қилаётганини баён қилдилар.
Ўзбекистон мусулмонлари идораси Матбуот хизмати
Ўқилиши: Шаҳидаллоҳу аннаҳу лаа илаҳа илла ҳува вал малааикату ва улул илми қооиман билқисти лаа илаҳа илла ҳувал ъазийзул ҳакийм.
Маъноси: "Аллоҳ адолат ила туриб, албатта, Ундан ўзга илоҳ йўқлигига шоҳидлик берди. Фаришталар ва илм эгалари ҳам гувоҳлик бердилар. Ундан ўзга илоҳ йўқ. У азиз ва ҳаким Зотдир" (Оли Имрон сураси, 18-оят).
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам дедилар: "Ким ушбу оятни ўқиб, охирида "Аллоҳдан бошқа илоҳ йўқ эканлигига мен ҳам гувоҳман" деса, Аллоҳ таоло ушбу оятнинг ҳарфлари ададича фаришталарни қиёмат кунигача ўша кишининг ҳаққига истиғфор айттириб қўяди".
У зот алайҳиссалом бошқа ҳадисда бундай деганлар: "Ким уйқуга ётишидан олдин ушбу оятни ўқиса, Аллоҳ таоло етмиш мингта фариштани яратади ва улар қиёмат кунигача ўша кишининг ҳаққига истиғфор айтиб турадилар".
Абу Ғолиб айтадилар: "Мен Куфага тижорат қилиш учун борганимда Аъмашга қўшни бўлиб турдим. Шунда у кишини ҳар кеча ушбу оятни такрор ва такрор ўқигани ва ундан кейин: "Мен ҳам Аллоҳ гувоҳлик берган нарсага гувоҳман, мен ушбу гувоҳлигимни Аллоҳга омонат қилиб топшираман. Қиёмат кунида Аллоҳ таоло менга омонатимни қайтаргай" деганларини эшитар эдим.
Шунда у кишидан бунинг сабабини сўраганимда, айтган эдилар: "Абу Воил менга Ибн Масъуддан ривоят қилиб айтган, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам бундай деганлар: "Ким ушбу оятни ўқиб, охирида ушбу калималарни айтса, қиёмат кунида Аллоҳ таоло унга хитоб қилиб бундай дейди: "Бандам менга берган ваъдангда турдинг, яъни тавҳидда, Мен ҳам Ўз ваъдамда тураман. Эй, малоикаларим! Жаннатнинг ҳамма эшикларини очинглар, бу бандам хоҳлаган эшигидан кирсин", дейди".