Аллоҳ таоло Қуръони Каримда шундай марҳамат қилган:
وَقَضَى رَبُّكَ أَلاَّ تَعْبُدُواْ إِلاَّ إِيَّاهُ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَاناً
“Роббинг фақат Унинг Ўзигагина ибодат қилишингни ва ота-онага яхшилик қилишнигни амр этди” (Исро сураси, 23-оят).
Машаққатли лаҳзаларда, ишинг осонлашишини, машаққатинг аришини дуо қилиб сўраб, ёнингда турадиган — онанг.
Бемор бўлиб турганингда, шифо сўраб, дори ичириб, пешонангни силаб, ёнингда турадиган — онанг.
Йиғлаётганингда, кўз ёшларингни артиб, «Нега йиғлаяпсан?» деб ёнингда турадиган — онанг.
Ишинг орқага кетиб, сен учун жонини «фидо» қилмоқчи бўлганлар йўқолиб қолганда, ёнингда турадиган — онанг.
Хурсанд бўлганингда, шодлигингдан севиниб, юзида табассум билан ёнингда турадиган — онанг.
Қўполлик билан хафа қилсанг ҳам дарров кечириб, «Ўз боламдан хафа бўлармидим» дея бағрига босадиган ҳам — онанг.
Дилини оғритиб, дунёни кўзига тор қилиб юборганингда ҳам сени қарғамайдиган, балки “Сени туғмай мен ўлай” дея ўзини ёмонлайдиган ҳам – онанг.
Жаннатга киришинг учун биринчи бўлиб рози қилишинг керак бўлган инсон ҳам – онанг.
Дуоларингда ўзингдан аввал эсга олишинг лозим бўлган инсонинг ҳам – онанг.
Қорни оч бўлса ҳам, таомини сенга узатадиган, усти юпун бўлса ҳам сенинг янги либос кийишингни истайдиган, ўзи кўрмаган кунларни кўришингни юрагининг туб-тубидан хоҳлайдиган инсон ҳам – онанг.
Аллоҳ таоло ота-оналаримизни Ўз паноҳида асраб, вафот этганларини раҳматига ғарқ этсин!
Нозимжон Иминжонов тайёрлади
Қиёмат куни баъзилар ўйлаганидек даҳшатли эмас, балки у Кун аҳдига содиқ бўлган ва ўша Кун учун амал қилганлар учун ажойиб ва гўзал кун бўлади: “Уларни буюк даҳшат маҳзун қилмас” (Анбиё сураси, 103-оят).
Улар қайта тирилганларида ва фаришталар уларни кутиб турганини кўрганларида, у Кун ажойиб кун бўлади: “Фаришталар уларни: «Бу сизларга ваъда қилинган кунингиздир», – дея кутиб олурлар” (Анбиё сураси, 103-оят).
Улар шодликдан бутун оламга жар солганда у Кун ажойиб кун бўлади: “Мана, менинг китобимни ўқиб кўринглар!” (Ҳааққо сураси, 19-оят).