Ривоят этишларича, бир комил вафоти олдидан ўғлига: “Ўғлим! Бир насиҳатим бор, агар қабул айлаб, унга амал қилсанг, икки оламда Холиқнинг ва махлуқнинг мақбули бўласан, ҳар қандай ҳолатда саодат ва саломат бўласан”, дебди. Ўғли: “Буюринг, отажон”, деб жон қулоғини тутибди. Ўлим олдида турган отаси: “Ўғлим, шам каби бўл, – дебди ва ортидан давом этиб, – бу сўздаги ҳикматни кимдир сабр билан, кимдир ризо билан талқин қилибди. Ризо билан талқин қилган муродига етибди. Зеро, сабр мусибатдан етишган аламни бартараф этиб, фарёд ва фиғон қилишнинг олдини олади. Ризо эса балодан асло йироқ бўлмайди. Чунки мўмин пилик оташидан узоқ бўлмагани боис тутун ва исидан азият кўрмаслигига далолат қилмишдирки, у комилнинг дарҳол “ўғлим, шам каби бўл”, дея амр этиши қазода ризони ўғлига тушунтирмиш. Зеро, мақоми сабрдан мақоми ризо аълодир. Сабр билан ризога эришган Мавлога етади.
Муҳаммад Зоҳид ҚЎТҚУнинг “Сабр” китобидан
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм
Камтарлик либосининг қиёси йўқ, уни ҳеч нарсага таққослаб бўлмайди. Аллоҳга дуо қилишнинг энг самарали йўли бу – камтарликдир. Имом Аҳмад Рифоий ўзининг китобларидан бирида бундай дейдилар: “Аллоҳга олиб борадиган йўл иккита қадамдан иборатдир. Биринчи қадамда, оёқингизни бўйнингизга қўясиз, иккинчисида эса, Аллоҳ таолога тўғридан-тўғри мурожаат қиласиз. Бўйингга оёқни қўйиш нима дегани? Яъни бу камтар бўлишни англатади. Камтарлик одамлар учун эмас, балки Аллоҳ азза ва жалла учундир.
Яна бошқа олимлардан бири, ҳозир исмлари эсимда йўқ, айтадилар: Аллоҳ таолога олиб борадиган йўлларни кўрдим. Уларнинг аксарияти тирбанд экан. Камтарлик йўлига назар солдим, унинг бўш, очиқ ва қисқа эканини кўрдим. Нима учун?
Агар сиз амалларингиз билан мағрурланиш йўлидан ўтмоқчи бўлсангиз, қанчадан-қанча одамлар ўзларининг амаллари билан мағрурланишининг гувоҳи бўласиз.
Агар сиз Аллоҳ ризолиги учун курашиш, жанг қилиш йўлидан ўтсангиз, ўзингиздан фахрланишни сезасиз. Албатта ҳар бир инсон бундан фахрланиши мумкин. Бундай қиладиганлар кўп.
Агар сиз Аллоҳ розилиги учун мол-дунё, маблағ сарфлаш, эхсон, хайрия қилиш йўлидан ўтмоқчи бўлсангиз. Ё Аллоҳим мен фалон нарсаларни берганман, камбағалларга миллион пул сарфладим дейишингиз мумкин. Бунда ҳам нафс ўзини-ўзи мағрур ҳис қилади ва бундай қиладиганлар ҳам кўп.
Аммо камтарлик йўли билан Аллоҳнинг розилигини излайдиган киши ўзини ожиз ва кучсиз ҳис қилади. Аллоҳнинг ҳақларини, ибодатларини бажаришда ўзининг нуқсон, камчиликларини кўради. Бу ажойиб туйғу, ажойиб. Бу туйғуни ким сезиши мумкин? Қалби кирлардан холи бўлганлар. Улар ўзини ҳеч нарсага, ҳеч нарсага қодир эмасликларини англайдилар. Аммо Аллоҳ таоло улар учун ҳамма нарсани пайдо қилади.
Доктор Муҳаммад Саид Рамазон Бутий
раҳимаҳуллоҳ маърузаларидан Даврон Нурмуҳаммад таржимаси