Муборак Рамазон ойи Аллоҳ таоло бошқа ойлардан афзал қилган, хослаган ойдир. Бу ойда Қуръони карим одамларга ҳидоят ўлароқ, ҳидоят далиллари ўлароқ нозил бўлган. Бу ойда Аллоҳ таоло наздида энг афзал кеча – Лайлатул қадр бор. Бу ойда илоҳий раҳматлар нозил бўлади, мусулмонлар покланади. Бу ой – илоҳий мукофотларга эга бўлинадиган мавсумдир. Унинг биринчи ўн кунида Аллоҳ таоло ўз бандаларини раҳматига дохил қилади, ўртасида уларни мағфират қилади. Зеро, бу ойда бандаларининг Ўзининг розилигини истаб кундузлари рўзадор, кечалари намоз билан қоим бўлганларини кўриб, уларни мағфират қилади. Бу ойнинг учинчи ўн кунлигида эса, Аллоҳ таоло бандаларини дўзахдан озод этади.
Мусулмон киши бу ойда Аллоҳ таолонинг ўз бандаларига туширган раҳматини ҳис қилади. Бу раҳмат қуйидаги ишларда кўринади:
Абдурасул ҚАЮМОВ,
Тошкент шаҳар Чилонзор тумани
“Муҳсинхон тўра эшон” жоме масжиди
имом-хатиби
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам йигитлик ёшларини қаршилашлари билан ризқ йўлида ҳаракат қила бошладилар. У зот кейинчалик ўзлари ҳақида бундай деганлар: “Мен Макка аҳлининг қўйларини арзимаган чақалар эвазига боқиб берардим”.
Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ризқ ва озуқа топиш мақсадида чўпонлиқ қилишларида учта муҳим ибрат бор:
1) У зотнинг амакилари Абу Толиб жуда ҳам меҳрибон ва ғамхўр эди. Лекин, Расулуллоҳ алайҳиссалом имконлари етганича амакиларига кўмаклашар эдилар. Гарчи топаётган фойдалари амакилариникига нисбатан жуда оз бўлса ҳам, бу нарсада ташаккур билдириш, имкон қадар ёрдамлашиш ва гўзал муносабат бор эди.
2) Аллоҳ таолонинг илоҳий ҳикмати бизга: инсон ўз қўли билан касб қилиб топган нарсалари энг тотли ва лаззатли эканини билдирмоқда. Энг қадрсиз ва ёмон нарса эса қийинчилик ва машаққатсиз топилган мол-дунё эканига ишора қилмоқда.
3) Агар инсонларни тўғри йўлга етакловчи насиҳат қилиши ортидан инсонларнинг қўлига қараб қолса, унинг эслатмалари ҳеч қандай қийматга эга бўлмайди. Шунинг учун ҳар бир инсоннинг қасб-ҳунари бўлиши керак. Шундагина инсонлардан бирортаси унга на миннат қилади ва на унинг тилини қиса олади.
Солиев Элёрбек Муҳаммад Мусо ўғли,
“Файзуллахўжа ўғли Муродхожи” жоме масжиди имом-ноиби.