Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам шундай деб марҳамат қилдилар: “Кимки ҳар бир (фарз) намоз орқасидан Аллоҳга 33 марта тасбеҳ, 33 марта ҳамд, 33 марта такбир айтиб, юзинчисида “Лаа илааҳа иллаллоҳу ваҳдаҳу лаа шарийка лаҳу лаҳул мулку валаҳул ҳамду ваҳува алаа кулли шайъин Қодийр” деб айтса, гуноҳлари денгиз кўпигидек кўп бўлса ҳам кечирилади”. Имом Молик, Муслим, Абу Довуд, Насоий, Табароний ривоят қилишган.
Бу ҳадисга яхшилаб эътибор берайлик! Гуноҳларнинг кўплиги денгиз кўпигига ўхшатилмоқда. Маълумки, бу кўпик жуда кўп бўлиб, денгиз мавжлангани сари ундаги кўпик миқдори ҳам ошиб боради. Ҳадисда ана шундай кўп миқдордаги гуноҳлар ҳам кечирилиши айтилмоқда.
Банданинг денгиз кўпигичалик кўплаб гуноҳлари кечирилиши учун у ҳар бир фарз намоз орқасидан Аллоҳ таолога 33 марта тасбеҳ айтиши керак. Тасбеҳ – Аллоҳ таолони пок деб ёд этишдир. Яъни СУБҲАНАЛЛОҲ дейишдир. Кейин 33 марта ҳамд айтиши лозим. Яъни АЛҲАМДУЛИЛЛАҲ дейиши лозим. Ундан сўнг 33 марта такбир айтиши зарур. Яъни АЛЛОҲУ АКБАР дейиши керак. Мана шу билан саноқ тўқсон тўққизта бўлади. Охирида, яъни юзинчисида ЛАА ИЛААҲА ИЛЛАЛЛОҲУ ВАҲДАҲУ ЛАА ШАРИЙКА ЛАҲУ ЛАҲУЛ МУЛКУ ВА ЛАҲУЛ ҲАМДУ ВАҲУВА АЛАА КУЛЛИ ШАЙЪИН ҚОДИЙР деб айтиши шарт. Зикрларни мана шу тарзда айтган одамнинг кўплаб гуноҳлари мағфират қилинади.
Биз, Ўзбекистон мусулмонлари намозларимиз охирида юқоридаги зикрларни ҳадиси шарифда кўрсатилган тартибда ва ададда айтишни одат қилганмиз. Намозни жамоат билан ўқиган киши ҳам, ёлғиз ўзи ўқиган киши ҳам бу зикрларни айтади. Буларни айтишга кўп вақт кетмайди. Имкон қадар ушбу зикрларни фарз намозлардан кейин қолдирмай айтишга ҳаракат қилайлик!
Нозимжон Иминжонов
Аллоҳ таоло айтади: "Уларни (Аллоҳнинг) Ўзи уларга танитган жаннатга киритур" (Муҳаммад сураси, 6-оят).
Имом Табарий раҳимаҳуллоҳ: "Жаннат аҳли жаннатдаги уйларини таниб олишади. Ҳатто бир киши жаннатда ўз уйига дунёдаги уйига келгани каби бориб олади", деди.
Ибн Касир раҳматуллоҳи алайҳи: "Яъни, улар жаннатда ўз манзилларини осон топадилар", деди.
Имом Қуртубий раҳимаҳуллоҳ: "Бу оят мўминларга берилган улуғ бир муждадир. Чунки дунёда улар сабр қилдилар, иймонларини мустаҳкам тутдилар. Энди жаннатда ўз маконларини Аллоҳнинг ҳидояти билан осонгина топадилар. Бу Аллоҳнинг уларга лутфидир", деди.
Аллоҳ таоло мўминлар ва тақводорларни Ўзи уларга тавсифлаб, таърифлаб берган жаннатга киритади. Бу жаннат улар учун аввалдан тайёрланган ва улар унда ўз манзилларини худди дунёдаги уйларини билгандек, осонгина топадилар.