“...Сўнгра, шундан кейин қалбларингиз қаттиқ бўлди, улар тошдек ёки тошдан ҳам қаттиқ...” дейилади Бақара сурасининг 74-оятида.
Дунё олимлари кўп йиллардан буён Руминия ҳудудида ақл бовар қилмас ҳодисанинг гувоҳи бўлмоқдалар. Сирли ҳодисанинг сабаби эса ўсувчи тошлардир. Уларни ҳаракатланувчи ёки жонли тошлар, деб ҳам аташади. Ўткир қирралардан мосуво ана шу антиқа тошлар ёмғир ёғиши билан катталаша бошлайди. Қарабсизки, миттигина тошча бир қанча вақт ўтгач, бир неча тонна келадиган йирик тошга айланади.
Тошни ёриб кўрсангиз унинг ичи одатдаги тош таркибидек эмас, балки дарахтларни кесганда кўзга ташланадиган манзарани эслатади. Ғаройиб тошларнинг марказий нуқтаси яққол кўзга ташланади ва уни кўплаб ҳалқалар ўраб олган. Олимларнинг аниқлашларича, тошлар турли хил минерал тузлардан таркиб топган экан.
Фаҳмсиз, фисқу фужурга бой, иймондан айро, ихлосга бепарво, бажараётган хатти-ҳаракатларининг замирини тафаккур қилмайдиган қалблар, Раббимиз билдирганидек, тошдан ҳам қаттиқдир. Дарҳақиқат, раҳматга далолат қилувчи ёмғирлар ҳатто табиатдаги энг қаттиқ жисм ҳисобланган тошларни ҳам ўстиради, юмшатади. Бироқ инсоннинг ҳар лаҳзасига қўшиб тақдим этилган яхшилик қилиш имконияти баъзи қалбларни эритишдан, эгилтиришдан ожиз.
Юқоридаги оят аслида бани исроилга қарата нозил бўлган. Уларга изма-из мўъжизалар кўрсатилгандан сўнг уларнинг раббисига итоатсизлик қилганликлари оқибатида инган. Аммо мазкур оят моҳиятан бутун инсониятга тегишли. Атрофга тийрак назар солсак, кундузнинг кечадан ажраб чиқишида ҳам, қуёш, ой, Ер, юлдузларларнинг ҳаракатларида, инсон шуурининг аралашувисиз содир бўладиган ички аъзоларнинг батартиб фаолиятида ҳам мислсиз мўъжизаларни кузатишимиз мумкин. Кундалик ҳаётимизда, ҳар лаҳзамизда мўъжизаларни кўрмаслик имконидан четда эканмиз, ички ва ташқи оламимизда уларни гўзал суръатда тасдиқлашга интилайлик. Қалб қаттиқлигидан, унинг тошдек ёки тошдан ҳам қаттиқлигидан сақланайлик. Зеро, Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам огоҳлантирганларидек: “Одамларнинг Аллоҳдан энг узоғи қалби қаттиғидир” (Имом Термизий ривояти).
Мавжуда АБДУЛЛОҲ қизи
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Зайнаб бинти Хузайма онамиз розияллоҳу анҳо Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васаллам билан бирга жуда ҳам оз вақт яшаганлари ва эрта вафот этиб кетганлари туфайли у киши ҳақидаги маълумотлар оз ва бори ҳам ҳар хиллигини барча тарихчиларимиз таъкидлайдилар. Биз ҳам мазкур маълумотлардан хулоса чиқариб олишга ҳаракат қиламиз.
Зайнаб бинти Хузайма онамиз Маккаи Мукаррамада Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васалламнинг пайғамбар бўлишларидан тахминан ўн уч йил аввал таваллуд топганлар.
У кишининг оталари Хузайма ибн Ҳорим ибн Абдуллоҳ ал-Ҳилолий деган одам бўлган, оналари Ҳинд бинти Авф ибн Ҳорис ибн Ҳамота ал-Ҳумайрия бўлган.
Зайнаб бинти Хузайма онамиз вояга етгач, Абдуллоҳ ибн Жаҳш розияллоҳу анҳуга турмушга чиққанлар.
Ҳижратга амр бўлганда Зайнаб бинти Хузайма онамиз ҳам ҳижрат этиб келиб, ўз оиласи билан Мадинаи Мунавварада истиқомат қила бошлаганлар.
Бадр урушида Зайнаб бинти Хузайма онамиз ҳам ярадорларга қарашиб, фидокорлик кўрсатганлар.
Ҳижрий учинчи санадаги Уҳуд урушида у кишининг эрлари вафот этди. Шундан кейин Зайнаб бинти Хузайма ёлғиз қолдилар. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг бу аёлга раҳмлари келиб, у кишининг иддаси чиққач, ўзларига хотин қилиб олдилар. У зот Зайнаб онамизнинг маҳрларига тўрт юз дирҳам бериб, Оиша онамизнинг ҳужралари ёнига у киши учун ҳужра қурдилар. Шундай қилиб, Зайнаб онамиз мўминларнинг онаси деган шарафга ноил бўлдилар. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам Зайнаб онамизнинг сабрлари, жасоратлари, Аллоҳнинг дини йўлидаги фидокорликларини ана шундай тақдирладилар.
Зайнаб онамизнинг лақаблари Уммул Масокин (Мискинларнинг онаси) эди. У киши мискинларга кўп яхшилик қилганлари сабабли мана шу лақабни олган эдилар.
Зайнаб бинти Хузайма онамиз нубувват хонадонида бир неча ой яшаганларидан кейин дорулбақога риҳлат қилдилар. Бу аламли ҳодиса ҳижрий тўртинчи сананинг охирги чорагида бўлди. Ўшанда у кишининг ёшлари ўттизда эди.
Зайнаб бинти Хузайма онамиз розияллоҳу анҳонинг жанозаларини Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ўзлари ўқидилар ва Бақийъ қабристонига дафн қилдилар.
Аллоҳ таоло Зайнаб бинти Хузайма онамиз розияллоҳу анҳодан рози бўлсин!
«Ҳадис ва ҳаёт» китобидан