Жанубий Африка Республикасидаги университетлардан бирининг кириш жойига мана бу огоҳлантириш ёзиб қўйилган экан:

«Ҳар қандай халқни хонавайрон қилиш учун ядро бобмалари ёки узоқ масофага учувчи баллистик ракеталарга ҳожат йўқ. Балки таълим сифатини пасайтириб, талабаларга ёлғонга, шпаргалкага рухсат берилса, кифоя.

Ўқишни пул ва шпаргалка билан битириб, диплом олган шифокорнинг қўлида даволаниш курсларини ўтаган бемор ўлади.

Ўқишни пул ва шпаргалка билан битириб, диплом олган муҳандиснинг чизмаси асосида қурилган уйлар, бинолар қулаб тушади.

Ўқишни пул ва шпаргалка билан битириб, диплом олган ҳисобчининг қўлида пуллар йўқолади.

Ўқишни пул ва шпаргалка билан битириб, диплом олган судянинг қўлида адолат зое бўлади.

Ўқишни пул ва шпаргалка билан битириб, диплом олган муаллимнинг қўлида таълим олган ўқувчиларнинг миясига жаҳолат ёйилиб кетади.

Таълимнинг таназзули — халқнинг таназзулидир».

Нозимжон Иминжонов таржимаси