24 Ноябр, 2024, 23 Жумадул аввал, 1446
24 Ноябр, 2024, 23 Жумадул аввал, 1446
Кунларнинг бирида дўстимнинг уйига меҳмон бўлиб бордим, суҳбат қуриб ўтирган эдик чамаси тўрт ёшлик боласи келиб унинг бўйнига осилиб, ота бугун биз жаннатда бир қаср қурмадикку деди. Мен хато эшитдим деб ўйладим. У яна шу гапини такрорлади. Қолган фарзандлари келиб укалари айтган гапни такрорлашди. Шунда мен хайратда қолдим ва кузаттим. Дўстим менга фарзандаларим билан қандай қилиб жаннатда қаср қуришимизни кўришни хоҳлайсанми деди. Мен эса албатта хоҳлайман дедим. Шунда улар жамланиб ўтиришдида, Ихлос сурасини 10 марта ўқишди. Тугагач фарзандлар алҳамдулиллаҳ бугун биз жаннатда бир қаср қурдик деб хурсанд бўлишди.
Сўнг дўстим фарзандларидан у қасрда нима бўлишини хоҳлайсизлар деб сўради. Болалар бизни хурсанд қиладиган кўп нарсалар бўлишлигини хоҳлаймиз дедилар. Дўстим уларга “Ла ҳавла вала қуввата иллаа биллаҳ” ни айтди, улар ҳам бу дуони такрорлашди.
Дўстим яна болаларига савол берди. Қиёматда Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васалламни кўришни ва узотнинг ҳавзларидан сув ичишни хоҳлайсизларми? деди. Улар ҳа дейишди. Шунда дўстим уларга ташаҳҳуддан кейин ўқиладиган “Аллоҳумма солли ала Муҳаммад ва алаа аали Муҳаммад” ни ўқиб берди, фарзандалари эса такрорлашди.
Сўнг болалар хурсанд бўлиб, бири дарс қилишга, бири ўйинини давом эттиришга яна бири ишини тугатиш учун тарқалдилар.
Мен эса дўстимнинг фарзандларига Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васалламнинг суннатларини бу шаклда ўргатганлигидан жуда хайратланиб, мен ҳам фарзандларимга шу шаклда ўргатсам бўлар экан дея, уйга қайтдим.
Азиз дўстим сизнинг ҳам бу тарбия шаклини азиз фарзандаларингизга ўргатиш имконингиз бор.
Тошкент шаҳаридаги “Шайх Зайниддин” жомеъ масжиди имом хатиби Абдурахманов Яхё
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Ҳожи Имдодуллоҳ Маккий раҳматуллоҳи алайҳ бир куни илмий мажлисларида шундай дедилар: «Инсонга ҳаётда ғам, мусибат ва машаққатлар етади. Агар банда чуқурроқ ўйлаб кўрса, бу машаққат ва қийинчиликлар Аллоҳ таолонинг неъматлари эканини англайди. Масалан, беморлик ҳам бир неъмат. Фақирлик ва муҳтожлик ҳам неъмат. Қалб кўзи очиқ инсон бу нарсалар Аллоҳ таолонинг неъматлари эканини кўради. Ҳақиқатда, машаққат ва қийинчиликлар неъматдир. Аммо бизнинг қосир ақлимиз уларнинг неъмат эканини сиғдира олмайди».
Шу ўринда мусибат ва қийинчиликлар қандай қилиб неъмат бўлади? деган савол туғилади. Бу саволнинг жавоби ҳадиси шарифда келади. Унда айтилишича, Аллоҳ таоло охиратда машаққат ва мусибатларга сабр қилган бандаларига беҳисоб ажр-мукофотлар беради, ўшанда дунёда у қадар мусибатга учрамаган одамлар у бандаларни кўриб, кошки, ҳаёти дунёда бизга ҳам мусибат ва машаққатлар етганда эди, биз ҳам сабр қилган ва сабримизга мана шундай ажр-савоблар олган бўлар, бу кунда сабр қилувчилар билан бирга турар эдик, деб орзу қиладилар.
Ҳожи Имдодуллоҳ Маккий раҳматуллоҳи алайҳ шундай деб турганларида, мажлисга бир одам кириб келди. У ногирон бўлиб, турли хил дардларга мубтало эди. У келиб, Ҳожи Имдодуллоҳ Маккий раҳматуллоҳи алайҳга: «Менинг ҳаққимга дуо қилинг, Аллоҳ таоло менга бу машаққатлардан нажот берсин», деди.
Мавлоно Ашраф Али Таҳонавий раҳматуллоҳи алайҳ айтадилар: «Биз ўша мажлисда ҳозир эдик. Ўшанда ҳайрон бўлдик, Ҳожи Имдодуллоҳ Маккий раҳматуллоҳи алайҳ бутун мусибатлар ва қийинчиликларнинг неъмат эканини айтиб турибдилар. Бу ёқда эса бу одам ўзидан машаққат ва қийинчиликларнинг кетишини истаб дуо сўраяпти. Агар бу ногирон одамдан машаққатлар кетишини сўраб дуо қилсалар, у ҳолда неъматнинг зое бўлишини сўраган бўладилар-ку? Ҳожи Имдодуллох Маккий раҳматуллоҳи алайҳ шу пайт қўлларини дуога кўтардилар ва: «Аллоҳим! Ҳақиқатда, барча мусибат ва машаққатлар неъматдир. Лекин, Аллоҳим, биз ожизмиз. Сен бизнинг ожизлигимизга назар сол ва бу машаққат неъматини саломатлик неъматига алмаштириб бер!» деб дуо қилдилар».
«Насиҳатлар гулдастаси» китобидан
Иймон 
Намоз 
Рўза 
Закот 
Ҳаж 
Қуръон 
Ислом сабоқлари 
Aлоқа 