15 Январ, 2025, 15 Ражаб, 1446
15 Январ, 2025, 15 Ражаб, 1446
Қуйида келтириладиган фикрлар, ҳикматлар ижтимоий тармоқлардаги турли саҳифалардан олиб таржима қилинган. Бундан ташқари саҳобаи киромлар, улуғ олимлар, Яқин Шарқ, Осиё, Европа ва Америка мутафаккирларининг бир қатор фикрлари ҳам берилган.
*****
Отаси альцгеймер касаллиги билан оғриди. Ўғлидан:
— Отанг ўзи сени унинг ўғли эканингни биладими, эсидами? деб сўрашди. Шунда у:
— Бу муҳим эмас. Муҳими мен ҳалиям унинг ўғли эканимни биламан, деб жавоб берди.
Маълумот учун айтамизки, альцгеймер касаллиги билан оғриган одам хотирасидан айрилиб, ҳатто ўзининг кимлигини ҳам эслолмайди.
*****
Инсон ҳар қанча гўзал бўлмасин, агар хулқи, характери чатоқ бўлса, чиройи кўзга кўринмай қолади.
*****
Ёмон ўртоқ чивинга ўхшайди. Унинг ёмонлигини сени чақиб кетганидан кейин биласан.
Мустафо Манфулутий
*****
Қайси бир шахс илм ўрганишдан тўхтаса, у хоҳ йигирма ёш бўлсин, хоҳ саксон ёш бўлсин, ожиз, қари кишидир.
“Тарих муҳрлаган сўзлар”
*****
Ҳеч ким зулматни босиб ўтмай туриб тонгга ета олмайди.
“Тарих муҳрлаган сўзлар”
*****
“Тарих муҳрлаган сўзлар”
*****
Университетда баъзи фанларнинг имтиҳонида йиқилдим. Ўшанда бир дўстим ҳамма фанлардан муваффақиятли ўтган эди. Ҳозир у Майкрософт компаниясида муҳандис (инженер) бўлиб ишлаяпти. Мен эса ўша компаниянинг раҳбариман.
Билл Гейтс
*****
Сени ўлдирган киши деб фақат ўқ отиб ўлдирганни эмас, балки орзу-умидларингни ўлдирганни ҳам айтилади.
“Тарих муҳрлаган сўзлар”
*****
Кек сақлаш – муваффақиятсизликнинг энг охирги босқичидир.
“Тарих муҳрлаган сўзлар”
*****
Ҳатто шамоллар келиб узр сўраган тақдирда ҳам, шох синганича қолаверади.
“Тарих муҳрлаган сўзлар”
*****
Сукут – нафратнинг энг афзал таъбиридир.
“Тарих муҳрлаган сўзлар”
*****
Ишинг ўнгидан келганда дўстларинг сенинг кимлигингни билишади. Ишинг орқага кетганда сен ўзинг дўстларинг кимлигини биласан.
Иброҳим Фақий
*****
Донишмандлар, ақллилар жим тураверса, аҳмоқлар кўпайиб кетади.
“Тарих муҳрлаган сўзлар”
*****
Пул, мол сенга ҳақиқий дўстларни эмас, балки кўплаб “маданиятли” (яъни душманлигини сездирмайдиган) душманларни жалб этади.
“Тарих муҳрлаган сўзлар”
*****
Узлат, холи қолиш иккиюзламачиларнинг шовқин-суронидан афзалдир.
“Тарих муҳрлаган сўзлар”
*****
Одамлар бир-бирларига ўзларидаги мавжуд нуқсон миқдорича азият берадилар.
“Тарих муҳрлаган сўзлар”
*****
Уйингдаги муаммо сенинг ўзингга хос муаммодир. Гапиришдаги одобинг эса суҳбатдошларингнинг сендаги ҳаққидир. Ўзингнинг шахсий муаммоларинг ва ички изтиробларингни бошқалар билан қилаётган муомалангга аралаштирма!
“Тарих муҳрлаган сўзлар”
*****
Одамлар билан бўладиган илк муомалалардаги ўзини намунали тутишларга алданма. Математика фани ҳам ранг-баранг олмаларни ва ёнғоқларни бир-бирига қўшиш ва айиришдан бошланади.
“Тарих муҳрлаган сўзлар”
*****
Бошқаларга зиё улашган, аммо ўзини ёндириб, эритган шам каби бўлма.
“Тарих муҳрлаган сўзлар”
Интернет материалларидан тўплаб, таржима қилувчи
Нозимжон Иминжонов
Мен уйланган эдим. Аёлим паст бўйли, нимжон қоматли ва менга нисбатан кичик жуссали эди.
Мен эса Аллоҳни инояти ила спортчиларга хос қоматга эга, мушакларим бақувват ва салобатли эдим.
Хотинимнинг бўйи пастлиги учун мен унга кўп маротаба ҳазил-мазаҳ қилиб жиғига тегар, унинг устидан кулар эдим. Масалан, баъзан бирор нарсанинг ортига яшириниб олиб, у келганда қўққисдан олдида пайдо бўлиб қўрқитар эдим. Баъзан эса, унинг кундалик хотираларини қайд этиб борадиган дафтарини олиб, бўйи етмайдиган жойга қўйиб қўяр эдим ва бўйи пастлиги учун ололмай қийналаётганини кўриб ҳузурланиб кулар эдим.
Гоҳида телевизор кўраётганида, гоҳида эса, кечки овқатни тайёрлаётганида уни ҳар хил усулларда безовта қилиб ҳазил-мазаҳ қилар эдим.
Мен ҳазиллашиб уни безовта қилишни жуда яхши кўрар эдим, чунки унинг мендан қасос олишга урингани, лекин бунга кучи етмаганини кўриш ҳам менга завқ бағишлар эди.
Аввал бошида хотиним бундан ёқимли кайфият олганини кўрар эдим. Лекин вақт ўтиши билан у менинг болаларча қилиқларимдан безиб қолаётганини сеза бошладим.
Бир куни ишга бориш учун уйқудан эрта турдим. Қарасам, у нонушта тайёрлаётган экан. Ҳар доимгидек, уни ҳазиллашиб қўрқитдим. Шунда у қаттиқ қўрқув билан:
— Бу гал кечқурун уйга қайтганингизда, мени топа олмайсиз, — деди.
Мен уни ҳазиллашаяпти деб ўйладим, чунки ҳар сафар уни қўрқитганимда у шунақа таҳдид қилар эди.
Бироқ кечқурун уйга қайтиб келганимда, у йўқ эди. Уни чақирдим, у жавоб бермади. Яна ва яна чақирдим, аммо у ҳеч нарса демади.
Ҳамма ерни қидириб чиқдим, лекин уни топа олмадим. Охири ошхонага кириб, бир қоғозга кўзим тушди. Унда:
— Ўзингизни асранг, мен энди қайтмайман, — деган ёзувни кўрдим.
Шунда оёқларим бўшашиб, боса олмай қолдим. Бутун бошли танам қувватсизланиб, ўтириб қолдим, ўзимни ҳудди устимдан муздек сув қуйгандек ҳис қилдим.
Ўша пайтда мен дунёдаги энг заиф инсонлардан бирига айландим.
Ўша кичиккина жуссали, нозиккина хотиним менинг асосий қувват манбаим бўлганлигини, усиз мен ҳеч ким эмас эканлигимни англадим.
Деворга суянганча ўтириб, ҳудди онасини йўқотган гўдак боладай йиғладим...
Бир пайт овқатланиш столи остида қандайдир нарса қимирлаётганини кўриб қолдим ва ўша ердан паст овоздаги кулги эшитилди.
Ҳа, у эди! У ўша ерга яшириниб олган экан.
Шунда мен унга ўзимни отдим ва уни қаттиқ бағримга босиб қучоқлар эканман, кўзларимдан шашқатор ёш оқар эди.
У эса мени қўрқитишни уддалай олганидан қувониб ўзини кулишдан тия олмас эди.
Шундай қилиб, ўғрини қароқчи урди деганларидек, ўзимнинг ҳийлам ўзимга қарши ишлади. Шундагина тушундимки, ўша кучсизгина аёлимсиз мен дунёдаги энг заиф инсон эканман.
Ҳомиджон домла ИШМАТБЕКОВ
Иймон 
Намоз 
Рўза 
Закот 
Ҳаж 
Қуръон 
Ислом сабоқлари 
Aлоқа