Шифокорлар хулосаси: аксарият инсонлардаги сурункали касалликлар асосан руҳий бузилиш ёки зўриқишдан келиб чиқади ва айнан шунинг учун ҳам дарддан тузалиши қийин бўлади. Кузатувлар натижасида маълум бўлдики кўнглида ва онгида салбий фикрлар (ғараз, ҳасад ва алам) сақлайдиган инсонларда сурункали касалликлар тез шаклланади ва тузалиши ҳам қийин кечади. Бу тоифадаги инсонларнинг энг хавфлиси кишиларга нисбатан кечиримлилик ҳисси паст даражадагилардир. Кечиримлиларга нисбатан кечирмайдиган инсонларда бош мия, асаб ва юрак, шунингдек ошқозон билан боғлиқ сурункали патологик симптомлар кўп учрайди. Мазкур тоифадаги инсонлар аввало ички дунё ва фикрларини ижобий томонга ўзгартиришлари лозим.
Зеро, Аллоҳ таоло кечиримлилик хусусида биз бандаларга шундай марҳамат қилади:
“Агар сизлар (уларни) афв этсангизлар, койимасангизлар ва кечирсангизлар, у ҳолда, албатта, Аллоҳ (ҳам) мағфиратли ва раҳмлидир” (Тағобун, 14).
“Яхшилик билан ёмонлик баробар бўлмас. Сиз (ёмонликни) гўзалроқ (муомала) билан даф қилинг! (Шунда) бирдан сиз билан ўрталарингизда адоват бўлган кимса қайноқ (қалин) дўстдек бўлиб қолур” (Фуссилат, 34).
“... балки уларни афв қилиб, кечирсинлар! Аллоҳ сизларни мағфират қилишини истамайсизми?! Аллоҳ мағфиратли ва раҳмлидир.” (“Нур” сураси, 22-оят)
Ибн Аббос розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Аллоҳ учун ушбу ўн кунликда қилинадиган солиҳ амаллардан кўра севимлироқ амал йўқдир”, дедилар. Шунда: “Ё Расулуллоҳ, Аллоҳ йўлида жидду жаҳд қилиш ҳамми?” деб сўралди. У зот алайҳиссалом: “Ҳа, Аллоҳ йўлида жидду жаҳд қилиш ҳам. Фақат бир киши ўз жони ва моли билан чиқиб, ундан бирон нарсасиз қайтиб келса, бундан мустасно”, дедилар.
(Имом Бухорий, Абу Довуд, Термизий, Доримий, Ибн Можа ва Аҳмад ривояти. Ривоят лафзи Абу Довудга тегишли).