27 Феврал, 2025, 28 Шаъбон, 1446
27 Феврал, 2025, 28 Шаъбон, 1446
Бугунги кунда мамлакатимиз раҳбарининг кечиримлилик сиёсати натижаси ўлароқ турли диний экстремистик оқимларга адашиб кириб қолган ва ҳозирда ўз айбини тушуниб етган ҳолда Президентимиз авфи билан оиласи бағрига қайтарилган фуқароларни ижтимоий мослашуви масаласи муҳим омилга айланди. Уларни жамиятда ўз ўрнини топишига кўмаклашишда барча мутасаддилар ўз кўмагини кўрсатмоқда. Бироқ бир неча йилдан буён Ҳаж зиёратини адо этиш учун навбатда турган фуқароларнинг кўмакка мухтож кишилар тақдирига қараб турмай ёрдам беришлари таҳсинга сазовор. Шундай кўмак 7 йил озодликдан маҳрум этилган Шерзодбекка кўрсатилди.
Жаҳон иқтисодиёти ва дипломатия университетидаги ўқишидан ажралган, бир касбнинг бошини ҳам тута олмаган талаба, адашиб диний оқимларга қўшилиб қолган. Ўзбекистоннинг нуфузли университетида таҳсил олган ва кейинчалик озодликдан маҳрум этилган Шерзодбек Тошкент шаҳар ҳокимлигининг жамоат ва диний ташкилотлар билан алоқалар бўлими тавсияси ва ёрдами билан ўқиши тикланди.
ЎзА нашрининг маълум қилишича, унинг 22 миллион сўм миқдоридаги шартнома пулини Ҳаж сафарига бир неча йиллардан буён навбат кутаётган кекса ёшли фуқароларимиздан бири тўлаб берди. Натижада Шерзод ўз севган йўналишида ўқишини тиклашга эришди. Унда эртанги кунига умид пайдо бўлди. У ҳозирда таҳсилни давом эттириб, келажак учун режалар тузмоқда.
Бундан ташқари, Даврон ака ҳам салкам 19 йил панжара ортида ўтириб, озодликка чиқди. Қамалган вақтида эндигина атак-чечак қилиб юра бошлаган фарзандлари бугун оила қурай демоқда. Ўғилни уйлаш, қизни узатиш керак. Аммо, Даврон аканинг ҳам на ҳунари ва пули бор. Устига устак озодликдан маҳрум бўлган даврида соғлиғи бўйича ҳам муаммолар орттирган эди. Аммо юртимизда яхши одамлар кўп экан Ҳаж зиёрати орзусида бўлган ёши улуғ фуқароларимиздан бири ёрдам унга қўлини чўзди. Даврон касалхонада ётиб даволанди, ҳайдовчилик курсларида ўқиди. Эндиликда кўзида жарроҳлик операцияларини ўтказилиши кутилмоқда.
Жазо муддатларини ўтаб қайтган биргина фуқарони ҳам ҳунарли, ишли бўлиши, соғлиғини тикланиши жамиятимиз учун катта фойда. Айниқса, адашиб бизга бегона бўлган ғоялар таьсирига тушиб қолган фуқароларни яна жамиятга қайтишга ёрдам бериш уларни четлатиб қўймаслик жуда муҳим. Президентимиз айнан шундай манфур ғоялар таъсирида жамиятимиздан узоқлашган кимсаларни орамизга қайтариб, уларга тўғри йўлни кўрсатиб, ҳаётда ўз ўрнини топишга ёрдам кўрсатган фуқароларимиз биринчилардан бўлиб, Ҳаж зиёратига боришга лойиқ эканлигини таъкидлаган эдилар.
Бугун бу усул самара бермоқда. Ҳаж зиёрати орзусида навбат кутаётган фуқароларимиз кўпгина ноиложликда қолган ҳамюртларимизга ёрдам қилмоқда. Жамиятда на иши, на ҳунари ва на пули бўлган норози фуқароларнинг кўпайиши яна жиддийроқ муаммоларни келтириб чиқариши аниқ. Тошкент шаҳар ҳокимлигининг жамоат ва диний ташкилотлар билан алоқалар мажмуаси томонидан олиб борилаётган ишлар эса росмана ижобий натижа бермоқда. Ёрдам қилганлар ҳам, ундан фойда кўрганлар ҳам миннатдор.
Имкон бўлса узоқ муддат қамоқ жазосини ўтаб қайтган фуқароларнинг ҳар бирига шундай ёрдам кўрсатилиши ва уларнинг ўз ҳаёт йўлини тиклашга кўмак бўлиш керак.
Ўзбекистон мусулмонлари идораси Матбуот хизмати
Инсон бирор ишни қилаётганида мен бу касбни Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга эргашиб, зиммамдаги ҳақни адо қиляпман, деб ният қилса, ўша ишга сарф қилган ҳар дақиқа вақти улкан ибодат даражасига кўтарилади.
Абу Махориқдан ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам саҳобалари билан ўтирганларида, ёш аъробий йигит ўтиб қолди. Абу Бакр ва Умар розияллоҳу анҳумо: “Агар у йигитлигию куч-қувватини Аллоҳ йўлида сарфлаганида, катта ажр олган бўларди”, дейишди.
Шунда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтдилар: “Агар қариб қолган отаонасига ёрдам беришга ҳаракат қилса, у Аллоҳ йўлидадир. Кичик болалари учун ҳаракат қилса, у Аллоҳ йўлидадир. Агар у ўз нафси учун, одамлардан беҳожат бўламан, деб ҳаракат қилса, у Аллоҳ йўлидадир. Агар одамлар кўрсин ва эшитсин, деб ҳаракат қилса, у шайтон йўлидадир” (Имом Табароний ривояти).
Ҳадисдан халқ орасида кенг тарқалган “дин бошқа, дунё бошқа” деган фикрнинг хато эканини англаймиз. Ўйлаб кўрадиган бўлсак, биз дунёвий иш, деб ўйлайдиган ҳалол ризқ талаб қилиш ҳам диннинг бир бўлаги экан. Фақат шарт шуки, талабимиз шариатга мувофиқ, жоиз йўл билан бўлсин.
Шариатда: “Диним менга аҳли аёлимнинг нафақасини вожиб қилган, ҳалол йўл билан луқма топиб, оиламга тутай”, деган ният билан далада ишлаётган деҳқон, дастгоҳ олдида турган ишчи, ўз касбидан қолмаётган ҳунарманд, ўз вазифасини адо этаётган идора ходими ёки зиёли, ибодат қилаётган бўлади. Бундан бошқа ниятни қилган одам эса мўлжалидаги нарсага эришиши мумкин, аммо ажру савобга етиша олмайди.
Умар розияллоҳу анҳудан ривоят қилинган ҳадисда Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Амаллар фақат ниятларга кўрадир. Ҳар кимга ният қилганигина бўлади”, деб бежизга айтмаганлар (Имом Бухорий ривояти).
Хуллас, ўзига муносиб қудрати, илми, маърифати етадиган, рисоладагидек адо этишига ишончи комил ишга кирган инсон ҳар куни ишга кетаётиб, яхши ниятини такрорлайди. Ҳалолдан ризқ топиш, элга, ватанга хизмат қилиш, ишни пухта адо этиш, дангасаликка йўл қўймаслик каби нарсаларни ният қилади. Бу билан ризқ топишга сарфлаган вақти ҳам ибодатга айланади.
Хулоса ўрнида шуни айтиш мумкинки, мўмин-мусулмон қандай ишда бўлмасин, энг яхши ишчи, энг яхши косиб, яхши деҳқон, яхши муҳандис, яхши хизматчи, яхши табиб, яхши ўқитувчи, хуллас, ҳар бир касбнинг энг моҳири, энг омили, энг тадбирлиси бўлишга ҳаракат қилиши, Аллоҳнинг розилигини ва ҳалол ризқни ният қилиши лозим бўлади.
“Ҳалол касб-ҳунар – қут-барака келтирар” китобидан
Иймон 
Намоз 
Рўза 
Закот 
Ҳаж 
Қуръон 
Ислом сабоқлари 
Aлоқа