Ўтмишда устозлардан бири кўп йиллар хизматида бўлиб дарс олган шогирдларидан бирига:
– Сен анча илм ўргандинг, энди сенга рухсат берсаммикан, деб ўйлаяпман-да, аммо турли вазиятларда тезкор чоралар кўриш, учраган муаммолар юзасидан фойдали хулосалар чиқариш каби масалаларда сени бир синаб олиш учун биттагина савол бериб кўрсаммикан, – дебди.
Шогирд:
– Шундай қилинг, устоз, сўраган саволингизга тўғри жавоб берсам, менга изн бера қолинг, – дебди.
– Сенга изн берсам, ишончим комилки, силаи раҳм қилиб, қариндош-уруғларингни зиёрат қиласан. Қишлоғингга кетаётганингда, йўл устида чўпонларга дуч келасан. Айтайлик, ўша чўпонлардан бирининг бешта ити бор. Ана ўша итлар сенга ташланиб қолса нима қиласан?
– Қўлимдаги калтагим билан уриб ҳайдайман.
– Бешта итга битта калтак билан бас келиб бўларканми?
– Унда уларни тошлайман.
– Тош билан итдан қутулолмайсан.
– Қуролимни чиқариб, ўлдираман.
– У ҳолда итларнинг эгалари сени у ердан соғ-саломат қўйиб юбормаслар. Ўлдирмасалар ҳам пўстагингни қоқиб, майиб қилиб, кейин ўлган итлари учун хун ҳам талаб қилади.
Шогирд бошқа гап топа олмай қолди:
– Устоз, саволингизнинг жавобини топа олмадим, яна озроқ вақт қолиб таҳсилни давом эттиришим керак экан. Аммо айтинг-чи, ўша итлардан қутулиш учун нима қилишим керак ўзи?
Устоз:
– Тоғда, адирда, яйловда – қаерда бўлсанг ҳам сенга ит ташланиб қолгудек бўлса, биринчи қилган ишинг, итнинг эгасини хабардор қилиш бўлсин. Чунки итлар ҳар доим эгаларига яқин ерда бўлади ва эгасининг битта сўзи билан ортига қайтиб кетади.
Кунларнинг бирида Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам қоринлари ниҳоятда оч эди. Ётиб ухламоқчи бўлдилар аммо ухлашга ҳам қийналдилар. Бир муддатдан кейин ўринларидан туриб, бир тошни қоринларига қўйиб ётмоқчи бўлдилар. Бу ҳолатни кўрган Оиша розияллоҳу анҳо онамиз қаттиқ ҳавотирландилар.
Оиша розияллоҳу анҳо онамизнинг кўзларига ёш келди. “Ё Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам дуо қилсангиз, Сиз учун ҳамма нарса муҳайё бўладику”, дедилар. Шунда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Мендан олдинги Пайғамбарлар ҳам шу ҳолатда кетишди. Мен ҳам Роббимнинг ҳузурига шундай бораман”, дедилар.
Абу Толҳа розияллоҳу анҳу айтадилар: “Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга очликдан шикоят қилдик. Қорнимизга (боғлаб олинган) биттадан тошни олиб кўрсатдик. Шунда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам иккита тошни олиб кўрсатдилар”.
Бугун уйингизда бирор таом тайёрлаётганингизда ёнингиздаги қўшнингизнинг қорни оч бўлиши мумкинлигини эсдан чиқарманг. Ҳовлингизда тутунини чиқариб тансиқ таом пиширсангиз, қўшни хонадонда ҳомиладор келин бўлса, уларга ҳам чиқаришни унутманг. Қайнатма шўрва қилсангиз овқатга кўпроқ сув солинг бир коса қўшнига ҳам берасиз.
Оиша онамиз розияллоҳу анҳо: “Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васалламнинг оиласи бир кунда икки марта егулик емаган, еса ҳам биттаси хурмо бўлган”, деганлар (Имом Бухорий ривояти).
Акбаршоҳ РАСУЛОВ