Ўзимиз яхши кўрганни ўзгаларга раво кўрайлик. Имонимиз ва нафсимиз хоҳламаган нарсаларни бошқаларга раво кўрмайлик. Нафсимиз жиловини тортиб турайлик, уни ҳай-ҳайлаб йўлимизга солмасак, қамчилаб турмасак, тоату ибодат, савоб ишларга бурмасак, бизни ўзига қўшиб жаҳаннамга тортиб кетади.
Валийлардан бири балиқпазнинг дўкони олдидан ўтиб қолибди. Нафси ғалаён қилиб балиқ егиси келибди, бориб балиқпаздан балиқнинг нархини сўрабди. Унга жавобан балиқпаз нархи икки танга эканини айтибди. Буни эшитган Валий, пул топиш ниятида йўлида давом этаётганда қудуқдан чарх айлантириб сув чиқарадиган жойга бориб қолибди. Чарх эгаси миробдан:
– Бир кунлик иш ҳақи қанча бўлади? – деб сўрабди.
– Икки танга, – дебди мироб ва иккаласи келишибди. Эртадан кечгача тинмай гир айланиб сув чиқарган авлиё қаттиқ чарчаб, ҳолдан тойибди. Хизмат ҳақига келишилган икки тангани олиб, балиқ харид қилиб, ер экан:
– Эй нафсим, агар яна балиқ егинг келса, бундан ҳам қаттиқроқ ишлатаман, – дебди.
Эй азиз фарзанд! Ёмон нафс доимо ёмонликка ундар, қанча кўп бўлса, шунча кам дейди.
Баднафслик хорликка ундагай ҳар дам,
Оташга тушарсан гар бўлсанг ҳамдам.
Нафсингни доимо тарбият айла,
Жиловин маҳкам тут, яхшилаб бойла.
Шермурод Тоғайнинг “Қасамини бузган қиз” китобидан
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Абу Саид Худрий розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Ким: «Розийту биллаҳи Роббан ва бил Ислами дийнан ва би Муҳаммадин соллаллоҳу алайҳи васаллама Росула», деса, унга жаннат вожиб бўлади», дедилар (Абу Довуд ривояти).
Маъноси: Аллоҳни Роббим деб, Исломни диним деб, Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васалламни расул деб рози бўлдим.
* * *
Абу Дардо розияллоҳу анҳу айтадилар: «Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Роббингиз ҳузурида амалларнинг яхшиси, даражангизни баланд қилувчиси, пул ва олтинларни инфоқ қилишдан афзалроқ бўлган ва душманингизга йўлиқиб, унинг бўйнига қилич уришдан ҳам яхши нарсани айтайми?» дедилар. Саҳобалар: «Айтинг», дейишди. Шунда Расулуллоҳ: «Аллоҳни зикр қилиш», дедилар (Термизий ва Ибн Можа ривояти).
* * *
Ибн Масъуд розияллоҳу анҳудан ривоят қилинган ҳадисда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам бундай деганлар: «Исро кечаси Иброҳим алайҳиссаломга йўлиқдим. У зот: «Эй Муҳаммад, умматингизга мендан салом айтинг ва жаннатнинг тупроғи пок, суви ширин ва ўзи текис, ўсимлиги «Субҳаналлоҳи валҳамду лиллаҳи ва лаа илаҳа иллаллоҳу валлоҳу акбар» эканини уларга хабар беринг», дедилар» (Термизий ривояти).
* * *
Жобир розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Кимки: «Субҳаналлоҳи ва биҳамдиҳи», деса, у учун жаннатда бир хурмо экилади», дедилар (Термизий ривояти).
* * *
Абу Зарр розияллоҳу анҳу Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламдан: «Каломларнинг қайси бири Аллоҳ таолога маҳбуброқ?» деб сўрадилар. У зот: «Аллоҳ фаришталарига ихтиёр қилган «Субҳана Робби ва биҳамдиҳи, субҳана Робби ва биҳамдиҳи» жумласини айтиш», дедилар» (Термизий ривояти).