Шеър нега ёзилади? Қалб дардга тўлса. Дардсиз ёзилган шеър қанчалик маҳорат билан ёзилмасин тингловчининг қалбига етиб бормайди. Чунки қалбдан чиққан сўз қалбга етади.
Азим пойтахтимизнинг Қушқўрғон маҳалласида яшайдиган ниҳоятда ажойиб қайнона-келинни бундан тўрт йиллар бурун кўрган эдим. Аллоҳнинг марҳамати ила уйларидан бир пиёла чой ичиш ҳам насиб этганди ўшанда.
Ана ўша қайнона – Салима опа яқинда, муборак рамазон ойида қазо қилди. Қайнонасининг вафотидан қаттиқ таъсирланган келини унга атаб марсия ёзибди.
Мутахассислиги муҳандис бўлган Латофатхон Камолова, менимча, ёзган баётининг қайси жанрга оид бўлишини ўйлаб ҳам кўрмаган, у фақат юрагига сиғмаган дардни қоғозга туширган, холос.
Келинининг қалбида шунчалик муҳаббат уйғота олган қайнонага, қайнонасини шу қадар юксак эҳтиром ила севган келинга тасаннолар айтсак кам. Умид қиламизки, нега бундай деяётганимиз ҳаммага аён...
Бу – юксак маҳорат ила шеъриятнинг барча низому қоидаларини жойига келтириб ёзилган пишиқ-пухта марсия деган фикрни айтишдан йироқмиз. Бу – соф кўнгил ила ҳар қандай риёдан, сохтакорликдан ҳоли бўлган самимий соғинч ифодасидир.
Дамин ЖУМАҚУЛ
Гўзал хулқли, сабрлигим, муштипарим,
Юзи нурли, чиройлигим, чаққонгинам.
Хотирада доим сақланг мени дея,
Боқий дунё сари шошган мунисгинам.
Фарзандларга бино қўйган фариштамсиз,
Уйларимиз безагувчи сариштамсиз.
Аёлларнинг доим олди бўлиб юрган,
Боқий дунё сари шошган мунисгинам.
Келин бўлиб хизматингиз қилолмадим,
Сиздан кўра хайрихоҳни тополмадим.
Болаларим сиздек хурсанд қилолмадим,
Боқий дунё сари шошган мунисгинам.
Ишдан келсам, кутиб олувчим эдингиз,
Онам каби яқин кўрган Онамдингиз,
Энди биздан кўнглингиз тўқ бўлиб кетинг,
Боқий дунё сари шошган мунисгинам.
Байтуллоҳда меҳмон бўлган ҳожи онам,
Ҳижобларни гўзал қилиб таққангинам.
Барчамизни ибодатга солгангинам,
Боқий дунё сари шошган мунисгинам.
Энди дийдор Маҳшаргоҳда, кўришгунча,
Фарзандларим илмларга тушволгунча,
Қорилардан хатмларни кутиб туринг,
Боқий дунё сари шошган мунисгинам.
Болаларига бош бўлган хокисоргинам.
Йўлдошини излаб бориб топгангинам!..
Латофат КАМОЛОВА
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Имом Мусоҳибий шундай деган: «Неъматлар бир меҳмон, уларни иззат-икром қилиш шукр билан бўлади. Балолар ҳам бир меҳмон, уларни иззат-икром қилиш эса сабр билан бўлади».
«Сабр иймоннинг бошидир», дейишади. Агар инсон танаси бошидан жудо қилинса, у ҳалок бўлгани каби сабр бўлмаса, иймон ҳам ҳалокатга юз тутгусидир.
Абдулқодир Жийлоний айтган: «Эй ўғлим, мусибат-бало сени ҳалок қилиш учун келмайди, сабрингни синаш учун келади». Олтин ўтга кирса, сайқалланиб янада чирой очгани каби инсон ҳам мусибат олови орқали сайқалланади.
Закариё Аҳмад
«Ҳилол» журнали 4 (61) сон