Ёши тўқсондан ошган онахоннинг ўғли айтади: “Бир куни уйимизга қариндошимиз келиб қолди. Ёнимда онам ўтирган эдилар, уларни кўришлари билан: “МашаАллоҳ, уйингизда онангиз, сизнинг ҳузурингизда?” деди”.
Мен: “Йўғ-э. Мен у кишининг ҳузурларида, уйларидаман”, дедим.
Шунда онам: “Йўқ, эй ўғлим. Болалигингда сен бизни ҳузуримизда эдинг. Кексайганимиздан кейин, биз сенинг ҳузурингда бўламиз. Аллоҳ таолонинг ушбу каломини ўқимаганмисан? “Агар уларнинг бири ёки ҳар иккиси ҳузурингда кексалик ёшига етсалар” (Исро сураси, 23-оят), дедилар”.
Ўғил айтади: “Гўёки мен ушбу оятни эндигина эшитаётган бўлдим. Ота-оналардаги ҳамма нарса ёшлари ўтган сайин заифлашиб борар экан, фақат оталик ва оналик меҳри кучайиб бораверади”.
Шундай экан ушбу меҳрни совуққонлик билан сўндириб қўйишдан сақланинг. Ота-онангизни уларга итоатсизлик қилиб ҳафа қилиб қўйманг. Аллоҳга қасамки, ота-онанинг фарзандидан ҳасрат қилиб тўккан бир томчи кўз ёши фарзанднинг ҳаётини зулмат гирдобига ғарқ қилишга кифоя қилади.
Ушбу дуони кўп такрорланг: “Роббим, мени ва ота-онамни мағфират қилгин”, “Роббим, менга раҳм қилганларидек, Сен ҳам ота-онамга раҳм қил”.
Зеро, ушбу дуонинг ўзи ҳам ота-онага яхшилик қилишнинг бир кўринишидир.
Ҳомиджон қори ИШМАТБЕКОВ
Динимизда баъзи амаллар борки, уларга ҳажнинг савоби берилади. Албатта, ҳеч бир амал ҳаж ибодатининг ўрнини боса олмайди. Лекин Аллоҳнинг раҳмати ва фазли кенг. Ўзининг розилигини топиш имконият ва йўлларини бандаларига осон қилиб қўйган.
1. Масжидга таҳорат олган ҳолда бориш.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтадилар: “Ким фарз намозни ўқиш учун таҳорат олган (пок) ҳолда (масжидга) чиқса, унинг ажри эҳромдаги ҳожининг савобига тенгдир” (Имом Абу Довуд ривояти).
2. Зуҳо намозини ўқиш.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Ким бомдодни жамоат билан ўқиса, сўнгра қуёш чиққунича Аллоҳни зикр қилиб ўтирса, кейин икки ракат намоз ўқиса, унинг учун ҳаж ва умранинг ажри тўлиқ, тўлиқ, тўлиқ берилади”, дедилар (Имом Термизий ривояти).
3. Ота-онанинг юзига қараш.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Она-отасининг юзига раҳмат билан боққан кишига ҳаж ва умранинг савоби ёзилади”, дедилар. “Кунда минг марта боқса ҳам шундайми?” деб сўрадилар. “Кунда юз минг марта боқса ҳам”, дедилар (Имом Байҳақий ривояти).
4. Илмга интилиш.
Абу Умома розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтдилар: “Кимки эрта билан масжидга фақатгина илм ўргангани ёки ўргатгани борса, унга тўлиқ ҳаж амалининг савоби берилади” (Имом Табароний ривояти).
5. Яхши ният қилиш.
Узун ривоят қилинган ҳадисда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам бундай деганлар: “....Яна бошқа бир бандага Аллоҳ бойлик ҳам, илм ҳам бермайди, шунга қарамай, агар менда ҳам бойлик бўлганида фалончининг амалини қилардим, дейди. Бас, у ниятига яраша олади...” (Имом Термизий ривояти).
6. Ота-онанинг розилигини топиш.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг олдиларига бир киши келиб: “Ё Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам жиҳодда иштирок этишни истайман, лекин бунга ҳеч қодир бўла олмаяпман”, деди.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ундан: “Ота-онангдан бирортаси ҳаётми?” деб сўрадилар.
У: “Онам ҳаёт”, деди.
Шунда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Онанг борасида Аллоҳдан қўрқ (яъни унга яхшилик қил). Шундай қилсанг ҳаж, умра ва жиҳод қилувчи бўласан...” (Имом Байҳақий ривояти).
7. Шом намозини жамоат билан адо этиш.
Уқба ибн Абдулғофир раҳимаҳуллоҳ айтадилар: “Шом намозини жамоат билан ўқиш ҳажга, бомдодни ўқиш эса умра намозига тенгдир”.
8. Қурбон ҳайити намозини адо этиш.
Ибн Ражаб раҳимаҳуллоҳдан ривоят қилинади. Саҳоба Михнаф ибн Сулайм розияллоҳу анҳу айтадилар: “Рамазон ҳайити намозига қатнашнинг ажри (савоби) умранинг ажри билан баробардир. Қурбон ҳайити намозига бориш эса ҳаж савобига тенгдир”.
Даврон НУРМУҲАММАД