Бизнинг оиламизда ҳар ойда бир марта имтиёзли кун бўлади. Ҳар ойнинг бошида шу кунни қайси санада ўтказишимизни белгилаб оламиз. Ўша кун келишидан аввалроқ барча оила аъзоларимиз билан бир дастурхон устига йиғилиб, байрам кунини қандай ўтказишни муҳокама қиламиз. Фарзандларимизнинг фикрларини тинглаймиз. Байрам куни дастурхон ҳам бошқача бўлади. Турли лаззатли таомлар, салатлар, ширинликлар пиширамиз. Баъзида эса бирор жойга айглангани чиқамиз, шаҳар айланамиз. Оилавий қизиқ-қизиқ суҳбатлар қурамиз, латифалар айтиб кулишамиз. Хуллас, вақтимизни чоғ ўтказишга ҳаракат қиламиз.

Фарзандларимиз бироз улғайишгач, бу кунни ўтказишни мусобақага айлантириб юбордик. Ҳар доимгидек, бу кунни ўзгача руҳда, кўтаринки кайфиятда ўтказамиз. Лекин олдингидан фарқи шуки, энди кунни қандай ўтказишимизни фарзандларимиз айтишади. Уларнинг ҳар бирини навбат билан шу кунни ўтказишга масъул раҳбар қилиб қўямиз. Улар раҳбар бўлганларида оиламиз кунни қандай ўтказиши, нима таомлар пишилрилиши, қандай жойларга айланишга боришимизни, буларнинг ҳар бирига қанча вақт сарфлашимизни ўзлари белгилашади.

Кейин кимнинг куни энг мазмунли ўтгани, кимнинг кунида оиламиз мириқиб дам олганини муҳокама қиламиз. Овоз бериш йўли билан бир фарзандимизни танлаймиз. Ғолиб бўлган боламизга катта мукофот берамиз. Шундай қилиб ҳар 4-5 ойда бир фарзандимиз катта мукофотга сазовор бўлади.

Бу кун оиламизга қайтадан жон киритгандек бўлади. Ғам-ташвишларимизни, чарчоқларимизни оила даврасида чиқарамиз. Бу куни фарзандларимиз билан кўпроқ мулоқот қилиш, улар билан турли мавзуларда кўплаб фикрлар алмашиш имконияти туғилади. Фарзандларимиз билан орамиздаги муҳаббат зиёдалашади. Агар оиламизда қандайдир муаммолар бўлса, ўша муаммоларни шу куни ҳал қилиб олишимиз ҳам мумкин бўлади.

Оиламизнинг байрами ҳақида болаларим қўшниларнинг фарзандларига айтиб беришибди. Улар уйга кириб ота-оналарига бизнинг оилавий байрамимиз ҳақида айтиб беришганида бу оилавий анъанамиз уларга ҳам маъқул келибди. Секин аста қўшниларимизнинг кўпчилиги ўз оилаларида мана шундай хос кунни белгилаб, байрам қиладиган бўлишди. Хатто бу нарсадан қариндошларимиз, дўстларимизнинг оилалари ҳам бенасиб қолишмади. Ҳаммалари ўз оилаларида мана шундай кунни белгилаб байрам қилишни йўлга қўйиб олишди.

Ҳозирги кунда ҳамма иш, ўқиш билан банд бўлиб, оиласига вақт ажрата олмайётганидан, фарзандлари билан ораси узоқлашиб кетаётганидан шикоят қилади. Тезлашиб кетган асримизда бу нарса табиий ҳол бўлиб қолди. Бизнинг хос байрам қилиш фикримиз мана шу муаммонинг муолажаси бўлса, кўплаб оилаларга фойда келтирса ажаб эмас.

Доктор Абдуллоҳ Муҳаммад Абдулмуътининг
"Фарзанд тарбиясида 700 та сабоқ" китобидан
Ғиёсиддин Ҳабибуллоҳ, Камронбек Ислом таржимаси.