Кеча, 31 январь куни Тошкент шаҳар Аёллар маслаҳат марказида яна бир хайрли тадбир бўлиб ўтди. Марказнинг мажлислар залига имконияти чекланган (гунг, соқов) аёллар йиғилдилар. Уларни бу ерга ғоят эзгу ният – Ислом дини асосларини чуқурроқ ўрганиш нияти бошлаб келди.
Имом Бухорий номидаги Тошкент ислом институти ўқитувчиси Ўролназар Мустанов Ислом динининг дунё ҳаётидаги энг мукаммал, Аллоҳнинг ўз ҳимоясида бўлган дин экани; Пайғамбаримиз (соллалоҳу алайҳи ва саллам)нинг бу динни умматларга ёйишда сўзлари, хатти-ҳаракатлари, амаллари билан кўрсатган ибратлари ва у зотнинг бу қутлуғ йўлдаги жасоратлари, фидойиликлари, садоқатлари, сабру бардошлари ҳақида кенг қамровли маъруза қилди.
– Марказимиз ташкил этилганига тўрт йил бўлди, – дейди марказ директори Дилбар Аҳмедова.
– Гарчи дастлабки иш режаларимизда аёлларга тиббий, ҳуқуқий, психологик маслаҳатлар бериш режалаштирилган, ижтимоий ҳаёт талаби ҳамда аёлларнинг маънавий эҳтиёжларини ҳисобга олган ҳолда ишламоқдамиз. Кейинги бир йил давомида ҳар ҳафтада икки мартадан диний-маърифий мавзуларга суҳбатлар, мулоқотлар ўтказиш анъана бўлиб қолди. Унда кўпчилик опа-сингилларимиз қизиқиш ва ихлос билан қатнашмоқдалар.
Шаҳримиздаги отинойилар билан ҳамкорликда ишлаймиз, ҳар куни бу ерда улардан бири навбатчиликда бўлади, диний-маърифий масалаларда савол билан келганларга жавоб, маслаҳат берадилар.
Имконияти чекланган (гунг, соқов) аёллар билан ўтказилган бугунги тадбир ҳам Ўзбекистон мусулмонлари идораси ташаббуси, ташкилотчилигида бошланган яна бир эзгу ниятли муқаддима бўлди.
Бир вақтнинг ўзида сурдо таржимаси билан олиб борилган маъруза ўзларига жуда манзур бўлганини иштирокчилар эътироф этдилар. Бундай мавзулардаги маъруза, суҳбат, мулоқотлар давомли бўлиши кўзда тутилган.
ЎМИ Матбуот хизмати
Доктор Муҳаммад Ротиб Нобулсий айтадилар: “Дамашқлик устозим 97 ёшда бўлсаларда, тетик, ҳатто тишлари ҳам соппа-соғ, кўзлари равшан эди. Қизиқиб бунинг сабабини сўраганимизда: “Ёшлигимизда аъзоларимизни гуноҳлардан асрагандик, қариганимизда Аллоҳ таоло уларнинг хизматидан бизни маҳрум этмади”, деб жавоб бердилар”.
Аллома Табарий раҳимаҳуллоҳ 70 ёшида ҳам кемадан қуруқликка сакраб тушардилар. Ёшлар таажжубланиб: “Бунча куч-қувват қаердан?” деб сўрашганда, у зот: “Биз аъзоларимзни ёшлигимизда гуноҳлардан сақлаган эдик, қариганимизда эса Аллоҳ таоло уларни биз учун сақлаб қолди”, дедилар.
Тобеъин Ҳасан Басрий раҳматуллоҳи алайҳ ёшлари 90 дан ошган бўлсада далада ишлардилар. Буни кўрган одамлар: “Ёшлигингни қандай сақлаб қолдинг?” деб сўрашди. Ҳасан Басрий раҳимаҳуллоҳ: “Мен ёшлигимни сақлаб қолдим, Аллоҳ эса кексалигимни сақлаб қолди”, дедилар.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Кўзнинг зиноси – (номаҳрамга) қарашдир”, деганлар. Бошқа бир ривоятда “Кўз ҳам зино қилади. Кўзнинг зиноси (номаҳрамга) қарашдир”, дейилган (Имом Бухорий ривояти).
Даврон НУРМУҲАММАД