Азиз Қуръон мухлислари бугун, 1 февраль куни Андижон вилоятининг бир неча туманларида Қуръон мусобақасининг ҳудудий босқичларига оқ фотиҳа берилади. Ушбу вилоятдаги мусобақалар жуда ҳам ўзгача файзу тароватда бўлиб ўтиши кутилмоқда. Сабаби юртимиздаги энг машҳур қорилар айнан Андижон заминидан етишиб чиққан. Қуръон мусобақасини безаб турган Ҳасанхон қори, Исмоил қори, Абдулбосит қори, Аваз қори ва Муҳиддин қори каби зийнат қорилар мана шу ўлка фарзандларидир.
Қуръон мусобақаси сабаб элимиз қалбига нур кириб келди. Зеро, Аллоҳ таоло шундай марҳамат қилади: “... Биз Қуръонни шундай нур қилдикки, у билан бандаларимиздан Биз хоҳлаган кишиларни ҳидоят қилурмиз...» (Шўро сураси, 52-оятидан).
Шубҳасиз, Қуръон сабаб кишиларимиз ҳидоят топмоқда. Барча ҳолатларимизда ҳожатбароримиз бўлган Аллоҳ таоло Қуръон ила бизни тўғри йўлга бошламоқда. Мана шу сабабидан юртимизга Аллоҳнинг раҳмати ва нури ёғилмоқда, десак сира муболаға бўлмайди.
Азиз Қуръон мухлислари, бугун сизлар билан Андижонда бўлиб ўтадиган мусобақаларни бирга-бирга кузатиб борамиз. Нафақат водийда балки бутун Ўзбекистонда қорилар тайёрлашда етакчилик қиладиган Андижон вилоятида жуда ҳам кўп қори ва қориялар рўйхатдан ўтганки, уларнинг сони илк йилдаёқ 1182 нафарни ташкил этди. Шунингдек, айни дақиқадарда вилоятда мусобақага жуда ҳам катта тайёргарлик ишлари ниҳоясига етказилмоқда.
Муҳтарам Қуръон ихлосмандлари, бугун Андижон шаҳридаги “Андижон” тўйхонаси, Андижон вилоят вакиллиги биноси, Олтинкўл тумани “Олтинкўл” жоме масжиди, Избосган тумани “Аҳмадали ҳожи” жоме масжиди, Асака тумани “Холид ибн Валид” жоме масжиди, Шаҳрихон тумани “Намозгоҳ” жоме масжиди, Хўжаобод тумани “Етти чинор” жоме масжиди, Қўрғонтепа тумани “Рамазон қори” жоме масжидида мусобақанинг ҳудудий босқичлари бошланади. Вилоятдаги мусобақа жадвали илова қилинади.
Қуръонга муҳаббатли инсонларни мана шундай шукуҳли лаҳзаларни жонли кузатиб боришга чақирамиз, бизни кузатишда давом этинг.
Ўзбекистон мусулмонлари идораси Матбуот хизмати
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِي اللهُ عَنْهُ عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: مَا مِنْ يَوْمٍ يُصْبِحُ الْعِبَادُ فِيهِ إِلَّا مَلَكَانِ يَنْزِلَانِ، فَيَقُولُ أَحَدُهُمَا: اللَّهُمَّ أَعْطِ مُنْفِقًا خَلَفًا، وَيَقُولُ الْآخَرُ: اللَّهُمَّ أَعْطِ مُمْسِكًا تَلَفًا. رَوَاهُمَا الشَّيْخَانِ وَالنَّسَائِيُّ.
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам айтадилар: «Бандалар тонг оттирган ҳар бир кунда албатта, икки фаришта нозил бўлади. Улардан бири: «Аллоҳим! Инфоқ қилувчига эваз бергин», дейди. Иккинчиси эса: «Аллоҳим! Зиқнага йўқотиш бергин», дейди» (Иккисини икки Шайх ва Насаий ривоят қилганлар).
Ҳар куни эрталаб ер юзига иккита фаришта маълум вазифа билан тушар экан. Улардан бирининг вазифаси молу дунёсини инфоқ қилувчи кишига ўша моли ўрнига ундан кўра яхшироқ эваз сўраб, нидо (дуо) қилиш экан. Иккинчи фариштанинг вазифаси эса зиқна, хасиснинг моли талофатга учрашини тилаб, дуо қилиб туриш экан.
Албатта, фаришталарнинг дуоси мақбулдир. Шунинг учун ҳеч қачон мумсик бўлмаслик керак. Доимо молни Аллоҳ кўрсатган жойларга инфоқ қилишга, шу жумладан, закотни ҳам ўз ўрнига адо этишга ҳаракат қилиш лозим. Уни Аллоҳнинг йўлида етказиш пайидан бўлиш керак. Зеро, Аллоҳнинг йўлида сарфланган мол ҳеч қачон зое кетмайди. Аксинча, инфоқ қилинган, закоти чиқарилган молга барака киради. Фаришталарнинг дуоси ила кетган молнинг ўрнига ундан кўпроқ ва яхшироғи келади.
«Ҳадис ва ҳаёт» китоби асосида тайёрланди