Шу кунларда уламолар ва имом-домлалар томонидан Қозоғистондаги фожиада ҳалок бўлганларнинг оила аъзоларига ҳамдардлик билдириш, хатми Қуръон ўқиб, руҳи покларига бахшида қилиш ишлари давом этмоқда.
Президентимиз Ҳаким Термизий мақбараси зиёрати чоғида ҳалок бўлган 52 ўзбекистонликнинг ўлимидан чуқур қайғуда эканларини айтиб, уларнинг яқинларига таъзия билдирдилар. Мана шундай табаррук қадамжода Қуръон оятларидан ўқилиб, муфтий ҳазратлари томонларидан ҳалок бўлган йигитлар ҳақига дуолар қилинди.
Шу куннинг ўзида Шайх Абдулазиз Мансур мотамсаро хонадонларга ташриф буюриб, Юртбошимизнинг ҳамдардлигини етказишди. Масжидларда ҳалок бўлганлар яқинларига таъзиялар изҳор қилинди. Тошкент, Андижон вилоятлари имом-хатиблари мана шундай тасалли бериш ишларини давом эттиришди.
Куни кеча ҳалокат қурбонларига жаноза намози ўқилиб, дафн этилди. Ушбу маросимда аҳоли билан бир қаторда вилоят ва туманлар раҳбарияти, кенг жамоатчик вакиллари ҳам иштирок этиб, ҳалок бўлган йигитлар ҳақига дуои фотиҳа қилдилар. Марҳумларнинг ота-онаси ва бошқа яқинларига сабр-бардош тиланди.
Бугун, 24 январь куни диний идора масжидлар бўлими мудири Раҳимберди Раҳмонов ва муҳтасиблик бўлими Исломиддин Зуҳриддинов бошчилигидаги уламолар Наманган вилоятидаги мусибат эгаларига муфтий Усмонхон Алимов ҳазратларининг ҳамдардликларини етказишди. Шунингдек, уларга моддий-маънавий кўмак қилиб, руҳий тасалли беришди.
Шу ўринда ибратли ривоятни келтиришни лозим топдик. Абу Синондан қилинган ривоятда у айтади: “Фарзандим Синон вафот этди. Уни дафн этиб, қабрдан чиқмоқчи эдим, қўлимдан Абу Талҳа Ҳавлоний тортиб чиқарди ва: “Сенга хушхабар айтайми?” – деди. Албатта, дедим. “Абу Мусо (розияллоҳу анҳу) Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам)дан ривоят қилишича, Аллоҳ таоло ўлим фариштасидан: “Бандамнинг фарзандини қабз қилдингми? Унинг кўз қувончи, қалб мевасининг жонини олдингми?” – деб сўрайди. “Ҳа”, деб жавоб беради фаришта. “Бандам нима деди?” – сўрайди Аллоҳ Ўзи билгани ҳолда. “У сенга ҳамд айтди ва истиржоъ келтирди”, жавоб беради ўлим фариштаси. Шунда Аллоҳ айтади: “Унга жаннатда бир уй барпо қилинг ва уни “Ҳамд уйи” деб номланг!”
Демак, Аллоҳ таоло ҳар қандай ҳолатда чиройли сабр қилгувчи мўмин бандалар қаторида бўлмоқликни барчамизга насиб этсин.
Ўзбекистон мусулмонлари идораси Матбуот хизмати
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Бир куни Ҳасан розияллоҳу анҳу уйидан янги, тоза кийимлар кийиб, виқор билан кўчага чиқди. Бир гуруҳ дўстлари, ходимлари билан Мадина кўчаларининг бирида кетаётиб, елкасида бир меш сув кўтариб олган, қашшоқликдан эзилган кекса яҳудийни учратиб қолди. Қария Ҳасан розияллоҳу анҳуни бундай кўркам кийимда кўриб, чидай олмади, «Илтимос, бирпас тўхтаб, сўзимга қулоқ солинг!» деди. Ҳасан розияллоҳу анҳу тўхтади. Яҳудий: «Эй Расулуллоҳнинг набираси! Менга раҳм қилинг, адолат қилинг! Бобонгиз Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Дунё мўминнинг зиндони, кофирнинг жаннатидир», деган эдилар. Лекин кўриб турибманки, сиз бу дунёда ҳам неъматларга кўмилиб, фаровон яшаяпсиз. Унда бўлса, бу дунё сиз учун жаннат, мен учун эса дўзах экан-да? Ахир мен қийинчиликда, қашшоқликда яшаяпман. Лекин сиз мўминсиз, мен эса ундай эмас», деди.
Ҳасан розияллоҳу анҳу бундай деди: «Кўзингдан парда олиб ташланганида, Аллоҳ таоло менга ва барча мўминларга жаннатда қандай неъматлар тайёрлаб қўйганини кўрганингда эди, бу дунё шунчалик гўзаллигига қарамай, биз учун зиндонлигини кўрган бўлардинг. Аллоҳ таоло сенга ва барча кофирларга дўзахда қандай азобу қийноқлар тайёрлаб кўйганини кўрганингда, шунчалик қашшоқ, паришонлигингга қарамай, бу дунё сен учун жаннат эканлигини тушунган бўлардинг».
Дарҳақиқат, мусулмонлар бу дунёда қанчалик фаровон яшамасин, жаннатдаги неъматлар олдида ҳеч нарса эмас. Худди шунга ўхшаб, мусулмон бўлмаганлар ҳам бу дунёда фаровон яшаётган бўлса, бу Аллоҳ таолонинг Роҳман исмининг бир тажаллийси бўлиб, вақтинчалик берилган иноятдир, охиратда кўриладиган азобларнинг қаршисида ҳеч нарса эмасдир.
«Ким дунёни истаса, дунё уни ерга уради!»
Ҳасан розияллоҳу анҳу ўрни келганда, одамларга насиҳат қилиб, ҳаётда бошқаларга ибрат бўлиб яшаш, гўзал хулқ-атвор эгаси бўлиш лозимлигини айтар эди. У ўзининг ижтимоий ҳаётга оид маслаҳатларидан бирида бундай деган: «Кимки дунёни хоҳласа, дунё уни ерга уради! Кимки дунёга қалбини боғламаса, унга парво қилмайди. Кимки дунёни севса, у бойларнинг қулига айланади. Кечаги куни билан бугунги куни тенг бўлган киши зиёнда, кимнинг ўтмиши бугунидан яхшироқ бўлса, у ҳам зиёндадир. Ўзини мукаммал деб ҳисоблаган одамда камчилик кўп бўлади. Гўзал ахлоқ инсонга зийнатдир. Садоқат бойликдир. Шошқалоқлик енгилликдир. Қалби дунёга боғланган одамлар билан бирга ўтириш доғдир. Ёмон одамлар билан бирга бўлиш эса ўзгаларда шубҳа уйғотади».
«Миллионер саҳобалар» китобидан