23 Ноябр, 2024, 22 Жумадул аввал, 1446
23 Ноябр, 2024, 22 Жумадул аввал, 1446
Шу кунларда уламолар ва имом-домлалар томонидан Қозоғистондаги фожиада ҳалок бўлганларнинг оила аъзоларига ҳамдардлик билдириш, хатми Қуръон ўқиб, руҳи покларига бахшида қилиш ишлари давом этмоқда.
Президентимиз Ҳаким Термизий мақбараси зиёрати чоғида ҳалок бўлган 52 ўзбекистонликнинг ўлимидан чуқур қайғуда эканларини айтиб, уларнинг яқинларига таъзия билдирдилар. Мана шундай табаррук қадамжода Қуръон оятларидан ўқилиб, муфтий ҳазратлари томонларидан ҳалок бўлган йигитлар ҳақига дуолар қилинди.
Шу куннинг ўзида Шайх Абдулазиз Мансур мотамсаро хонадонларга ташриф буюриб, Юртбошимизнинг ҳамдардлигини етказишди. Масжидларда ҳалок бўлганлар яқинларига таъзиялар изҳор қилинди. Тошкент, Андижон вилоятлари имом-хатиблари мана шундай тасалли бериш ишларини давом эттиришди.
Куни кеча ҳалокат қурбонларига жаноза намози ўқилиб, дафн этилди. Ушбу маросимда аҳоли билан бир қаторда вилоят ва туманлар раҳбарияти, кенг жамоатчик вакиллари ҳам иштирок этиб, ҳалок бўлган йигитлар ҳақига дуои фотиҳа қилдилар. Марҳумларнинг ота-онаси ва бошқа яқинларига сабр-бардош тиланди.
Бугун, 24 январь куни диний идора масжидлар бўлими мудири Раҳимберди Раҳмонов ва муҳтасиблик бўлими Исломиддин Зуҳриддинов бошчилигидаги уламолар Наманган вилоятидаги мусибат эгаларига муфтий Усмонхон Алимов ҳазратларининг ҳамдардликларини етказишди. Шунингдек, уларга моддий-маънавий кўмак қилиб, руҳий тасалли беришди.
Шу ўринда ибратли ривоятни келтиришни лозим топдик. Абу Синондан қилинган ривоятда у айтади: “Фарзандим Синон вафот этди. Уни дафн этиб, қабрдан чиқмоқчи эдим, қўлимдан Абу Талҳа Ҳавлоний тортиб чиқарди ва: “Сенга хушхабар айтайми?” – деди. Албатта, дедим. “Абу Мусо (розияллоҳу анҳу) Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам)дан ривоят қилишича, Аллоҳ таоло ўлим фариштасидан: “Бандамнинг фарзандини қабз қилдингми? Унинг кўз қувончи, қалб мевасининг жонини олдингми?” – деб сўрайди. “Ҳа”, деб жавоб беради фаришта. “Бандам нима деди?” – сўрайди Аллоҳ Ўзи билгани ҳолда. “У сенга ҳамд айтди ва истиржоъ келтирди”, жавоб беради ўлим фариштаси. Шунда Аллоҳ айтади: “Унга жаннатда бир уй барпо қилинг ва уни “Ҳамд уйи” деб номланг!”
Демак, Аллоҳ таоло ҳар қандай ҳолатда чиройли сабр қилгувчи мўмин бандалар қаторида бўлмоқликни барчамизга насиб этсин.
Ўзбекистон мусулмонлари идораси Матбуот хизмати
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Ҳожи Имдодуллоҳ Маккий раҳматуллоҳи алайҳ бир куни илмий мажлисларида шундай дедилар: «Инсонга ҳаётда ғам, мусибат ва машаққатлар етади. Агар банда чуқурроқ ўйлаб кўрса, бу машаққат ва қийинчиликлар Аллоҳ таолонинг неъматлари эканини англайди. Масалан, беморлик ҳам бир неъмат. Фақирлик ва муҳтожлик ҳам неъмат. Қалб кўзи очиқ инсон бу нарсалар Аллоҳ таолонинг неъматлари эканини кўради. Ҳақиқатда, машаққат ва қийинчиликлар неъматдир. Аммо бизнинг қосир ақлимиз уларнинг неъмат эканини сиғдира олмайди».
Шу ўринда мусибат ва қийинчиликлар қандай қилиб неъмат бўлади? деган савол туғилади. Бу саволнинг жавоби ҳадиси шарифда келади. Унда айтилишича, Аллоҳ таоло охиратда машаққат ва мусибатларга сабр қилган бандаларига беҳисоб ажр-мукофотлар беради, ўшанда дунёда у қадар мусибатга учрамаган одамлар у бандаларни кўриб, кошки, ҳаёти дунёда бизга ҳам мусибат ва машаққатлар етганда эди, биз ҳам сабр қилган ва сабримизга мана шундай ажр-савоблар олган бўлар, бу кунда сабр қилувчилар билан бирга турар эдик, деб орзу қиладилар.
Ҳожи Имдодуллоҳ Маккий раҳматуллоҳи алайҳ шундай деб турганларида, мажлисга бир одам кириб келди. У ногирон бўлиб, турли хил дардларга мубтало эди. У келиб, Ҳожи Имдодуллоҳ Маккий раҳматуллоҳи алайҳга: «Менинг ҳаққимга дуо қилинг, Аллоҳ таоло менга бу машаққатлардан нажот берсин», деди.
Мавлоно Ашраф Али Таҳонавий раҳматуллоҳи алайҳ айтадилар: «Биз ўша мажлисда ҳозир эдик. Ўшанда ҳайрон бўлдик, Ҳожи Имдодуллоҳ Маккий раҳматуллоҳи алайҳ бутун мусибатлар ва қийинчиликларнинг неъмат эканини айтиб турибдилар. Бу ёқда эса бу одам ўзидан машаққат ва қийинчиликларнинг кетишини истаб дуо сўраяпти. Агар бу ногирон одамдан машаққатлар кетишини сўраб дуо қилсалар, у ҳолда неъматнинг зое бўлишини сўраган бўладилар-ку? Ҳожи Имдодуллох Маккий раҳматуллоҳи алайҳ шу пайт қўлларини дуога кўтардилар ва: «Аллоҳим! Ҳақиқатда, барча мусибат ва машаққатлар неъматдир. Лекин, Аллоҳим, биз ожизмиз. Сен бизнинг ожизлигимизга назар сол ва бу машаққат неъматини саломатлик неъматига алмаштириб бер!» деб дуо қилдилар».
«Насиҳатлар гулдастаси» китобидан
Иймон 
Намоз 
Рўза 
Закот 
Ҳаж 
Қуръон 
Ислом сабоқлари 
Aлоқа 