Унинг (Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васаллам) ўз эътиқоди йўлида қатл этилишга тайёр экани, юқори маънавиятли уни етакчи деб билгани – унинг (Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васаллам) аслий ростгўйлигини исботлайди. Муҳаммадни (соллаллоҳу алайҳи васаллам) ёлғончига чиқаришга уриниш кўпдан-кўп муаммолар келтириб чиқаради. Боз устига, Ғарб тарихидаги буюк шаҳсларнинг бирортаси Муҳаммад (соллаллоҳу алайҳи васаллам) каби кўп эътироф этилмаган... Шундай экан, биз Муҳаммадни (соллаллоҳу алайҳи васаллам) тушунишни хоҳласак, аввало, инсоф қилиб, унинг фитратидаги ростгўйлик ва мақсадда собитлик каби сифатларни тан олмоғимиз керак.
Алишер САТТОРОВ,
ЎМИ халқаро бўлим ходими
Диндан узоқлашар эканмиз, асл мақсаддан, рисолатдан ва инсоний қадриятлардан йироқлашган бўламиз. Натижада жамиятда ёмонлик, зулм ҳукм суради, ёвузликка, маст қилувчи ичкиликларга қизиқиш ортади, оилага, соғлом турмуш тарзига рағбат йўқолади, ота-она билан фарзанд ўртасидаги муносабатларга ҳам футур етади, иқтисодий ҳаёт эса рибо ва қимор билан тўлиб-тошади. Оқибатда гуноҳлар кескин кўпайиб кетади.
Шу боис инсон доимо динга эҳтиёж сезади ва ундан ҳеч қачон беҳожат бўлмайди!
«Ҳанафий мазҳабига теран нигоҳ» китобидан