Унинг (Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васаллам) ўз эътиқоди йўлида қатл этилишга тайёр экани, юқори маънавиятли уни етакчи деб билгани – унинг (Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васаллам) аслий ростгўйлигини исботлайди. Муҳаммадни (соллаллоҳу алайҳи васаллам) ёлғончига чиқаришга уриниш кўпдан-кўп муаммолар келтириб чиқаради. Боз устига, Ғарб тарихидаги буюк шаҳсларнинг бирортаси Муҳаммад (соллаллоҳу алайҳи васаллам) каби кўп эътироф этилмаган... Шундай экан, биз Муҳаммадни (соллаллоҳу алайҳи васаллам) тушунишни хоҳласак, аввало, инсоф қилиб, унинг фитратидаги ростгўйлик ва мақсадда собитлик каби сифатларни тан олмоғимиз керак.
Алишер САТТОРОВ,
ЎМИ халқаро бўлим ходими
Имом Абу Довуд ҳазрати Абдуллоҳ ибн Аббос розияллоҳу анҳудан ривоят қилган ҳадисда Расули Акрам соллаллоҳу алайҳи васаллам:
«Ким биродарининг мактубига унинг изнисиз назар солса, худди дўзах оташига назар солгандек бўлади», деганлар.