28 Ноябр, 2024, 27 Жумадул аввал, 1446
28 Ноябр, 2024, 27 Жумадул аввал, 1446
2016 20-21-июл кунлари Хитой Халқ Республикасининг Урумчи шаҳрида «Исломнинг мўътадил тафаккури экстремизмга қарши» мавзуида халқаро симпозиум бўлиб ўтди. Мазкур симпозиумда 150 дан зиёд делегатлар иштирок этишди. Жумладан, Ўзбекистон, Россия Федерацияси, Қозоғистон, Қирғизистон, Тожикистон делегациясилари ҳамда Хитой Халқ Республикаси Ислом ассоцацияси раиси, Хитой Халқ Республикаси Дин ишлари бўйича қўмита раиси, Шинжон-Уйғур автоном ҳукумат аъзолари, Хитой Халқ Республикасининг профессор олимлари, Хитой Халқ Республикаси уламолари ва вилоят бош имом-хатиблари иштирок этишди.
Симпозиумни Шиншон – Уйғур автоном тумани партияси раиси Шуҳрат Закир очиб, мазкур симпозиумдан мақсад бугунги кунда Исломда мўътадиллик масаласи, терроризм ва экстремизмга қарши курашда яқиндан ҳамкорлик қилиш масаласини ўртага ташлади. Бу борада яқинда Ўзбекистон Республикаси пойтахти Тошкент шаҳрида бўлиб ўтган Шанхай ҳамкорлик ташкилоти аъзолари Давлат раҳбарларининг 15 йиллик юбилей йиғилишида ҳам алоҳида келишув ва қарорлар имзоланганини ҳам таъкидлаб ўтди.
Хитой Ислом уюшмаси раиси Чянъ Гуан Юанъ, ХХР Дин ишлари бўйича қўмита раиси Ван Су Анлар сўзга чиқиб, маърузаларида Исломда мўътадиллик, ҳанафия мазҳабининг афзалликлари, динда ўртаҳол бўлиш ва тафриқалардан сақланиш, экстремизмга қарши курашда ҳамкорликни кучайтириш кераклиги ҳақида алоҳида тўхталиб ўтди.
Шунингдек, ХХРнинг «Марказий Осий ва Европа халқлари маданияти ва ҳаётини тадқиқ қилиш институти» профессори Су Чанг хоним сўзга чиқиб, диний экстремизмга қарши курашда Тошкент ислом университети ўқув программасини ўзлаштиришни, Ўзбекистонннинг маҳалла институти тажрибаларини жорий қилиш кераклигини билдирди ва марказий Осиё халқларининг дини ва урф-одатлари ўзаро уйғунлашиб кетгани, миллий қадриятларга бўлган юқори даражадаги эътибори ва энг асосийси ҳаёт турмуш тарзи уйғунлашиб кетганлиги ҳақида сўзлар экан, жумладан бундай деди: «Мен қадим Самарқанд, Бухоро ва Хивадаги мусулмонлар урф-одатини юксак қадрлайман. Уларнинг ҳаёти, турмуш тарзи қалбимдан мустаҳкам жой олди”.
Шундан сўнг Урумчи шаҳар бош имом-хатиби Мухтарам Сирипжонов «Ақидада Мотурудия мазҳабининг мўътадиллиги» мавзуида маъруза қилди. Шунингдек, йиғилишда Россия Федерацияси мусулмонлари идораси раиси, муфтий Шайх Равил Гайнуддин, Қирғизистон мусулмонлари идораси раиси Мақсатбек Тўхтамешов, Ўзбекистон делегатларидан Муҳаммадбобур Юлдошев каби вакиллар сўз олди. Йиғилишда, Имом Мотурудий ҳазратлари қадим Самарқанднинг Мотуруд қишлоғида таваллуд топгани, гўзал Самарқандда таҳсил олиб, ижод қилгани ва ҳозирда Имом Мотурудий ҳазратларининг мақбараси гўзал ҳолатда обод этилгани тўғрисида алоҳида тўхталиб ўтилди.
Куннинг иккинчи ярмида Ўзбекистон вакилларидан А. Қаюмов сўз олиб «Ўзбекистондаги диний бағрикенглик» мавзуида атрофлича гапирар экан, Ўзбекистонда дин ва виждон эркинлиги, динлараро ва миллатлараро ўзаро тотувлик, ҳамжиҳатлик ва барча жабҳалардаги сингари диний соҳада ҳам катта-катта ютуқлар қўлга киритилаётганини баён қилди. Россия муфтийлар Кенгаши, Россия мусулмонлари идораси раисининг биринчи ўринбосари Рушан ҳазрат Аббосов: "Дарҳақиқат, маърузада энг долзарб, актуал масалалар аниқ баён қилинди, ҳақиқатан Ўзбекистонда дин ва этиқод эркинлиги борасидаги олиб борилаётган ишлар таҳсинга сазовордир. Ўзбекистоннинг қадим Бухоро шаҳридаги «Мир Араб» мадрасаси нафақат ҳозир, балки собиқ иттифоқ пайтида ҳам диний кадрлар асосан шу даргоҳда, яъни Россия ва СНГ давлатларининг бир нечта муфтийлари, дин арбоблари шу мадрасада таҳсил олган. Имом Бухорий, Имом Термизийлар ҳам шу юртда етишиб чиқди. Бугун Ўзбекистонда янги-янги масжид ва мадрасалар очилмоқда, маънавий-маърифий соҳада ҳам олиб борилаётган ишлар ўсиб келаётган ёшлар онгини турли зарарли иллат ва ёт ғоялардан ҳимояланишида ёрдам бермоқда. Шу боис бу юртда миллатлараро ва динлараро ўзаро тотувлик ҳукм сурмоқда ва бу борада Ўзбекистон ҳукумати энг юқори баҳога лойиқ ишларни амалга оширмоқда”, дея эътироф этди.
Симпозиум якунида Ўзбекистон мусулмонлари идораси томонидан нашр этилган «Смута ИГИЛ» китобидан делегация раҳбарларига бир донадан совға қилинди. Россия Федерацияси муфтийси Равил Гайнуддин ушбу китоб жуда қимматли манба экани ва Россия мусулмонлари идораси веб-сайтида ушбу асардан парчалар мунтазам бериб борилаётганини билдириб: “Бу китоб мен учун энг қимматли совға бўлди” дея ўз ташаккурини изҳор этди.
Маълумот учун: Ҳозирда Хитой Халқ Республикасининг аҳолиси 1миллиард 400 млнга яқин. ХХРдаги 30 миллионга яқин мусулмонларни асосан хуэй, уйғур, қозоқ, қирғиз, ўзбек, татар, тожик, дунсян, салар ва боан каби миллатлар ташкил этади. Мусулмонларнинг деярли ярми Шинжон-Уйғур автоном туманида яшайди. Шинжон Автоном туманининг умумий майдони 1660 минг кв км бўлиб, аҳолиси 23 миллиондир. Шундан 50 % Ислом дини (мусулмонларни) вакилларини ташкил этади. СУАР (Синъзян-Уйгурский Автономний район) Монголия, Россия, Қозоғистон, Қирғизистон, Тожикистон, Афғонистон, Покистон ва Ҳиндистон билан чегарадош ҳудуддир.
Бугунги кунда Хитойда 30 000 дан зиёд масжид, 10 та Ислом ўқув билим юртлари мавжуд бўлиб, шундан биттаси Урумчи шаҳрида жойлашган. Мазкур Ислом институтида ҳозирда 300 га яқин талаба таҳсил олмоқда.
Хитойда диний ташкилотлар тўғрисида илк қонун 1949 йилда қабул қилинган. Барча дин вакиллари Дин ишлари бўйича қўмита томонидан мувофиқлаштириб борилади. Ислом дини фаолиятидаги ташкилотлар эса Хитой Ислом Ассоцацияси томонидан бошқарилади. Мазкур бошқармада 70 нафарга яқин ишчи ходимлар фаолият олиб боради. Тузилманинг амалдаги раиси Чянъ Гуан Юанъ бўлади. Фатво ишларида ҳанафия мазҳабига, ақидада эса мотурудия йўналишига амал қилинади. Шундан бўлса керак, Хитой Халқ Республикасидаги мусулмонларнинг 99 % ни ҳанафия мазҳабигилар ташкил этади.
Хитой Халқ Республикасида турмуш қуриш ёши ўғил болаларга 20, қизларга 18 ёш қилиб белгилаб қўйилган...
Муҳаммадназар ҚАЮМОВ,
Ўзбекистон мусулмонлари идораси
масъул ходими
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِي اللهُ عَنْهُ ، عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: مَا مِنْ صَاحِبِ ذَهَبٍ وَلَا فِضَّةٍ لَا يُؤَدِّي مِنْهَا حَقَّهَا إِلَّا إِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ صُفِّحَتْ لَهُ صَفَائِحَ مِنْ نَارٍ، فَأُحْمِيَ عَلَيْهَا فِي نَارِ جَهَنَّمَ، فَيُكْوَى بِهَا جَنْبُهُ وَجَبِينُهُ وَظَهْرُهُ، كُلَّمَا بَرَدَتْ أُعِيدَتْ لَهُ، فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ حَتَّى يُقْضَى بَيْنَ الْعِبَادِ، فَيَرَى سَبِيلَهُ إِمَّا إِلَى الْجَنَّةِ وَإِمَّا إِلَى النَّارِ. قِيلَ: يَا رَسُولَ، اللهِ فَالْإِبِلُ؟ قَالَ: وَلَا صَاحِبِ إِبِلٍ لَا يُؤَدِّي مِنْهَا حَقَّهَا، وَمِنْ حَقِّهَا حَلَبُهَا يَوْمَ وِرْدِهَا، إِلَّا إِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ بُطِحَ لَهَا بِقَاعٍ قَرْقَرٍ أَوْفَرَ مَا كَانَتْ لَا يَفْقِدُ مِنْهَا فَصِيلًا وَاحِدًا، تَطَؤُهُ بِأَخْفَافِهَا وَتَعَضُّهُ بِأَفْوَاهِهَا، كُلَّمَا مَرَّ عَلَيْهِ أُولَاهَا رُدَّ عَلَيْهِ أُخْرَاهَا فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ حَتَّى يُقْضَى بَيْنَ الْعِبَادِ، فَيَرَى سَبِيلَهُ إِمَّا إِلَى الْجَنَّةِ وَإِمَّا إِلَى النَّارِ. قِيلَ: يَا رَسُولَ اللهِ، فَالْبَقَرُ وَالْغَنَمُ؟ قَالَ: وَلَا صَاحِبِ بَقَرٍ وَلَا غَنَمٍ لَا يُؤَدِّي مِنْهَا حَقَّهَا، إِلَّا إِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ بُطِحَ لَهَا بِقَاعٍ قَرْقَرٍ لَا يَفْقِدُ مِنْهَا شَيْئًا، لَيْسَ فِيهَا عَقْصَاءُ وَلَا جَلْحَاءُ وَلَا عَضْبَاءُ، تَنْطَحُهُ بِقُرُونِهَا، وَتَطَؤُهُ بِأَظْلَافِهَا، كُلَّمَا مَرَّ عَلَيْهِ أُولَاهَا رُدَّ عَلَيْهِ أُخْرَاهَا، فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ حَتَّى يُقْضَى بَيْنَ الْعِبَادِ، فَيَرَى سَبِيلَهُ إِمَّا إِلَى الْجَنَّةِ وَإِمَّا إِلَى النَّارِ. رَوَاهُ الْخَمْسَةُ إِلَّا التِّرْمِذِيَّ.
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Қайси бир тилла ёки кумуш соҳиби унинг ҳаққини адо этмас экан, албатта, қиёмат кунида унинг учун оловдан бўлган тахтачалар тайёрланади. Улар жаҳаннам оловида қиздирилади. Сўнгра улар пешонасига, икки ёнбошига ва орқасига босилади. Совиб қолиши билан (яна қайтадан қиздирилиб,) унга қайтарилади. Миқдори эллик минг йил бўлган кунда одамлар орасида ҳукм чиқарилгунча шундай қилинади. Кейин йўлини билади: ёки жаннатга ёки дўзахга бўлади», дедилар.
«Эй Аллоҳнинг Расули, туя-чи?» дейилди. У зот: «Қайси бир туя соҳиби ҳам унинг ҳаққини бермаса, сувга борган куни уни соғиш ҳам ҳаққидандир. Албатта, қачон қиёмат куни бўлса, уни у(туя)ларнинг олдига теп-текис, сип-силлиқ ерга ташлаб берилади. Уларнинг ҳаммаси, битта бўталоғи ҳам қолмай, тўлиқ бўлади. Уни туёқлари билан босадилар, оғизлари билан тишлайдилар. Унинг устидан бири ўтса, бошқаси қайтиб келаверади. Миқдори эллик минг йил бўлган кунда, одамлар орасида ҳукм чиқарилгунча шундай қилинади. Кейин йўлини билади: ёки жаннатга ёки дўзахга бўлади», дедилар.
«Эй Аллоҳнинг Расули, қорамол ва қўй-чи?» дейилди.
«Қайси бир қорамол ва қўй соҳиби ҳам ундан ҳаққини бермаса, албатта, қиёмат куни бўлганда у уларнинг олдига теп-текис, сип-силлиқ ерга ташлаб берилади. Улардан бирортаси ҳам қолмайди. Уларнинг ичида шохи буралгани, шохсизи, шохи сингани бўлмайди. Уларнинг ҳаммаси шохи билан уни сузади ва туёғи билан тепкилайди. Унинг устидан бири ўтса, бошқаси қайтиб келаверади. Эллик минг йил бўлган кунда, одамлар орасида ҳукм чиқарилгунча шундай қилинади. Кейин йўлини кўради: ёки жаннатга, ёки дўзахга», дедилар» (Бешовларидан фақат Термизий ривоят қилмаган).
Бу ҳадиси шарифда закотни бермаган кишиларнинг ҳоли қиёмат куни қандай бўлиши жуда жонли тарзда васф қилинмоқда.
Қиёмат кунининг сифатларидан бири – миқдори эллик минг йил бўлган кундир. Ўша куни одамларнинг ҳаммаси тўпланиб, уларнинг ҳисоб-китоби битиб, жаннатий ёки дўзахий эканлиги ҳақида ҳукми илоҳий чиққунича ҳозирги дунё кунлари билан ҳисобланганда ана шунча муддат ўтади.
Бу дунёда закоти берилмаган олтин ва кумушлар қиёмат куни оловдан бўлган тахтачалар ҳолига келтирилиб, жаҳаннам оташида яна роса қиздирилиб, ўз эгасининг пешонасига, ёнбошларига ва орқасига босилар, унинг ўша аъзолари жизғинак қилиб куйдирилар экан. Агар у тахтачалар сал совиб қолса, яна қайтадан қиздирилар ва яна шиддат билан босилар экан. Шу ҳолат бу дунёнинг ҳисоби билан ҳисоблаганда, эллик минг йил давом этар экан.
Сўнгра ҳукм чиқиб, мазкур закотни бермаган одам дўзахий бўлса, дўзахнинг азобини тортгани равона бўлар экан. Агар Аллоҳ раҳм қилиб, бошқа амаллари кўплиги учун жаннатга ҳукм қилса, миқдори эллик минг йил бўлган кундаги тортган азоби билан қутулиб қолар экан.
Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васалламдан ушбу баённи эшитганлар туясининг закотини бермаганларнинг ҳоли нечук бўлишини сўрадилар. Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам уларнинг ҳолини ҳам батафсил баён қилиб бердилар.
Сўнгра саҳобаи киромлар қорамол ва қўйларнинг закотини адо этмаганларнинг ҳоли қандай бўлишини сўрадилар. Пайғамбаримиз алайҳиссалом бунга ҳам батафсил жавоб бердилар.
Ушбу ҳадисда Маҳшар куни закоти чиқарилиши фарз бўлган молу мулкнинг уч тоифаси бўйича закотни адо этмаганларнинг ҳоли қандай бўлиши васф қилинмоқда. Улар бутун халойиқнинг олдида шармандаи шармисор бўлиб, шунчалар азоб тортишар экан.
Албатта, бошқа тоифадаги мол-мулкнинг закотини бермаганлар ҳам муносиб жазо тортишлари турган гап. Тўғри, улар жаннатга киришлари мумкин. Лекин жаннатга киргунча шунча вақт азоб тортиш осонми?! Қолаверса, закотни бермаган банданинг жаннатга кирмай қолиш хавфи устун. Шунинг учун бу дунёда закотни ўз вақтида адо этишга ҳаракат қилмоқ зарур.
«Ҳадис ва ҳаёт» китоби асосида тайёрланди
Иймон 
Намоз 
Рўза 
Закот 
Ҳаж 
Қуръон 
Ислом сабоқлари 
Aлоқа