Қуръони Каримда: “Оналар фарзандларини тўлиқ икки йил эмизурлар. (Бу) эмизишни батамом қилмоқчи бўлган киши учундир”, дея марҳамат қилинади (Бақара сураси, 233-оят). Бу оят эмизишнинг нафақат муҳимлиги, балки унинг муддатини ҳам аниқ кўрсатма сифатида маълум қилмоқда.
Луқмон сураси 14-оятда эса: “Биз инсонга ота-онасига яхшилик қилишни буюрдик. Онаси уни заифлик устига заифлик билан кўтариб юрган ва икки йил давомида эмизган”, дейилади. Бу оятда эса она сути ва эмизишнинг қийинчиликларига қарамай, онанинг боласи учун қилган фидойилиги таъкидланмоқда.
Она сути ва эмизишнинг ҳақида ҳадислар ҳам бор. Набий саллаллоҳу алайҳи васаллам айтдилар: “Ҳар бир чақалоқнинг насибаси унга сут онасидан келади” (Имом Бухорий ривояти).
Мазкур оятлар ва ҳадис фарзанд камолида она сутининг аҳамияти ниҳоятда муҳимлигини қайд этилмоқда.
Афсуски, бугун баъзи ёш оналар боласини эрта кўкракдан ажратишга ҳаракат қилиб, фарзандларига сунъий арашмалар беришга ўтмоқдалар. Бу эса чақалоқлар ўсишининг секинлашишига ва микроэлементлар етишмовчилигига олиб келиши мумкин. Бундан ташқари, санитария-гигиена шароитлари ва тоза ичимлик суви бўлмаган жойларда, она сути ўрнини босувчи маҳсулотлар, бола ҳаёти учун хавфли бўлиши ҳам мумкин. Бир сўз билан айтганда сунъий озуқалар она сутининг ўрнини боса олмайди, аксинча баъзи ҳолатларда мурғак гўдаклар соғлиғига салбий таъсир қилиш эҳтимоли ҳам йўқ эмас.
Шуни алоҳида қайд этиш керакки, она сути таркибида бола ўсиши ва ривожланиши учун керакли барча озуқалар бор. У суюқ, енгил ҳазм бўлувчи ва етарли калорияга эга бўлган, турли микроблардан ҳоли, пишириш ва иситиш талаб қилмайдиган тайёр озуқадир.
Она сутида 100 дан ортиқ керакли озиқ моддалар бўлиб, фақат миқдор жиҳатидан бола эҳтиёжини қопламай, сифат жиҳатидан ҳам боланинг ёшига, соғлиғига мос келади. У турли касалликларни чақирувчи вирус ва микробларга қарши курашувчи моддаларга бой бўлади. Яъни у болада иммунитет системасини шаклланишда қатнашади. Ундаги иммуноглобулинлар янги туғилган чақалоқни турли инфекциялардан ҳимоя қилади, онадан-болага иммунитет ўтишини таъминлайди.
Шунингдек, чақалоқни кўкрак сути билан боқиш унинг руҳий ҳолатига яхши таъсир кўрсатади. Уларда харакатчанлик, сезувчанлик, сунъий боқилган болаларга қараганда барвақт бошланади. Кўкрак сути эмган бола тетик ва касалликка кам чалинадиган бўлади.
Она сутининг яна бир фазилати боланинг катта бўлишига қараб сут таркиби ҳам ўзгариб боради, яъни боланинг саломатлигини янада мустаҳкамлаш учун таркиби такомиллашади.
Эмизиш нафақат болага, балки онага ҳам жуда фойдали: аввало боласини эмизиш жараёнида оналарда руҳий хотиржамлик, асабларнинг бўшашиши кузатилади, шунингдек кўкрак орқали эмизиш аёлларда кўкрак ва бачадон саратони билан касалланиш эҳтимоли камаяди, онада юрак-қон томир ва артрит касалликларини олди олинади ва ортиқча вазнни тез йўқотади.
Шифокорлар оналар ўз болаларини эмизишлари учун бир йил кифоя қилади, деб ўйлашарди. Лекин охир-оқибат суякларнинг ривожланиши учун эмиш даври тўлиқ икки йил узлуксиз давом этиши зарурлиги маълум бўлди.
Шунингдек, эмизиш даврига риоя қилиш бронхиал астма, қандли диабет каби сурункали ҳамда нутқнинг ривожланмаслиги ва вазн ортиб кетиши каби хатарли дардлардан ҳимоя қилишда катта таъсир кучига эга. Дарҳақиқат, бу борада Европа ва Американинг кўплаб ишончли тиббиёт муассасалари томонидан аниқ тавсиялар эълон қилинган. Қолаверса, бола организмининг соғлом бўлишида, қобилият ва ҳиссиётларини тарбиялашда, айниқса, ота-онага меҳрибон бўлишида она сутининг таъсири беқиёсдир.
Шу боисдан халқаро ҳужжатларда гўдакларни 6 ойгача истисносиз кўкрак сути билан парваришлашни муҳофаза қилиш ва қўллаб-қувватлашга қаратилган чора-тадбирларга кенг урғу берилган.
Бир сўз билан айтганда, оналар ўзларига берилган Аллоҳ таолонинг улуғ фазлу марҳаматини тушуниб етиши ва зиммаларидаги оналик вазифасини тўкис адо этиб, фарзандлари камоли йўлида фидойи бўлишлари лозимдир.
Манбаалар асосида
Бобур Муҳаммадиев тайёрлади.
Cавол: Ҳазрати Умарнинг: “Менда жоҳилиятдан бирор нарса қолмади. Фақатгина мусулмонлардан қайси аёлга уйланишим ва кимга қиз беришимга парво қилмайман”, деган гапларини қандай тушунамиз?
Жавоб: Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм. Муҳаммад ибн Сийриндан, у эса буюк саҳоба Ҳазрати Умар ибн Хаттоб розияллоҳу анҳудан нақл қилган саволда зикр қилинган ривоятни тўлиқ шакли қуйидагича:
عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِيرِينَ ، قَالَ : قَالَ عُمَرُ بْنُ الْخَطَّابِ : مَا بَقِيَ فِي شَيْءٍ مِنْ أَخْلاَقِ الْجَاهِلِيَّةِ ، إلاَّ أَنِّي لاَ أُبَالِي إلى أَيَّ الْمُسْلِمِينَ نَكَحْت وَأَيَّهُمْ أَنْكَحْت.
“Менда жоҳилият ахлоқидан бирор нарса қолмади. Фақатгина қайси муслима аёлга уйланишим ва қайси мусулмонга қизимни никоҳлаб беришимга парво қилмайман” (Ибн Абу Шайба “Мусаннаф”да, Ибн Саъд “Табақот”да ривоят қилишган).
Ҳазрати Умар розияллоҳу анҳунинг ушбу гапларида никоҳдаги тенглик ҳақида сўз юритилмоқда. Шунинг учун ҳам муҳаддислар ушбу ривоятни “Кафоат боби – никоҳдаги ўзаро тенглик” мавзусида келтиришган. Яъни, мусулмонларнинг барчалари никоҳда, ўзаро қуда-андачиликда бир-бирларига тенгдирлар. Улар наслу насабга қараб одамларни ажратишлари ва бу борада ҳаддан ошишлари тўғри эмасдир. Шунинг учун "мен кимнинг қизига уйланишим ва кимга қизимни никоҳлаб беришимнинг аҳамияти йўқ. Бунда фақатгина унинг мусулмон бўлиши кифоя”, дейилмоқда.
Дарҳақиқат, жоҳилият даврида одамларга наслу насабига қараб муомала қилиш, насли пастроқ кишиларни одам ўрнида кўрмаслик авж олган эди. Ислом дини келиб, бу тушунчалар мутлақо нотўғри эканини, одамлар аслида бир мартабада эканларини, фақатгина тақволари билан бир-бирларидан ортиқ эканларини баён қилди. Пайғамбаримиз алайҳиссалом саҳобаларига қарата бундай мурожаат қилганлар:
"إن الله قد أذهب عنكم عُـبـِّية الجاهلية وتعاظمها بآبائها ، الناس رجلان : بَـرٌّ تقي كريم على الله عز وجل ، وفاجر شقي هيِّن على الله عز وجل ، الناس كلهم بنو آدم ، وخلق الله آدم من تراب" (رواه الترمذي).
“Аллоҳ сизлардан жоҳилият давридаги ота-бобоси билан фахрланиш ва кибрланиш одатини кетказди. Одамлар икки тоифадирлар: Аллоҳ таолонинг ҳузурида қадр топган – солиҳ ва тақволи киши ҳамда Аллоҳ таолонинг ҳузурида қадрсиз – фожир ва бахтсиз киши. Одамларнинг барчаси Одамнинг фарзандларидир. Одамни эса, Аллоҳ таоло тупроқдан яратган”, деганлар (Имом Термизий ривояти).
Шундан келиб чиқиб, ҳазрати Умар розияллоҳу анҳу ҳам никоҳда мусулмонлар ўзаро тенг экани ва наслу насабга кўра одам ажратиш нотўғри эканини айтмоқдалар. Валлоҳу аълам.
Ўзбекистон мусулмонлари идораси
Фатво маркази.