01 Октябр, 2024, 28 Рабиъул аввал, 1446
01 Октябр, 2024, 28 Рабиъул аввал, 1446
Аллоҳ таоло зарра миқдорича солиҳ амални ҳам зое қилмайди. Бу ҳақда Қуръони каримда: “Бас, кимки (дунёда) зарра миқдорида яхшилик қилган бўлса, (қиёмат куни) уни кўрар”, дея марҳамат қилинади (Залзала сураси, 7-оят).
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам ҳам амалларни кичик санамасликка, киши қўлидан келган ҳар қандай солиҳ амалга шошиши даркор эканини таъкидлаганлар. Абу Зар розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: «Менга Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам бундай дедилар: “Яхшиликдан бирор нарcани кичик cанаманг, ҳатто биродарингизга очиқ юз билан юзланишингиз ҳам (яхшиликдир)”» (Имом Муслим ривояти).
Динимиз қовоқ солиб ёки қаҳқаҳа отиб юришдан ҳам қайтаради. Виқорли ва хушкайфият билан юришга буюради. Бу борада Сарвари оламда биз учун катта намуна бордир.
Саҳоба Абдуллоҳ ибн Ҳорис розияллоҳу анҳу айтади: “Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламдан кўра кўпроқ табассум қиладиган бирор кишини кўрмадим”. Ойша онамиз айтади: “Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам аёллари билан холи қолганларида энг мулойим, карамли, сертабассум бўлар эдилар”.
Жарир розияллоҳу анҳу айтади: “Мусулмон бўлганимдан буён қачон Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламни кўрсам, албатта, у зот менга табассум билан қараганлар”.
Демак, динимизда табассум одатий амал эмас, балки ибодат ҳисобланади. Бу жуда осон, гуноҳларни кетказувчи, жаннатга етакловчи амалдир. Лекин, таассуфки, бугунги кунда Расулуллоҳ алайҳиссаломнинг ушбу суннатларига амал қилмай қўйганмиз. Аслида ҳозир жуда кўп ижтимоий муаммоларимизнинг ҳал бўлиши биргина шу суннатга боғлиқ. Оилада, ишда, кўча-кўйда бир-биримизга самимий табассум қилсак, бир-биримизга меҳр-оқибатимиз зиёда бўлади. Яқинларимиз, ёру дўстларимизга табассум билан қарашга, уларга хушкайфият улашишга нима етсин?!
Хулоса қилиб айтганда, биз мўмин-мусулмонлар ҳар қандай солиҳ амални бажаришга ҳарис бўлишимиз, амалларни ажратмасдан ихлос билан адо этишимиз лозим.
Ҳар бир ишда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг суннатларига амал қилиш насиб этсин.
Обиджон ИСМОИЛОВ,
Сариосиё тумани “Имом Низомиддин
Сангардакий” жоме масжиди имом-хатиби
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам қалбларига сурур бахш этадиган, жонларига оро кирадиган амалларни, ғам-ташвишлар қуюндек ёпирилганда қайғуларини аритиш учун талпинадиган бир қанча амалларни айтганлар. Бу эса у зотнинг биз умматларига улкан ҳадяларидан биридир.
У зот соллаллоҳу алайҳи васаллам шундай деганлар: «Бу дунёда менга жуфти ҳалолларим ва ёқимли ифорлар маҳбуб қилинди. Кўзимнинг қувончи эса намоз бўлди».
Ушбу набавий ҳадисни яхшилаб мулоҳаза қиладиган бўлсак, қисқагина бўлса ҳам, унда қайғуларни муолажа қиладиган улкан, нафис қоидалар, бахтли ҳаёт учун гўзал намуналар мужассам.
Буни сизга қуйида баён қилиб бераман:
Биринчидан, юқоридаги ҳадисни эшитганингизда хаёлингиздан нималар ўтди? Балки «Ҳадисда айтилган уч нарса бу дунёда Расулуллоҳга маъқул бўлган экан. Хўш, мен-чи? Бу дунёда мен нималарни ёқтираман, нима қилганимда роҳатланаман?» деган ўринли савол туғилгандир?
Мана, Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам бизга бу дунёда ёқтирган нарсаларини санаб, айтиб бердилар. Келинг, биз ҳам Расулуллоҳга уммат ўлароқ эргашиб, ўзимиз учун бу дунёда маҳбуб бўлган, ҳалол бўлган, бажарганда завқ туядиган ишларни қалбимиз тубидан қидириб, уларни аниқлаб олайлик!
Иккинчидан, севикли Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам ёқтирадиган уч нарса ҳақида озгина тафаккур қилсак, бу уч нарса уч жиҳатни ўз ичига олишини кўрамиз. Масалан, хушбўйлик моддий нарсаларни ифодаласа, аёллар ижтимоий ва шахсий ҳаётни тасвирлайди, намоз эса ибодат жумласидан.
Учинчидан, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ўзлари ёқтирадиган, қалблари таскин топадиган нарсаларни билардилар. Шунинг учун қийинчилик ва мусибат вақтида қайғуларини енгиллатиш учун шулар томон ошиқар эдилар. Масалан, у зот намозни севардилар, чунки намозда Аллоҳ таолога яқинлашиш бор. Шуннг учун қачон қайғуга ботсалар, намозга ошиқардилар.
Ҳузайфа ибн Ямон розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Бирон нарса Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламни қаттиқ ранжитса, у зот намоз ўқирдилар».
Бошқа бир ривоятда: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам бирор нарсадан хафа бўлсалар, намоз ўқирдилар», дейилган.
Демак, Расулуллоҳ бирор нарсадан ранжисалар ёки қайғуга ботсалар, аввало намозга талпинар эканлар.
Иймон 
Намоз 
Рўза 
Закот 
Ҳаж 
Қуръон 
Ислом сабоқлари 
Aлоқа 