Сайт тест ҳолатида ишламоқда!
18 Сентябр, 2024   |   15 Рабиъул аввал, 1446

Тошкент шаҳри
Бомдод
04:47
Қуёш
06:07
Пешин
12:22
Аср
16:38
Шом
18:30
Хуфтон
19:43
Bismillah
18 Сентябр, 2024, 15 Рабиъул аввал, 1446
Мақолалар

САЛАВОТ айтишнинг 40 та  ФОЙДАСИ

5.09.2024   2206   3 min.
САЛАВОТ айтишнинг 40 та  ФОЙДАСИ

Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм

САЛАВОТ айтишнинг 40 та  ФОЙДАСИ

ни

УЛУҒ УСТОЗ УЛАМОЛАРИМИЗ баён қилиб берганлар:

 

КАЛОМУЛЛОҲНИНГ ОЯТИ КАРИМАЛАРИДА

ХУДОИМ ТАОЛО МАРҲАМАТ ҚИЛАДИ:

 

«Албатта, Аллоҳ ва Унинг фаришталари Пайғамбарга салавот айтурлар. Эй, мўминлар! Сизлар ҳам унга салавот ва салом айтингиз!» (Аҳзоб сураси 33/56 оят).

 

ЖАНОБИ ПАЙҒАМБАРИМИЗ РАСУЛУЛЛОҲ САЛЛАЛЛОҲУ АЛАЙҲИ ВАСАЛЛАМ

МЕҲР-МУРУВВАТ ТАРИҚАСИДА МАРҲАМАТ ҚИЛАДИЛАР:

 

* «Уч тоифа кишининг қўлга киритган нарсасида барака бўлмайди ва қаерда бўлса ҳам хорланади:

- Менинг номимни эшитганда салавоти шариф айтмаган;

- Рамазон ойига ҳурмат кўрсатмаган;

- Ота-онаси тирик бўла туриб, уларни хурсанд қилмаган».

 

  1. Салавот айтишда Аллоҳ таолонинг амрига итоат, бўйсуниш бор.
  2. Пайғамбаримиз алайҳиссаломга Аллоҳ таолонинг салавот айтиши билан ўзаро мувофиқлик бор. Икки салавотнинг фарқи бўлса ҳам.
  3. Малоикалар билан мувофиқликда салавот айтиш бор.
  4. Бир марта салавоти эвазига салавот айтувчига Аллоҳ таолодан ўнта салавот ҳосил бўлади.
  5. Банда салавот сабаб ўн даражага кўтарилади.
  6. Салавот айтувчига ўнта савоб-ҳасанот ёзилади.
  7. Салавот айтувчидан ўнта гуноҳи ўчирилади.
  8. Салавот – дуонинг ижобат бўлиши сабабларидан биридир.
  9. Салавот айтувчи Пайғамбаримиз Муҳаммад мустафо саллаллоҳу алайҳи васалламнинг шафоатларига мушарраф бўлади.
  10. Салавот айтиш – гуноҳлар мағфират қилиниши сабабларидан биридир.
  11. Аҳамиятли ишларида салавот айтувчи бандага Аллоҳ таоло кифоя қилади.
  12. Салавот айтувчи Қиёмат куни Пайғамбаримиз саллаллоҳу алайҳи васалламга яқин бўлади.
  13. Машаққат вақтида айтилган салавот садақанинг ўрнига ўтади.
  14. Ҳожатлари салавот сабабидан раво бўлади.
  15. Аллоҳ ва фаришталари салавот айтувчи бандага салавот йўллайдилар.
  16. Салавот айтувчи салавот сабабли покланади.
  17. Ўлимидан аввал у бандага жаннат хушхабари етади.
  18. Қиёмат кунидаги қўрқинч, хавотирлардан нажот топади, қутулади.
  19. Бандага унутиб қўйган нарсасини ёдига туширади.
  20. Айтган салавотига Пайғамбаримиз саллаллоҳу алайҳи васаллам алик олиб, жавоб қайтарадилар.
  21. Салавот айтишда банда ҳожатларини сўраши бор.
  22. Салавот айтувчи фақирлик-қашшоқликдан сақланади.
  23. Салавот айтувчи банда бахилликдан қутулади.
  24. Салавот айтувчи хор-зор бўлиб, хўр бўлиб қолишдан, дуоибад касофатидан омонда бўлади.
  25. Салавот – айтувчини жаннат йўлига йўлланиши сабабидир.
  26. Салавот айтишда Аллоҳ таолодан Унинг Ҳабибига мақтов сўраш бор.
  27. Гапирадиган гаплари ва бошқа сўзлари комил бўлади.
  28. Сирот кўпригида ёрқин, кўпгина нурга мушарраф бўлади.
  29. Салавот айтувчи жафодан, бегоналикдан узоқ бўлади .
  30. Салавот айтувчи осмонлар-у ер аҳли ўртасида Аллоҳ таолонинг мақтовига сазовор бўлади.
  31. Салавот айтиш билан банда баракот соҳиби бўлади.
  32. Салавот айтишда Аллоҳ таолонинг раҳматига ноил бўлади.
  33. Салавот айтувчида Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи васалламга давомий муҳаббат бўлади.
  34. Салавот айтувчи Пайғамбаримиз алайҳиссаломга суюкли бўлади.
  35. Салавот – ҳидоятга йўллаб, қалбнинг ҳаёти сабабидир.
  36. Пайғамбаримиз саллаллоҳу алайҳи васалламга салавот айтувчининг исми кўрсатилади.
  37. Сирот кўпригида собитқадам бўлади.
  38. Салавот айтувчи Пайғамбаримиз алайҳиссаломнинг баъзи ҳақларини адо қилган бўлади.
  39. Салавотда Аллоҳ таолони зикр қилиш ва Унга шукр қилиш жамлангандир.
  40. Салавот – дуодир!

(Каломуллоҳ – Қуръони Каримнинг ояти карималари ва Жаноби Пайғамбаримиз Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи васалламнинг муборак ҳадиси шарифларидан)

 

 Иброҳимжон домла Иномов 

Мақолалар
Бошқа мақолалар
Мақолалар

Гиёҳванд киши ўз жонига қасд қилувчидир

17.09.2024   144   3 min.
Гиёҳванд киши ўз жонига қасд қилувчидир

Инсон ҳаётда яхшиликка интилиб, ёмонликдан қайтиб яшашга ҳаракат қилади, лекин яхшилик ва ёмонлик ту­шунчаларига ҳар ким ҳар хил таъриф беради. Баъзилар яхши деб ҳисоблаган ишлар бошқалар наздида ёмон, ёки аксинча бўлиши ҳам мумкин. Ислом ди­ни таълимотида нимаки яхши деб бую­рилган бўлса, у яхши, нимаки ёмон деб қайтарилган бўлса, ўша нарса ёмондир.
 

Динимиз аҳкомлари инсонни дини, жони, ақли, насли ва саломатлигига, умуман айтганда, ҳаётига зарар етказишга сабаб бўлувчи барча нарсаларни ёмон деб улардан қайтарган, қайтарибгина қолмасдан, балки ҳаром деб эълон қилган. Булардан бири гиёҳванд моддалардир. Зеро, гиёҳвандлик инсоният келажагининг кушандасидир.
 

Аллоҳ таоло Аъроф сурасининг 157-ояти­да: “У (пайғамбар) уларни яхшиликка буюради, ёмонликдан қайтаради ва пок нарсаларни ҳалол қилиб, нопок нарса­ларни уларга ҳаром қилади...” деб марҳамат қилган.
 

Ҳадиси шарифларда ҳам: “Ҳар бир маст қилувчи нарса ҳаром”, “Ким ўзини-ўзи заҳар билан ўлдирса, қиёмат куни жаҳаннам ўти билан азобланади”, дейилган бўлса-­да, баъзилар “оят ва ҳадисларда гиёҳванд моддалар номи келтирилмаган-ку?” деган мантиқсиз саволларни ўртага қўйишади. Оқил кишига Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг: “Ҳар қандай маст қилувчи ва баданни бўшаштирувчи нар­салар ҳаром”, деб марҳамат қилганлари кифоя қилади. Гиёҳванд модда нима деб аталишидан қатъи назар, уларда маст қилиш, баданни бўшаштириш хусусияти бор. Аллоҳ таоло инсонни ўз жонига қасд қилмасликка, ўзгаларнинг ҳам қонини ноҳақ тўкмасликка буюради. Гиёҳванд эса охир-оқибатда ўлимга олиб келадиган моддаларни истеъмол қилиш билан ўз жонига қасд қилган саналади.
 

Гиёҳванд моддалар киши меъдаси, жигар фаолиятига салбий таъсир қилади, ўпкасини ишдан чиқаради. Шунингдек, у инсоннинг асаб тизими бузилиши, кўриш, эшитиш, ҳид билиш, фикр юритиш, иссиқ-совуқни, қаттиқ-юмшоқни, ширин-бемазани сезиш хусусиятлари йўқолишига олиб келади.
 

Жамиятга етказадиган зарарлари эса беҳад кўп. Гиёҳванд кимса ўзига, оила­си, касби ёки ўқишига нисбатан лоқайд бў­либ боради. Айниқса, ишлаб чиқаришда тараққиётнинг асосий кучи бўлмиш ёш­лар гиёҳвандликнинг асосий қур­бони бўлиши жуда ҳам аянчли ҳол. Гиёҳ­вандлик шахс ва жамият ўртасидаги му­носабатни бузишга олиб келади. Дарҳақиқат, бу ҳаётда тез-тез учрайди. Қавм-қариндош, гулдай фарзандлар, умр йўлдошдан айрилиш, аксар ҳолларда майиб-мажруҳ фарзандлар туғилиши кабилар шулар жумласидан.
 

Гиёҳванд модда ҳаром бўлгач, унинг тижорати, олинган фойдаси ҳам ҳаром ҳисобланади. Шундай экан, бугун аср вабоси­га айланган, минглаб ёшларнинг гул умри хазон бўлишига олиб келаётган, келажакни, яшашдан асл муддаони унуттираётган бу иллатга қарши курашиш ҳар бир мўмин-мусулмоннинг бурчидир.

Миржон домла ЭГАМБЕРДИЕВ,
"Ҳидоят" журналидан

МАҚОЛА