Cавол: Жамоат намозига кеч қолган кишилар ўзаро келишиб, иккинчи жамоат бўлиб ўқишлари мумкинми?
Жавоб: Бисмиллаҳир роҳманир роҳийм. Имом ва муаззини тайин қилинган ҳамда қавми бўлган масжидларда жамоат намози адо қилингач, бошқа одамлар иккинчи жамоат бўлиб, аввалги имомнинг меҳробида, азон ва такбир айтиб намозни адо қилишлари макруҳдир.
Имом Сарахсийнинг “Мабсут” номли китобларида қуйидагича келтирилган: “Бир қавм (имом билан) намоз ўқилган масжидга кирса, улар учун у ерда азон ва иқомат айтиб, жамоат бўлиб намоз ўқиш макруҳ бўлади. Шунинг учун улар азон ва иқоматсиз ёлғиз-ёлғиз намоз ўқишади”.
Бу мавзуда Аллома ибн Обидийн бундай ёзадилар: “Имом Абу Юсуфдан нақл қилинади: “Агар кейинги жамоат олдинги жамоатнинг кўринишида бўлмаса, макруҳ саналмайди. Акс ҳолда эса, макруҳ саналади. Саҳиҳ гап шудир. Кейинги жамоатнинг имоми меҳробдан ташқарида туриши билан ҳайъат (кўриниш) ўзгарган бўлади. (“Баззозийя”).
“Татархонийя” китобида “Валволижийя”дан нақл қилинишича, “Биз ушбу фатвони оламиз, дейилган” (“Раддул-муҳтор” китоби).
Мазкур ва бошқа китоблар ибораларига кўра, бир четда, кўпчиликни йиғиш учун бир-бирини чақирмасдан, азон ва такбир айтмасдан иккинчи жамоат бўлиши кароҳиятсиз жоиздир.
Муайян бир имом ва муаззини йўқ ҳамда қавми бўлмаган, йўловчилар учун қурилган масжид, шунингдек, аэропорт, вокзал, меҳмонхоналарда ташкил этилган намозхоналарда азон ва такбир билан иккинчи, учинчи жамоат бўлиб намоз ўқиш жоиз. “Роддул Муҳтор” китобида бундай келган: “Маҳалла масжидида азон ва иқомат билан иккинчи жамоат бўлиб намоз ўқиш макруҳ. Йўл бўйидаги масжидлар ҳамда муайян имоми ва муъаззини бўлмаган масжидларда макруҳ эмас”.
Ҳар бир мўмин имкон қадар намозларни масжидда асосий жамоат билан ўқишга ҳаракат қилиши лозим. Биринчиси бўлмаса, кейинги жамоатга улгураман, деган нотўғри тушунчадан узоқ бўлиш керак. Бу тушунча суннатга мутлақо хилофдир. Зеро, жамоат қанчалик катта бўлса, унинг савоби ҳам шунча улуғ бўлади. Валлоҳу аълам.
Ўзбекистон мусулмонлари идораси
Фатво маркази.
Дуо – буюк ва қудрат эгаси бўлган Аллоҳ таолога муножат қилишидир. Банда доим Роббисига юзланиб дуо қилишини Қуръони каримда ўргатиб бундай марҳамат қилади: “Роббингизга тазарру ила ва махфий дуо қилинг. Зотан, У ҳаддан ошувчиларни севмас” (Аъроф сураси, 55-оят). Бошқа оятда эса: «Роббингиз: “Менга дуо қилинг, сизга ижобат қилурман”, деди» (Ғофир сураси, 60-оят).
Юқоридаги оятлардан кўриниб турибдики, биз бандалар Ҳақ таолонинг амрига биноан дуо қиламиз, Аллоҳ таоло ўзининг ваъдасига мувофиқ ижобат этади.
Дуо қилиш бандани Аллоҳ таоло ҳузурида хожандманд эканини, ночорлигию ожизлигини тан олишидир. Уни қабул қилувчи Зотнинг жалолига муносиб одоб-ахлоқ билан сўраш банданинг иши. Қолгани эса Аллоҳ таолонинг Ўзига ҳавола.
Ҳазрати Умар розияллоҳу анҳу: “Мен ижобат ташвишини чекмайман, мен дуо ташвишини қиламан. Менга дуо қилиш илҳом этилса, ижобат ҳам қилинади”, – дер эканлар. Ҳа, Аллоҳ Ўзига иймон билан дуо қилганларнинг дуосини ижобат этади, ибодатларини қабул қилади.
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳу Набий соллаллоҳу алайҳи васалламдан ривоят қилиб айтадилар: “Дуодан бошқа ҳеч нарса Аллоҳга қадрли эмасдир” (Имом Термизий ривояти).
Аллоҳ таоло дуоларни қабул қилишининг шакллари:
1. Аллоҳ дуони дарҳол қабул қилади. Яъни, инсон Аллоҳдан нима сўраган бўлса, ўша нарсани беради.
2. Аллоҳ “Кут” дейди. Яъни, дуони кечиктиради, лекин бандаси учун ундан ҳам яхшироғини тақдим этади.
3. Аллоҳ дуони бошқача қабул қилади. Яъни, сўралган нарсани эмас, балки бандаси учун кўпроқ манфаати бўлган нарсани беради ёки унга зарар етишидан сақлайди.
Бу жавоблар Аллоҳнинг ҳикмати билан амалга ошади ва У доимо банда учун яхшиликни истайди.Аллоҳ таоло бандага бир нарсани бермоқчи бўлса, аввал уни тайёрлаб, сўнг ўша нарсага лойиқ қилади." Яъни, Аллоҳ бир бандага неъмат ёки қийинчилик юборишни ирода қилганида, аввал бандани унга муносиб қилиб, сабр-тоқат ва шукр қобилиятини ривожлантириш орқали ўша нарсага тайёрлайди. Бу фикр мусулмонлар орасида Аллоҳнинг ҳикматига бўлган ишончни кучайтиради.Дуода тўғридан-тўғри Аллоҳдан сўраш муҳим саналади.
Аллоҳ бандалари учун энг яқин ва ҳамма нарсани яратишга қодир Зотдир. Аллоҳ таолога дуо қилаётганингизда мен қилаётган дуо ижобат бўлармикан, бир дуо қилиб қўяйчи, деманг. Балки Аллоҳ таолога дуони ижобат бўлишига аниқ ишонч билан қилаверинг.
Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи ва саллам ўз ҳадисларида дуо ҳақида: “Дуо ибодатларнинг мағзидир”, дедилар. Демак, икки дунё саодатидан умидвор ҳар бир инсон Аллоҳга дуони канда қилмай, Ўзидан сўраши лозим. Мусулмон одам дуо қилар экан, ижобат бўлишига шубҳа қилмасин.
Юқорида саналган дуо қабул бўлишининг уч хил шакли Аллоҳнинг раҳмати ва инояти кенглигини кўрсатади. Шу боис инсонлар ҳар доим дуо қилишда давом этишлари ва унинг ижобатини эса Ҳақ таолога ҳавола этишлари керак экан.
Қурбонов АҲЛИДДИН,
Имом Термизий ўрта махсус
ислом таълим муассасаси ўқитувчиси