Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм
Шайтон – инсоннинг энг хавфли душмани. Унга эргашиш икки дунёда ҳам бахтсизлик, афсус-надоматга сабаб бўлади. Шайтон бандани Аллоҳнинг розилигидан узоқлаштириш ва Унинг раҳматидан маҳрум қилиш учун доимо ҳаракат қилади. Қандай қилиб шайтоннинг фитналаридан ҳимояланиш ва унинг васвасаларига эргашмаслик керак? Қуйидаги сура ва дуоларни мунтазам ўқиб юриш сизни ундан узоқлаштиради:
1. Аъузу биллаҳи минаш шайтонир рожийм.
2. Оятул курсий.
3. Ёсин сураси.
4. Ихлос, фалақ, наас суралари.
5. “Астағфируллоҳа Роббий мин кулли занбин ва атубу илайҳ”.
(Маъноси: Ҳар бир гуноҳ ишдан Аллоҳга истиғфор айтаман ва унга тавба қиламан).
6. “Аъуузу би калимаатиллааҳит-тааммаати мин кулли шайтонин ва ҳаамматин ва мин кулли ъайнин лаамматин”.
(Маъноси: Аллоҳнинг мукаммал калималари билан ҳар бир шайтондан, зарарли ҳашаротлардан ва ёмон кўздан паноҳ тилайман).
7. Аъуузу би калимаатиллааҳит-тааммаати мин шарри маа холақ.
(Маъноси: Аллоҳнинг мукаммал сўзлари билан яратганларининг ёмонлигидан паноҳ тилайман).
8. “Бисмиллаҳи таваккалту ъалаллоҳи ва лаа ҳавла ва лаа қуввата илла биллаҳ”.
Аллоҳнинг исми ила, Аллоҳга таваккал қилган ҳолда. Ҳаракат ва қувват фақат Аллоҳнинг иродаси билан бўлади.
9. “Аллоҳумма анта Роббий лаа илаҳа илла анта холақтаний ва ана ъабдука ва ана ъала ъаҳдика ва ваъдика мастатоъту аъузу бика мин шарри ма сонаъту, абу`у лака биниъматика ъалаййа ва абу`у бизамбий фағфирлий фаиннаҳу лаа йағфируз зунуба илла анта”.
(Маъноси: Аллоҳим, Сен Роббимсан, Сендан бошқа илоҳ йўқ. Мени яратдинг ва мен Сенинг қулингман. Сенга берган ваъдамда ва аҳдимда қодир бўлгунимча турибман. Қилган ишларимнинг ёмонидан Сенинг номинг билан паноҳ тилайман. Менга ато қилган неъматларингга иқрор бўлдим. Гуноҳларимга ҳам иқрор бўлдим. Менинг гуноҳларимни кечир. Чунки Сендан бошқаси гуноҳларни кечира олмайди.)
10. “Асбаҳна ва асбаҳал мулку лиллаҳ, валҳамдулиллаҳ, лаа илаҳа иллаллоҳу ваҳдаҳу лаа шарийка лаҳу”.
(Маъноси: Тонг оттирдик, мулк ҳам Аллоҳники бўлган ҳолда тонг оттирди. Барча ҳамдлар Аллоҳгадир. Аллоҳдан ўзга илоҳ йўқ. У Зот ягона, шериги йўқдир.)
Даврон НУРМУҲАММАД
Бир ташкилот раҳбари “Ишга қабул қиламан” деб эълон берди. У ишга кирмоқчи бўлган инсонларни синаш мақсадида ўша эълон бўйича келадиган йўлнинг четида кўзи ожиз тиланчи қиёфасига кириб ўтириб олди. Сўнгра йўлга пул ташлаб қўйди.
Бир одам пулни кўриб тиланчига қараб кўзи кўрлигини билгач пулни чўнтагига солди. Бу ҳолатни кўрган раҳбар бошини силкитганча унинг орқасидан қараб қолди. Сал туриб яна шундай ҳолат кузатилди. Яна бир қанча вақт ўтиб, учинчи одам пулни тиланчилик қилиб ўтирган одамдан “Пул сизниники эмасми” дея сўради. Тиланчи: “Ҳа меники, тушиб қолган бўлса керак” деди.
Бироздан сўнг раҳбар кийимларни алмаштириб, ишига борди. Унга эълон бўйича талабгорлар келгани ҳақида хабар берилди. Раҳбар ўша йўлда учратган инсонларни бирма-бир чақириб суҳбат қилди. Суҳбат сўнгида кўчада ётган пул ҳақида сўраб пулларини қайтариб олди. Кейин учинчи одам кирганида эса кўчада ётган пулни тиланчига нега қайтаргани ҳақида сўрайди. У “Мен ҳалол пул топишни хоҳлайман. Ердаги пул меники эмасди. Унинг ўз эгаси борлигини яхши билардим” деб жавоб берди. Раҳбар унга эртадан ишга келишини айтди. Қолган икки кишини қайтариб юборди.
Хулоса: Бугун биз қайси касбда бўлишимиздан қатъий назар раҳбар айтган топшириқларни ўз вақтида бажаришимиз кераклигини унутиб қўймоқдамиз. Ваҳоланки, сиз топшириқни ўз вақтида қилмаётганингиз билан бу ишнинг баҳосини сизга эмас ташкилотга, унинг раҳбарига берилади. Бугун бирор лавозимда ишлаётганингиз бу АЛЛОҲ томонидан сизга берилган улуғ неъматдир. Шундай экан қайси касбда ишлашингиздан қатъий назар раҳбарга итоат этишлик, бу сизнинг бурчингиз. “Ташкилот менга нима бермоқда” деб эмас, “Мен ташкилотга, Ватанга, халқга нима бермоқдаман. Шу қилаётган ишимдан менга ва ўзгага манфаат етяптими” деган ўй ҳаммада бўлиши лозим.
Акбаршоҳ Расулов